Thunderstone

Het spel …

Ik droom van spellen waar je je helemaal in onder kan dompelen, waarin je helemaal in de huid kruipt van je karakter, waarin je avonturen beleeft en waardoor je even vergeet dat het een regenachtige, koude, februaridag is. Tegelijkertijd houd ik van spellen die strak in elkaar zitten zodat ik niet al te veel kleine regeltjes moet onthouden. Mijn twee voorkeuren botsen nogal eens en bij Thunderstone wordt de spanning die dit oplevert weer eens glashelder.

Thunderstone is het verhalende broertje van Dominion. Het leent het deckbuilding-spelsysteem, maar gooit er een flinke klodder dungeoncrawl thema over heen. In Thunderstone moet je helden zien te ronselen die uitgerust met wapens, spreuken, een volle maag en fakkels weerzinwekkende monsters gaan verslaan.

Tijdens een ronde kun je drie dingen doen. Allereerst kun je in het dorp gaan shoppen. Op de kaarten staat een geldwaarde aangegeven en die mag je naar keuze besteden aan nieuwe wapens, voedsel, helden (via het heldenuitzendbureau) en spreuken. In de loop van het spel kun je ook nog helden naar een hogere rang promoveren (even langs de afdeling HRM van het heldenuitzendbureau om hun CV te laten bijwerken) door ervaringspunten in te leveren die je gewonnen hebt bij het verslaan van monsters. Je kunt ook een ronde rusten, dan doe je niets maar mag je één kaart uit je hand vernietigen.

De derde actie is de actie waar het allemaal om draait: je mag je helden naar de donkere dieptes van de kerker sturen om daar monsters te verslaan. De helden mogen allemaal één wapen meenemen (al moeten ze wel sterk genoeg zijn om dit wapen te dragen, zo niet dan moet er eerst nog wat krachtvoer genuttigd worden), ze mogen krachtige spreuken uitspreken, maar ze moeten vooral ook voldoende licht meenemen om te kunnen zien wat ze aan het uitspoken zijn.

Het spel is afgelopen zodra de helden in de kerker de zogenaamde Thunderstone vinden. Zodra die geborgen is, is het een kwestie van puntentellen. De held met de meeste punten wint eeuwige roem.

… en de waardering

Ik wil Thunderstone vanwege het thema heel graag heel erg leuk vinden. Het lukt me alleen niet, doordat het spel me niet “strak” genoeg is. Om het thema goed tot leven te brengen heeft de auteur teveel regels gebruikt waardoor de vaart een beetje uit het spel gaat. Op de kaarten staan flink wat kleine symbooltjes die je in je beurt in de gaten moet houden: eerst check hoe sterk je bent en daarvoor moet je checken of al je wapens wel een held hebben die ze kan dragen (al dan niet geholpen met wat voedsel), daarna checken of je genoeg licht hebt, als dit wat oplevert kan je gaan vechten, zo niet dan moet je je geld gaan tellen zodat je weet wat je te besteden hebt.

Een ander nadeel van Thunderstone vind ik dat de geluksfactor veel sterker aanwezig is dan bij Dominion. Omdat je voor een goed gevecht min of meer vaste combinaties van helden, wapens en licht (eventueel nog aangevuld met eten en spreuken) moet trekken kan het ontbreken van één van deze categorieën in een hand er voor zorgen dat je weinig leuks kunt (alwéér naar het dorp om te shoppen). Je kan ook pech of geluk hebben met de monsters die je kunt aanvallen. Als je een geweldig sterke hand hebt en er liggen alleen baby monsters, dan is dat een beetje zuur. Omgekeerd kun je beurten lang net te weinig hebben om de pittige monster te verslaan. Een beetje meer of minder geluk, heeft dan een groot effect.

Mijn eindconclusie is dan ook dat Thunderstone me een beetje tegenviel. Het heeft veel goeds en origineels, maar de auteur is een beetje te ver doorgeschoten met het verwerken van het thema, waardoor het spel aan speelplezier inboet. Het is daardoor een beetje de tegenpool van Dominion, dat veel speelplezier en weinig thema heeft. En dan wint bij mij toch het speelplezier en pak ik voor het thematisch genot maar gewoon een goed boek.