Top 100 2011: 21-30

De topspellen komen nu echt in zicht. Voornamelijk oude bekenden, maar ook twee hoge nieuwe binnenkomers.

30. Endeavor
(Carl de Visser & Jarratt Gray, 2009)
Positie vorig jaar: 36
Verschil: +6
Vorig jaar behoorde dit tot de ‘latest and greatest’, maar dat is niet van voorbijgaande aard gebleken.
“Eenvoudig uit te leggen en toch voldoende diepgang.” (Paul)
“De ellenlange klaarzettijd staat niet in verhouding tot de gemakkelijke wegspeeltijd.” (Herman)
“Zit bijzonder leuk in elkaar, het is puzzelen en nadenken en observeren wat de rest doet. Erg goed gemaakt en het speelt ook gewoon lekker.” (Rafaël)

29. Tai Pan
(Urs Hostettler, 1991)
Positie vorig jaar: 29
Verschil: -11
Dit begon ooit in de top-10, maar is toch wel wat afgezakt. Dat kan Tai Pan niks schelen, want de schare fans is groot en fanatiek genoeg.
“Als we met z’n vieren zijn, is dit bijna altijd het laatste spel van de avond. Iedereen weet al hoe het werkt, je kunt op elk moment besluiten dat het het laatste rondje is, je hoeft niet super goed op te letten, maar op de automatische piloot spelen werkt ook weer niet. De perfekte afsluiter!” (Martha)
“Ligt snel op tafel en speelt gezellig: Tijdens het schudden van de kaarten kun je weer bijpraten. Tussendoor bepaalt strategie veel.” (Guus)
“Verslavend slagenspelletje. Komt nu, na meer dan 700 keer spelen, niet zo vaak meer op tafel als een paar jaar terug, maar ik zal zelden een partijtje weigeren.” (Eugene)
“Zeer verslavend en leuk kaartspel. Doordat je 2 tegen 2 speelt, heb je zowel vriendschappelijke als vijandige interactie met je mede-spelers. Zoveel mogelijk slagen binnenhalen, voordat de bom valt!” (Bartjan)

28. Alhambra
(Dirk Henn, 2003)
Positie vorig jaar: 48
Verschil: +20
Zakte vorig jaar weg, maar is nu terug rond de oude positie. Een geliefd familiespel.
“Alhambra speelt vooral met twee personen lekker vlot weg en komt dan ook regelmatig op tafel. De uitbreidingen zijn voor mij niet noodzakelijk maar geven net een andere twist aan het spel. De speelduur is verder aantrekkelijk en het spel is niet al te ingewikkeld. Wat mij betreft een aanrader!” (Dierik)
“Dit jaar voor het eerst gespeeld. Erg leuk, hoewel de geluksfactor soms wat hoog is. Misschien ook eens de uitbreiding(en) proberen.” (Pieter)
“Gegarandeerd extra inside-pret als we dit spel in familiekring spelen. Mijn moeder sprak de naam bij het bezoek aan het echte Alhambra in Granada namelijk keer op keer verkeerd uit (Albrama, Alarma,…) en daar herinneren we haar graag aan.” (Hans)
“Samen met Carcassonne en Ticket to Ride de beste introductie tot de wereld van de bordspellen.” (Frank)

27. Ticket to Ride
(Alan Moon, 2004)
Positie vorig jaar: 17
Verschil: -10
Zakt iets weg, maar dat kan ook liggen aan het feit dat er met Nordic Countries nu een derde variant in de lijst is gekomen.
“Geslaagd familiespel met simpele regels en een aardige pestfactor. Enige voorzichtigheid met blokkades is aangewezen want je tegenstander omleiden kan hem flink wat punten opleveren!” (Frederik)
“Speelt vlot weg en is een zeer geschikt introductie spel. Daarnaast blijft het altijd spannend. Nog een keer?” (Rients)
“Treinreizen, netwerken bouwen… het blijft fascineren. En dat in een spel dat een aangenaam korte speelduur heeft, aan vrijwel iedereen in vijf minuten uit te leggen is en toch iedereen, ook de veelspelers, de hele tijd in spanning weet te houden. Al meer dan honderd keer gespeeld en het verveelt nog steeds niet.” (Marcel)

26. Dixit
(Jean-Louis Roubira, 2008)
Positie vorig jaar: nieuw
Dit bijzondere spel is ook in de Lage Landen een doorslaand succes. Deze hoge notering bevestigt dat alleen maar.
“Een grote verrassing. Enorm leuk om te spelen, zelfs met mensen die helemaal niet van spelletjes houden. Vrijwel iedereen die het gespeeld heeft wil het hebben.” (Sander)
“Eens iets helemaal anders. Relax, grappig, origineel, hemelse tekeningen, superschattige konijntjes, sfeervol: genieten.” (Els)
“Ook een partyspel is in deze reeks op zijn plaats. Ik moet de eerste persoon nog ontmoeten die dit spel niet hilarisch vindt. Fantasie en mensenkennis zijn cruciaal.” (Stefaan)
“Orgineel spel met prachtige kaarten. Prikkelt de fantasie en speelt heel vlot weg. Legt ook nog eens in een paar minuten uit en is goed met kinderen te spelen.” (Dierik)

25. Goa
(Rüdiger Dorn, 2004)
Positie vorig jaar: 42
Verschil: +17
Een oud en stevig beestje dat hoog blijft staan in de lijst. Verrassende stijger.
“Een strak spel, met interessante (veiling-)elementen.” (Sander)
“Gouwe ouwe. Heerlijke keuzestress door alle mogelijkheden.” (Els)
“Misschien wel in mijn Top 3. Zit erg goed in elkaar dit.” (Bas)

24. Eufraat en Tigris
(Reiner Knizia, 1997)
Positie vorig jaar: 12
Verschil: -12
Dit oude beestje doet het daarentegen iets minder goed.
“Topper, het is moeilijk gebleken deze aan de speler te brengen, maar ik vind het genieten. Het ingenieuze puntensysteem, het elkaar de loef afsteken en af en toe een robbertje vechten. Ja, heel sterk.” (Vincent)
“De kettingreacties die op het bord kunnen plaatsvinden door externe conflicten blijven me fascineren.” (Sander)

23. Memoir ’44
(Richard Borg, 2004)
Positie vorig jaar: 28
Verschil: +5
Met afstand de populairste oorlogsimulatie in de lijst. Of het ook de populairste wargame is, is onderwerp van stevige discussie.
“Zelfs voor vrouwen, geeft geweldig inzicht in hoe lastig de strijd is geweest en welke vergissingen er zijn gemaakt met welke gevolgen.” (Saskia)
“War games zijn niet altijd mijn ding, maar dit relatief korte spel voor twee kan er mee door. Op het oog veel geluk (kaarten, dobbelstenen), maar alleen rekenen op de dobbelstenen of goede kaarten is niet per definitie de winnende strategie.” (Vincent)
“Er zijn ongetwijfeld historisch correctere spellen over de 2e wereldoorlog te vinden en spellen met een kleinere geluksfactor, maar het speelplezier dat van dit spel afdruipt is enorm. Alle uitbreidingen roepen in mijn oor dat ze gekocht moeten worden en op die manier heb ik al voldoende scenario’s staan om me nooit meer te vervelen.” (Stefaan)
“Moest de voorbereiding van dit spel niet zo lang duren, het ligt iedere dag op tafel…” (Kristof)

22. Ra
(Reiner Knizia, 1999)
Positie vorig jaar: 19
Verschil: -3
Met het dalen van Eufraat & Tigris is dit Knizia’s populairste spel in de lijst. Misschien niet zo hoog, maar hij staat er wel 11 keer in!
“De koning der biedspellen, dankt zijn top-20 positie mede aan de iPad.” (Anton)
“Het beste pure veilingspel. De waarde van de tegeltjes die ter veiling worden aangeboden is zelden goed te berekenen, en is voor iedereen anders. Dat maakt dat je vaak moet afgaan op je intuïtie.” (Eugene)
“Leuk veilingspel. Licht verteerbaar met toch een aardige dosis diepgang.” (Sander)

21. Hanzesteden
(Andreas Steding, 2009)
Positie vorig jaar: nieuw
Deze onvervalste maar toch originele euro maakt zijn opwachting hoog in de lijst. Is de op één na hoogste nieuwe binnenkomer in de lijst.
“Diep in mijn hart hou ik toch het meeste van positiespellen. Hanzesteden weet deze snaar op een orginele manier te raken.” (Anton)
“Gortdroog maar oh zo leuk! Een echte brainburner met talrijke routes naar de overwinning.” (Frederik)
“Gortdroog, maar o zo leuk. Af en toe pesten ten top, terwijl er toch meerdere strategieën zijn voor de winst. Dit maakt het voor mij een superspel.” (Rick)
“Het leuke aan dit strategische/tactische spel is dat het elke keer weer anders is. Soms is er een run op een van de eigenschappen, de andere keer is het juist heel verdeeld. Er is niet één winnende strategie, en daarom krijgt iedereen de kans om te winnen en blijft de strijd spannend!” (Els)
“In dit spel wordt je gedwongen om de confrontatie met je medespelers aan te gaan. Zonder de rest dwars te zitten, wordt het lastig om een goede score neer te zetten, dus blokkeren die routes en gaan voor die extra acties.” (Bartjan)
“Wat een vervelend spel is Hanzesteden, krijg er gewoon nachtmerries van. De kracht in dit spel zit niet aan de binnenkant van de doos maar de frustratie en verslaving die dit spel oproept om elke keer weer gespeeld te willen worden.” (Martijn)

Een indrukwekkend rijtje spellen, die ik allemaal gespeeld heb en op Memoir na ook in bezit (maar wel het even leuke BattleLore). Drie van deze spellen staan in mijn lijstje, waarvan ik Tai Pan nog steeds de leukste vind.