En daar zijn ze dan, de populairste spellen van dit moment in Nederland en Vlaanderen!
10. 7 Wonders
(Antoine Bauza, 2010)
Positie vorig jaar: nieuw
Vorig jaar dé hit van Spiel, nu met superstip binnen in de top-10. Alleen Dominion wist eerder in de top-10 binnen te komen.
“De snelheid waarmee dit spel gespeeld wordt en het ongeloof van de spelers als je weer eens laat zien hoe je moet winnen, in één woord fantastisch.” (Martijn)
“Dit gehypte spel van Spiel maakte de beloftes meer dan waar. Snel spel, weinig downtime, en toch interactief. Heerlijk kaartspel.” (Rick)
“Dit spel kreeg in Essen 2010 een enorme buzz, en terecht. Het is echt een leuk, toegankelijk en vlot spel. Het ontbeert de herspeelbaarheid en diepgang van Race for the Galaxy en Dominion, maar het feit dat het zelfs met 7 spelers vlot en makkelijk te spelen is, is een indrukwekkende prestatie. Voorlopig nog niet op uitgekeken. Ben benieuwd of hier ook uitbreidingen voor uit gaan komen.” (Sander)
“Kort en vlot speelbaar tot zelfs 7 spelers? Dat doen er niet veel 7 Wonders na! Mooi artwork en materiaal maken het helemaal af. Laat die uitbreiding maar komen!” (Els)
“Speelt ontzettend snel, heeft meer dan genoeg strategie en zorgt voor een heerlijk chaotische tafel aan het eind. Elke keer de hoop en teleurstelling bij het ontvangen van een nieuwe hand of het weg moeten geven van die fantastische kaart die je zo graag nog wou bouwen, maken dit voor mij een topper.” (Bartjan)
9. Vorsten van Florence
(Wolfgang Kramer & Richard Ulrich, 2000)
Positie vorig jaar: 8
Verschil: -1
Verliest weer een plekje, maar heeft haalde de beste tien met gemak.
“Blijft altijd een uitermate spannend en gevarieerd spel. Het blijft erg moeilijk om er eentje te kiezen als nummer 1, maar dit spel blijft fenomenaal goed.” (Rafaël)
“Een prachtig spel en een genot om te spelen. Goede balans tussen korte en lange-termijn planning. Elke keer lijkt het spel een andere aanpak te vereisen, zit tijdens het spelen altijd op het puntje van m’n stoel.” (Sander)
“Het heeft even geduurd voordat ik dit spel echt ging waarderen, maar in de loop der jaren is het uitgegroeid tot mijn favoriete spel. De enorme restricties die het spel je oplegt (7 veilingen, 14 acties) maken dat je heel goed moet plannen en vooruitdenken, en bij de veilingen ook nog je tegenstanders goed moet inschatten, om uiteindelijk een zo hoog mogelijke score neer te zetten. Dat lijkt allemaal erg moeilijk, maar de andere kant van het verhaal is dan dat als het je wel lukt om je hele plan uit te voeren, het ook een geweldige voldoening geeft!” (Marcel)
“Zoveel partijen gespeeld, maar van bijna elke partij kan ik me het verloop en de enorme spanning letterlijk herinneren. Een topper.” (Frank)
8. Kolonisten van Catan
(Klaus Teuber, 1995)
Positie vorig jaar: 7
Verschil: -1
Ook deze daalt een plekje, maar haalt de top-10 met twee vingers in z’n neus.
“Alle lof die het spel al heeft gekregen, is niet meer dan terecht. Zonder Kolonisten was ik misschien eeuwig blijven Risken en had ik nooit de wereld van het “eurospel” ontdekt.” (Hans)
“Dit blijft maar op de tafel komen. Iedereen in mijn omgeving is hier enthousiast over. Ik speel dan ook regelmatig met een groep mensen die niet zo vaak spelletjes spelen en dan speelt deze uiteraard wel vlot weg.” (Pedro)
“Een klassieker ondertussen en op zijn best met de uitbreiding ‘Steden en Ridders’. Een variabel bord en veel interactie zijn de grote troeven van Kolonisten.” (Bart)
“Een vrolijk ontwerp dat heerlijk wegspeelt. Als geen ander toont deze klassieker hoe een gezelschapsspel hoort te zijn.” (Frederik)
7. Carcassonne
(Klaus-Jürgen Wrede, 2000)
Positie vorig jaar: 10
Verschil: +3
Het eerste jaar waarin Carcassonne boven Kolonisten eindigt, maar wat is het verschil klein.
“Klassieker, die nog steeds leuk is om te spelen. Carcassonne verdient zijn plek in deze lijst, al is het alleen om de ‘klassiekerpunten’.” (Vincent)
“Een schijnbaar eenvoudig legspelletje dat regelmatig uit de kast gehaald wordt met niet-spelfanaten. Op het einde is het altijd leuk dat het spelbord er zo mooi uit ziet dat ik telkens een foto wil nemen!” (Jan)
“Men neme een zak met tegeltjes en een hand met houten poppetjes en zie daar: een fantastisch avond.” (Frank)
“Carcassonne is voor mij een echte klassieker en een spel dat je uit de kast haalt met twee of drie spelers. Verder is dit spel snel uit te leggen en ook met jonge kinderen te spelen.” (Dierik)
6. El Grande
(Wolfgang Kramer & Richard Ulrich, 1996)
Positie vorig jaar: 5
Verschil: -1
Al de zoveelste klassieker in de top en de tweede van dit auteursduo bij de bovenste tien.
“Dit meerderheden spel kan nog steeds boeien. Het afgelopen jaar heb ik El Grande ook een keer met een van de uitbreidingen kunnen spelen. Ik moet er toch eens dringend werk van maken om de andere uitbreidingen ook nog eens erbij te halen.” (Bart)
“Dit was één van de eerste spellen die ik kocht, ik ben er nog steeds niet op uitgekeken.” (Dagmar)
“Een klassieker onder de meerderhedenspelen dat gewoonweg super in elkaar steekt.” (Jan)
“Voor een spel met zoveel diepgang is het toch verrassend toegankelijk. Superspel!” (Hans)
5. Pandemie
(Matt Leacock, 2008)
Positie vorig jaar: 6
Verschil: +1
Dit zet nu echt wel de standaard wat betreft coöperatieve spellen.
“Niet te ingewikkeld, elke keer weer uitdagend, en verfrissend omdat je nu eens met elkaar speelt in plaats van tegen elkaar.” (Marcel)
“Prettig coöperatief spel, makkelijk uit te leggen aan een nieuweling. Topper in zijn eenvoud en de steeds terugkerende spanning.” (Vincent)
“Coöperatieve spellen bestaan al langer. Maar Pandemie maakt dit genre toegankelijk voor een breed publiek. Zelfs het standaard spel met vijf epidemieën blijft steeds een uitdaging: een dosis geluk en een goede samenwerking zijn essentieel om van het spel te kunnen winnen.” (Bart)
“Dit was het eerste coöperatieve spel ooit waar ik zo’n goed gevoel bij had. Telkens opnieuw zeer spannend en zeker niet gemakkelijk om het te halen van het bord.” (Pedro)
“Fantastisch coöperatief spel, dat je steeds opnieuw wilt spelen. Het concept is erg realistisch vormgegeven en speelt ook nogeens lekker vlot weg. Een klassieker wat mij betreft.” (Dierik)
“Het duurde even voordat we echt enthousiast werden over dit spel, maarde uitbreiding gaf de doorslag. Erg leuk om de bioterrorist te spelen, waarmee er toch competitie tussen spelers mogelijk wordt.” (Sander)
4. Dominion
(Donald Vaccarino, 2008)
Positie vorig jaar: 3
Verschil: -1
Haakt even af in de strijd om de toppositie, maar is wel met afstand het populairste kaartspel.
“Dominion is tegenwoordig een zekerheidje onder mijn spellen. De variatie maakt elk spel net weer anders. De automatische piloot heb ik nog niet gevonden. Ook mooi, dat gelegenheidsspelers met een potje of twee ook makkelijk meekunnen.” (Vincent)
“Dit is veruit mijn favoriet geworden. Hoewel ik normaal meer een voorkeur uitdraag voor bordspellen heeft dit spel me toch volledig gegrepen. Het is ongelofelijk vlot en helemaal niet moeilijk om aan te leren. Het heeft een hoge herspeelbaarheidsfactor. Sterk.” (Pedro)
“Ik vind de opbouw in dit spel erg goed. Je begint met wat geld en des te verder je komt, des te complexer je handelingen worden. Het moment waarop je deck begint te lopen en een evenwicht in je beurten ontstaat, geeft toch wel steeds een fijn gevoel.” (Bartjan)
“Speel het zo vaak tot de koperkaarten vastplakken en koop dan snel een nieuw spel.” (Anton)
“Veelzijdig. Ik ontdek vrijwel bij ieder spel wel weer wat nieuws. Kan niet wachten op de volgende uitbreidingen.” (Eugene)
3. Agricola
(Uwe Rosenberg, 2007)
Positie vorig jaar: 2
Verschil: -1
Deed dit jaar niet echt mee in de race om de eerste plaats, maar de concurrentie is dan ook legendarisch!
“Het leven op het platteland is nog nooit zo spannend geweest. Door de vele kaarten blijft het spel afwisselend en boeiend. Met de Veenboeren-uitbreiding is het alsof je het spel voor het eerst speelt, en krijgt Agricola nog meer glans.” (Eugene)
“Het thema klinkt als “werken” maar vreemd genoeg geeft het voldoening om varkentjes te kweken, een oprit aan te leggen,… Ook hier is variatie dankzij de vele kaarten een belangrijke troef.” (Stefaan)
“Ondanks het veelvuldig achter de feiten aan blijven lopen, geeft het wel een enorm lekker gevoel als het je boerenfamilie voor de wind gaat. Het sterke aan het spel is dat je helemaal mee gezogen kan worden in het wel en wee van je boerenfamilie.” (Bartjan)
“Uwe laat je aan de lijve ondervinden hoe hard de boerenstiel is. 14 korte ronde krijg je ter beschikking om op je spelbordje een uitgebreide boerderij uit te bouwen. Om goed te scoren, hoor je van alles te hebben en liefst zoveel mogelijk, zoniet worden minpunten cadeau gedaan! Agricola is spannend en uitermate krap, één misstap kan vergaande gevolgen hebben maar als het toch lukt is de voldoening zeer groot.” (Frederik)
“Zo’n mooi thema: gezinnetje stichten en echte boerenarbeid.” (Guus)
2. Hoogspanning
(Friedemann Friese, 2004)
Positie vorig jaar: 4
Verschil: +2
Wijst de hypespellen Agricola en Dominion op hun plaats en is terug aan de top. Volgend jaar nummer 1?
“Een spel waarmee je ook non-gamers kan verleiden. Het geeft veel voldoening als je berekeningen blijken te kloppen en alle stappen kan doen die je gepland had. Een nadeel in mijn ogen is, dat je niet vies moet zijn van hoofdrekenen.” (Bartjan)
“Het blijft een fantastisch spel. Bij het spelen moet je constant alert zijn op wat je medespelers doen en wat ze in de toekomst zouden kunnen doen om je tegen te werken. Om te winnen moet je timing goed zijn; ieder klein foutje kan fataal zijn. Maar dat geldt natuurlijk ook voor je tegenstanders; maak daar gebruik van!” (Eugene)
“Hoofdrekenen was nog nooit zo leuk. Eigenlijk wil je wel meer bieden voor die centrale, maar je moet nog dure steenkool kopen, en nog zeker 2 steden aansluiten.. Keuzes keuzes!” (Rick)
“Hoogspanning is telkens opnieuw een uitdaging. Je probeert een beetje achter te blijven om zo goedkoop energie te kunnen kopen. Maar het is belangrijk om toch niet te lang achterop te hinken, want anders mis je de snelle eindsprint. De verschillende kaarten, met de daarbij horende verschillen in startopstelling en energievoorziening, leveren voldoende afwisseling en uitdaging. Spaarzaam zijn met geld kan belangrijk zijn. Al te dikwijls heb ik genoegen moeten nemen met de tweede plaats: evenveel steden als de eerste, maar minder geld.” (Bart)
1. PUERTO RICO
(Andreas Seyfarth, 2002)
Positie vorig jaar: 1
Verschil: 0
En ja hoor, wederom Puerto Rico op 1. Voor de derde keer in vier verkiezingen. Maar het voelt de hete adem van Hoogspanning in de nek.
“Blijft met afstand mijn nummer 1. Zoveel complexiteit en zo lekker tegen elkaar spelen en je acties afstemmen. Alles zit erin!” (Hilbert)
“Een klassieker. Lijkt in het begin nogal aan de zware kant, maar het spel bezit een zekere natuurlijke flow dat het vlotter en makkelijker om spelen maakt dan het op het eerste zicht zou lijken.” (Kurt)
“Goederen zijn al ontelbare keren gekocht, verkocht, opgeslaan, verscheept en verloren gegaan in spellenland maar toch keren we met veel plezier terug naar Puerto Rico. Dit kranige oudje heeft zijn eigenheid nog niet verloren. Er dringen zich voortdurend belangrijke keuzes op en voor je het goed en wel beseft, wordt de laatste ronde afgewerkt. Absoluut top!” (Frederik)
“Dit is gewoon Race for the Galaxy, maar dan op een eilandje.” (Anton)
“Puerto Rico is ook wat mij betreft een topspel. Niet te moeilijke regels en toch voldoende diepgang. Daarnaast is geen enkel spel gelijk vanwege de vele keuzes die gemaakt kunnen worden. Combineer dit met een aansprekend thema en je hebt een spel waaraan weinig spellen kunnen tippen.” (Dierik)
In de top-10 zijn de ruimtes klein en dus blijft het vooral stuivertje wisselen. Van deze oude en nieuwe klassiekers heb ik alleen Hoogspanning niet in bezit, maar natuurlijk wel alles gespeeld. Vijf daarvan stonden in mijn persoonlijke lijst, waarvan Dominion met een tweede plaats het hoogst.
Dit was het weer voor dit jaar. Bedankt voor het stemmen en lezen en tot 2012!
Van de laatste drie tientallen maar drie spellen in mijn top 20 (en ook top 10): Hoogspanning, E&T en Tikal. Lekker non-mainstream :-).
Peter Hein,
Het was weer mooi, even dagelijks inloggen voor de volgende tien.
Dank voor al het werk!
Peter Hein,
Bedankt weer voor de moeite om dit elk jaar weer op te zetten.
Axel
Dank voor het continueren van deze klus.
Beste Peter Hein
Dagelijks was het uitkijken naar de volgende tien spellen. De Top-100 2011 geeft een mooi beeld van wat er in de Lage Landen gespeeld wordt bij de spellenliefhebbers (de doorsnee Vlaming of Nederlander kent waarschijnlijk niet meer dan vijf spellen uit de lijst). De vele reacties op Bordspelmania, tonen aan dat jouw (en ook een beetje onze) Top-100 leeft in de spellenwereld.
Fijn dat je deze jaarlijkse klus op je wil nemen.
Bart
Mooie top 100. Puerto Rico ligt nog steeds ongespeeld in de kast. Helaas is het vrij lastig om het de eerste keer aan nieuwe spelers uit te leggen. Dat is bijna altijd met de langere spellen…
He Peter Hein,
wederom een mooie top 100. Erg leuk ook hoe je de vele commentaren van alle enthousiastelingen verbindt tot een geheel. Het blijft groeien op deze manier. Complimenten!
Anton