2-4 spelers
10 minuten per hoofdstuk
Auteur: Bryan Bornmueller
Uitgever: Office Dog (2024)
Het spel…
Wat doe je als je een liefhebber bent van zowel Tolkien als slagenspellen en coöperatieve spellen? Precies, dan koop je zonder aarzelen een coöperatief slagenspel dat zich afspeelt in Midden-Aarde.
Net als in andere coöperatieve slagenspellen als De Crew en Jekyll & Hyde vs Scotland Yard speel je dit spel in hoofdstukken. Ieder hoofdstuk kiest elke speler een van de karakters uit dat hoofdstuk. Sommige karakters, zoals Frodo, komen in bijna elk hoofdstuk voor, andere in slechts een of twee.
Elk karakter heeft een eigen opdracht. Zo moet Frodo minstens twee ringkaarten in zijn slagen halen en moet Pippin altijd de minste slagen halen. Er zijn vier kleuren met de waardes 1 tot en met 8, plus vijf ringkaarten. De ring met waarde 1 is de Ene Ring. De speler die deze kaart krijgt moet Frodo nemen en deze kaart is ook de enige (mogelijke) troefkaart in het spel. De andere spelers mogen kiezen welke van de beschikbare karakters ze kiezen, al zijn sommige in bepaalde hoofdstukken verplicht.
De meeste hoofdstukken sluit je succesvol af als ieder karakter de opdracht heeft gehaald, maar verderop in het spel komen er wel eens extra eisen bij. Ook op andere manieren introduceren de regels nieuwe uitdagingen of mogelijkheden, afhankelijk van waar je in het verhaal bent.
Na achttien hoofdstukken is het spel voorbij. Tegen die tijd kun je gewoon opnieuw beginnen, of je favoriete hoofdstukken nog eens spelen. Natuurlijk allemaal in afwachting van The Lord of the Rings: The Two Towers: Trick-Taking Game…
…en de waardering
De grote inspiratiebron voor dit spel is De Crew, een vergelijking ligt dus voor de hand. Een belangrijk verschil is de thematische setting. In De Crew is dat een clichématig verhaaltje, dit spel volgt duidelijk het boek, zowel in opbouw als vormgeving. Dat is een feest voor mensen zoals ik, maar als je niks hebt met fantasy zul je wat kritischer zijn op het spelidee.
Ook daar zijn verschillen zichtbaar. Aan de ene kant zijn de scenario’s gevarieerder, met telkens weer nieuwe soorten opdrachten, maar tegelijk zijn achttien scenario’s ook niet zo veel. Het grootste verschil is dat de communicatie tijdens de rondes, die De Crew zo bijzonder maakt, hier ontbreekt. Met het kiezen van je karakter en in veel gevallen het doorgeven van kaarten kun je elkaar wel helpen, maar tijdens de rondes moet je het met de kaarten in je hand doen. Dat kan betekenen dat je soms wat meer afhankelijk bent van geluk. De communicatie in De Crew geeft meer controle en mogelijkheden om slim te spelen.
Over het geheel slaat de balans voor mij niet duidelijk uit naar een van beide. Als slagenspel heeft De Crew op lange termijn misschien meer te bieden, maar het thema en de vormgeving van TLotR:TFotR:T-TG wegen daar voor mij ruimschoots tegenop.
