2-4 spelers
90 minuten
Auteur: Reiner Stockhausen
Uitgever: White Goblin Games (2014)
Het spel…
Van de vele spellentrends van de afgelopen jaren waren er twee wel heel zichtbaar: deckbouwen en puntensalades. Het was dus een kwestie van tijd dat een spel beide zou combineren. Orléans is dat spel.
Het spelidee van Orléans is erg vergelijkbaar met veel andere puntenpakkers: je kunt allemaal verschillende acties doen om op dito manieren punten te scoren. Veeg al die rekensommetjes bij elkaar en voilà, je hebt weer een spel bedacht. Orléans pakt het gelukkig wat minder cynisch aan dan dat. Met de acties scoor namelijk niet alleen punten, ze hebben ook invloed op welke acties je later in het spel kunt doen.
Voor de acties heb je namelijk fiches in verschillende kleuren nodig, die verschillende beroepen voorstellen, zoals boeren, ridders en handelaren. Je begint met vier fiches, die je in voorgeschreven combinaties inzet om bepaalde acties uit te voeren. Bij veel acties die je doet krijg je er een nieuw fiche bij. Hier komt het idee van deckbuilden om de hoek krijgen: alle fiches die je hebt ingezet en er bij hebt gekregen gaan in een zakje, waaruit je aan het begin weer nieuwe fiches trekt. Kies je dus vaak voor de actie waarbij je ook een boer krijgt, dan wordt het steeds lastiger om acties uit te voeren die geen boer vereisen. Je moet je voorraad fiches verstandig beheren.
De acties die punten leveren zijn vooral gericht op het centrale bord, waarop Orléans en de omliggende dorpen en steden staan afgebeeld. Punten scoor je door goederen op te pakken bij het reizen tussen de plaatsen en huisjes te bouwen in die plaatsen zelf. Daar moet je op tijd bij zijn, dus houd je tegenstanders in de gaten. Het spel eindigt na een vast aantal rondes, waarna de eindtelling volgt. Tijdens het spel kun je al punten verdienen, maar de meeste scoor je aan het eind, vooral op basis hoe je positie op het bord hebt ontwikkeld.
…en de waardering
Ik ben geen groot fan van spreadsheetspellen zoals Terra Mystica en Burgen von Burgund. Ze zijn me te droog en fantasieloos, met te veel nadruk op rekenwerk en te weinig focus op een centraal spelidee. Orléans overstijgt dit genre gelukkig door op een slimme manier het principe van deckbuilden te gebruiken. Je moet je acties goed op elkaar afstemmen om jezelf later niet helemaal vast te zetten, maar ook moet je vaak kortetermijngewin niet uit het oog verliezen. Met sommige acties kun je ook privégebouwen krijgen, met acties die alleen jij uit kunt voeren. Dat geeft Orléans allemaal wat meer schwung en de nodige variatie. Ik ben nog steeds geen fan van het genre, maar daarbinnen is Orléans erg goed te pruimen.