Spiel 2018: het zit er weer op

Geplaatst door

Vorige week donderdag reisde ik samen met Anton af naar Essen voor vier dagen Spiel. Op zondag reden we weer naar huis met een auto vol met nieuwe spellen. In dit blogje zal ik vertellen hoe ik Spiel dit jaar heb ervaren. In de komende blogjes zal ik vertellen wat mijn eerste indruk was van de 20 spellen die ik heb gespeeld.

Zoals verwacht kwamen er dit jaar weer meer mensen naar Spiel en is het bezoekersrecord dus gebroken. Ruim 190.000 mensen brachten een bezoekje aan de beurs. Donderdag was de rustigste dag en zaterdag de drukste. Vrijdag was denk ik nog iets drukker dan de zondag, maar misschien komt dat ook omdat op zondag de mensen die meerdere dagen gaan toch langzaam aan een beetje vermoeid raken en dus zelf wat minder hysterisch zijn. Gelukkig was het vloeroppervlak en het aantal exposanten ook toegenomen dus per saldo voelde het op de beurs niet heel veel drukker dan vorig jaar.

Je moet wel echt een beetje op tijd bij de beurs zijn om in een van de parkeergarages direct aangrenzend aan de beurs te kunnen parkeren. Wij waren op donderdag rond half 10 aanwezig en op de andere dagen zelfs al rond 9 uur en konden op dat moment nog in P9 parkeren. Maar als je een half uurtje later bent, zit die parkeergarage ook vol en moet je naar het verder weg gelegen P10 (ze brengen je dan met bussen naar de beurs).

De eerste twee dagen zijn we bij de ingang van hal 3 naar binnen gegaan. De beurs ging pas om 10 uur open en dus moet je dan in de hal wachten. In hal 3 wordt het dan echt heel warm. Op donderdag stonden we aan de zijkant bij de toiletten. Daar werd flink geduwd omdat mensen zich door de massa mensen naar het toilet worstelden en later weer weg probeerden te lopen. Op vrijdag zijn we helemaal achterin gaan staan en dat was een stuk prettiger omdat het daar koeler was en de mensen rustig bleven staan. Als de hal vol is, gaan de buitendeuren dicht om te voorkomen dat er mensen in het gedrang komen. Bij hal 3 moet je vervolgens nog je kaartje laten scannen om binnen te komen en dat daardoor kost het nog best wat tijd voor de hele massa door de deuren heen is en echt op de beurs staat.

Op zaterdag en zondag hebben we de ingang bij hal 1 genomen. Daar was het een stuk minder druk dan bij hal 3. Je moet er bovendien je kaartje al laten scannen op het moment dat je het gebouw in gaat, waardoor iedereen in de hal gewoon meteen door mag lopen als de deuren naar de beurs open gaan. Dat gaat dan ook echt heerlijk vlot. Op zaterdag hadden we een plekje aan de zijkant vlak bij de deur en waren we dus zo binnen. Op zondag zagen we nog twee lege barkrukken staan in het barretje aan de achterkant van de hal waar je staat te wachten. Omdat het naar binnen lopen zo snel gaat, zijn we daar lekker gaan zitten wachten. Toen de deuren open waren, waren we nog steeds in no time binnen.

Het was verder opvallend dat de deuren echt pas om 10 uur open gingen. In de voorgaande jaren gingen de deuren vaak al een kwartiertje eerder open. Ik vermoed dat ze dit deden omdat ze de hallen toen niet afsloten waardoor er gewoon mensen naar binnen bleven komen totdat het echt niet meer verantwoord was. Dit jaar was 10 uur starten ook echt 10 uur en geen minuut eerder. Op zaterdag en zondag stonden er bij hal 1 heel veel mensen met een camera te filmen hoe de enorme stortvloed aan mensen naar binnen stroomde toen de deuren open gingen. Dit moet een grappig gezicht zijn geweest.

Op de eerste dag hebben Anton en ik vooral in hal 3 rondgelopen. Dit is de grootste en populairste hal waar de grote, bekende uitgevers zitten. De ervaring leert dat je op de drukke vrijdag en zaterdag hier over de hoofden kan lopen en je dan dus beter ergens anders kan gaan kijken. Hal 6 is de minst populaire hal. Hier vind je stands met stripboeken en stripboekengerelateerde meuk (beeldjes, t-shirts, mokken, etc.), het aanbod voor LARP-ers (respectloos gezegd: de verkleedkleren), wat tweedehands spellenkramen en maar een enkele gewone spellenuitgever. We hebben deze hal op de drukke zaterdag bekeken en toen kon je daar op de meeste plekken nog redelijk lopen.

Het klimaat in de hallen is ook best goed te doen. Natuurlijk wordt het wel warm als de mensenmassa’s toestromen, maar als je in een gewoon (t-)shirt rondloopt is het wel uit te houden. Er is wel heel veel geluid de hele dag. Als je de beurs uitloopt merk je pas dat je de hele dag een constante stroom van geroezemoes hebt gehoord. De rijen bij de toiletten vielen me dit jaar ook alles mee. Grappig genoeg was het bij de mannen vaak juist drukker dan bij de vrouwen, dat is meestal toch omgekeerd. De toiletten worden de hele dag door ook schoongemaakt (er is altijd een schoonmaker aanwezig) dus ook op dat gebied viel er niets te klagen.

Ik heb redelijk veel spellen van mijn wens-lijstje kunnen spelen. Het loont om bij een stand waar een spel gedemonstreerd wordt dat je wil doen om even te vragen of er al bijna een tafel vrij komt. Zeker als een spel op meerdere tafels ligt, dan is de kans best groot dat je maar even hoeft te wachten voor je een spel van jouw keuze kan spelen. Natuurlijk kan je ook gewoon rondlopen en aanschuiven waar plek is, maar dan is het afwachten wat er op tafel komt. Met zijn tweeën lukt dit overigens makkelijker dan met zijn vieren. Anton en ik hebben meerdere keren met een ander tweetal een spel gedaan. Ik vind het ook echt leuk om met andere mensen te spelen. De ene keer klikt het beter dan de andere keer, maar vaak heb je toch even een leuk gesprekje.

Ic
Spiel is zo groot dat de kans groot is dat er mensen zijn die je kent, maar dat je die niet tegenkomt. Ik heb dit jaar minder bekenden gezien dan in andere jaren, maar ik weet dat ze er wel waren. Ik ben dit jaar ook even bij de BGG-stand langsgegaan om een paar pakken stroopwafels af te geven als bedankje voor de leuke bordspellencruise die Niek en ik deze zomer met hen hebben gemaakt. Ik heb nog een tijdje met BGG-ers Scott Alden (username Aldie) en Jeff Andersen (username CaptainQwix) over de cruise en Spiel staan kletsen. Toen ik op vrijdag nog even langs liep vertelden ze dat de stroopwafels ze goed gesmaakt hadden.

Peter Hein en zijn twee dochters, Wendy en haar oudste zoon, Frank en Roger waren dit jaar ook weer van de partij. Frank en Roger sliepen net als Anton en ik in het natuurvriendenhuis. Peter Hein en Wendy waren te laat geweest met boeken en sliepen op een andere locatie. Op donderdagavond zijn Anton en ik na de beurs bij hen op bezoek geweest zodat we toch samen konden eten en nog een spelletje konden doen (het werd Muse). Op vrijdagavond kwamen Peter Hein, Wendy en hun kinderen juist bij ons eten en spelen (Deception: Murder in Hong Kong). Het was super gezellig om rustig na de beurs bij te kletsen en ervaringen en tips uit te wisselen.

Peter Hein en zijn twee dochters, Wendy en haar oudste zoon, Frank en Roger waren dit jaar ook weer van de partij. Frank en Roger sliepen net als Anton en ik in het natuurvriendenhuis. Peter Hein en Wendy waren te laat geweest met boeken en sliepen op een andere locatie. Op donderdagavond zijn Anton en ik na de beurs bij hen op bezoek geweest zodat we toch samen konden eten en nog een spelletje konden doen (het werd Muse). Op vrijdagavond kwamen Peter Hein, Wendy en hun kinderen juist bij ons eten en spelen (Deception: Murder in Hong Kong). Het was super gezellig om rustig na de beurs bij te kletsen en ervaringen en tips uit te wisselen.

5 reacties

  1. hmm dat lijkt me nu toch niet zo erg veel meerwaarde te hebben. Het spel is al zo klein, en met de app op tablet/gsm kan je zelfs op vakantie gaan met enkel de kaarten 🙂

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *