Geplaatst door Spelers: Bas, Dagmar, Dirk Jan, Helène, Niek, Peter Hein, René, Wendy en Willemien
Gespeelde spellen:
Santiago
Return of the Heroes
Peggino
Set
Zowel Wendy als Peter Hein waren weer met enkele nieuwe aanwinsten aan komen zetten: Santiago en Return of the Heroes. Beide niet echt nieuwe spellen, maar nog niet of slechts weinig gespeeld in dit gezelschap.
Spelers: Bas, Helène, René en Wendy
Bas, Helène, Rene en Wendy hadden minder zin in avonturen dan de andere spelers en besloten het realistische Santiago te spelen. Bas had het ooit eens gedaan en pakte de regels er bij. Iedere spelers moet plantages aanleggen en zorgen dat deze wel bewaterd kunnen worden doordat ze aan het kanaal liggen. Iedere ronde worden er vier plantages omgedraaid waarop geboden kan worden. De speler die het laagst biedt wordt kanaalopzichter en gaat bepalen waar het volgende stuk kanaal gelegd gaat worden. De andere spelers kunnen proberen hem om te kopen en de voor hen gunstige kant op te sturen. In het begin werden er erg veel aardappelvelden aangelegd. Hoe meer plantages van dezelfde soort aan elkaar grenzen hoe meer geld ze aan het eind van het spel opleveren. (Heb je twee mensen aan het werk in een gebied van vier groot krijg je acht punten). De eerste ronden bleef het kanaal rechtdoor lopen. Iedereen had baat bij het laten bewateren van de aardappelvelden. Vaak waren er aan het eind van de ronde nog twee lege velden naast het kanaal over. Dit zorgde natuurlijk voor hoge biedingen voor de eerste twee plantages. Uiteindelijk was het eind van het bord bereikt en moest het kanaal wel aftakkingen gaan nemen. Nu werd het omkopen van de kanaalopzichtiger een stuk belangrijker. Bijna het gehele spel koos deze voor het hoogste bod. René zat het beste in de aardappels. Bas en Wendy zaten wat meer verspreid. In de laatste voorlaatste ronde werden er extreem hoge bedragen geboden. Wendy koos ervoor laag te bieden en de kanaalopzichter te nemen in de laatste ronde. René en Helène boden samen zes om Wendy hun kant op te sturen. Bas had voor zijn nieuwe plantage vijf over. Na even twijfelen zei haar gut-feeling dat ze het bod van René en Helène moest accepteren. Achteraf bleek dat een cruciale keuze, anders was Bas met één punt voor haar geëindigd.
Uitslag: Wendy 132, Bas 130, Helène 109, René 100
Waardering: Bas, René en Wendy 4, Helène 3½
Spelers: Dagmar, Dirk Jan, Niek en Peter Hein
Dagmar was op voorhand al nieuwsgierig naar Return of the Heroes en nam Niek op sleeptouw. Die liet zich door de karakterkaarten snel overtuigen dat dit spel de moeite waard kon zijn. Dagmar paste direct al wat psychologische oorlogvoering toe door ook bij haar mannelijke medespelers de vrouwelijke kant van de karakterkaarten boven te leggen, om ze zo uit hun concentratie te brengen. Niek werd bestreden met een stel zware longen van de strijdster, Peter Hein moest het doen met de wel erg volwassen romper van de elfin.
Na een paar speelrondes kwam Dirk Jan binnen. RotH is zo?n spel waarbij je prima na een paar beurten in kunt vallen. Ze geschiedde, en Dirk Jan kreeg van Dagmar de priesteres die wel wat make-up tips kan gebruiken (en het vooralsnog in de kwantiteit gooit).
De karakters begonnen eerst het landschap wat te verkennen, op zoek naar queesten om te vervullen en monsters om te bevechten. De strijdster van Niek begon in een ongelukkige uithoek van het bord, waardoor ze telkens die verdraaide verborgen paden bij het witte dorp weer moest zien te vinden. Je zou zeggen dat ze het na een paar keer wel kon vinden, maar haar richtingsgevoel was blijkbaar niet zo goed ontwikkeld als haar vechtkunst (oftewel Niek slaagde er maar niet in 5 of lager te gooien).
De dwergin van Dagmar arriveerde snel bij het eerste gedeelte van haar queeste. Het monster bleek echter behoorlijk taai, want het maakte haar maar liefst vier levenspunten afhandig. Er zat niets anders op dan de lange reis naar huis weer te aanvaarden, die niet bepaald verkort werd door de korte benen van de dwerg. Haar koninkrijk voor een paard! Dit belette haar zich verder te bekwamen in allerhande vechtkunst. Bovendien kwam Niek een kijkje nemen in haar huis en stal daarmee enige kennis (zie dat maar thematisch recht te breien).
Aan de andere kant van het bord ging het met de ontwikkeling van Peter Hein voorspoedig. Er was geen wezen meer dat aan zijn (haar) snelle boog zou ontkomen en ook in magie had hij zich steeds meer bekwaamd. De strijd met de Naamloze durfde de elfin nog niet aan, want haar vaardigheden in het man-tegen-elf gevecht waren zo goed als afwezig.
Ook priesteres Dirk Jan zat wel goed in de magie. Bovendien werd hij geholpen door een Nimbus 2000, waarmee hij snel het hele land afvloog. Dankzij verschillende artefacten en opgedane kennis waren de manwijven al tot heel wat in staat, maar ze veronachtzaamden hun heldendaden. Dagmar had zich daar nog het meest op geconcentreerd en omdat ze het wel een beetje zat was, toog ze naar het kasteel van de Naamloze om er een eind aan te maken. Daar toonde ze aan dat je karakter heus niet onverslaanbaar hoeft te zijn om dien Naamloze aan te kunnen. Ze wist het te verslaan en peperde ze de heren in dat ze zich teveel door andere zaken hadden laten afleiden in hun zwerftochten door het land.
Peter Hein is een liefhebber van het genre en had zich uitstekend vermaakt. De anderen waren minder overtuigd en vonden het toch wel erg lang duren met veel dobbelwerk. De kwalificering ?geavanceerd ganzenbord? van Niek vond haar weerklank in zijn waardering.
Waardering: Peter Hein 3, Dagmar en Dirk Jan 2, Niek 1½
Spelers: Bas en Helène
Op zoek naar iets dat Helène en hij nog even met zijn tweeën konden spelen trok Bas Peggino uit de kast. Een klein tweepersoonsspelletje van Ravensburger uit 1975. Het speelt op een bord van 7×7 vakjes waar staafjes ingestoken kunnen worden. De spelers proberen zoveel mogelijk van het bord te bedekken met hun eigen kleur door kaarten van 2×3 over de staafjes te passen.
Hoewel de spelers ook zelf staafjes plaatsen, bleek het spel vooral een kwestie van het trekken van de goede kaarten die over de reeds aanwezige staafjes passen. In het begin had Helène veel betere kaarten en werd het bord bijna helemaal bruin, terwijl Bas niets in te brengen had. Daarna keerden de kansen en trok Bas de goede kaarten, die die van Helène grotendeels bedekten. Bas won met ruime voorsprong, maar had niet het gevoel dat dat iets met tactiek te maken had.
Uitslag: Bas 36, Helène 10
Waardering: beiden 2½
Spelers: Bas en Willemien
Helène vertrok nu, maar daarna kwam Willemien thuis en wilde ook nog wel een kort spelletje doen. De keus viel op Set. Bas werd in een eerder verslag omschreven als “Setmaster”, maar hij was het blijkbaar een beetje verleerd. Willemien nam al snel een ruime voorsprong. Na enige tijd begon Bas er weer een beetje in te komen en begon weer wat bij te komen in de score. Maar het mocht niet meer baten en Willemien ging met de eer strijken.
Uitslag: Willemien 13, Bas 12
Waardering: beiden 4