Stedenstrijd

Stedenstrijd is een spel van Andreas Steding. Dit is een spelauteur die geen spellen aan de lopende band aflevert, maar zijn tijd neemt voor een nieuw spel. Dat zijn zeker niet de minste. Andreas heeft spellen als Hanzesteden, Gugong en Stroganov ontworpen. Met Stedenstrijd keert hij terug naar de handel rond de Oost- en Noordzee.

Stedenstrijd symboliseert de strijd tussen Altona en Hamburg. Altona was een klein vissersdorpje tot de Deense koning het van stadsrechten voorzag in 1664. Met dit stadje poogde hij Hamburg voorbij te streven als havenstad. Dat is niet gelukt. Altona is nu een hippe wijk binnen Hamburg. In het spel zelf zijn we nog niet zover en is er nog sprake van een grote rivaliteit. Op verschillende terreinen probeer je je tegenstander de loef af te steken. Wie dat heel goed doet, wint direct. Gaat de strijd meer gelijk op, dan wint de speler met de meeste sterren (punten).

Het spel wordt gespeeld op een druk spelbord waar 15 gewone en 4 speciale actiekaarten rondom worden gelegd. Deze acties zijn bereikbaar via een spoor aan de rand van het bord. In je beurt kun je de inktpot tot 2 stappen gratis zetten om vervolgens de aangrenzende actie uit te voeren. Wil je verder gaan, dan kost dat (steeds meer) grondstoffen. Na elke volledige ronde volgt een betaal- en verdienmoment.

Grondstoffen kun je ook gebruiken voor actiekaarten die mogelijkheden bieden om rechtszaken te beïnvloeden, schepen te water te laten of verdragen te sluiten. Dit levert vaak mooie bonussen op. Speciale actiekaarten neem je op de hand. Deze kunnen op een later moment worden gespeeld en tonen veelal een sterkere combinatie van acties. Lastiger is het om brieven te verkrijgen. Deze zijn zeer waardevol. Alleen met een brief kun je een verdrag stelen bij je tegenstander of kun je zowel de gewone als speciale actie tegelijk uitvoeren.

…en de waardering

Stedenstrijd is een spannend en mooi uitgevoerd spel. De vier directe wincondities maken dat je voortdurend alert moet zijn op wat je tegenstander doet. Dat begint al met de keuze voor het aantal stappen dat je doet en welke actie(s) je daarmee voor jezelf en je tegenstander ontsluit. Het is daarmee absoluut geen solitair puzzel- of opbouwspel. Stedenstrijd is een interactieve strijd tot op het gemene af.

Tot nu toe werd elk spel dat ik speelde beslist via een directe winconditie. Je kunt op dat vlak niets laten liggen. Loopt je tegenstander sterk voorop in (één van) de wincondities, dan speel je voor schadebeperking en zie je het verlies al aankomen. Dat is wel jammer en daarmee dreigt het spel ondanks de variatie toch wat repetitief te worden. Het goede materiaal kent één misser en dat zijn de rechtszaakstroken. Je kunt hier alleen prutsend de voortgang op bijhouden.

Dat laat onverlet dat Stedenstrijd een goed spel is waarin de strijd alleen maar intenser zal worden naarmate de ervaring toeneemt.