Geplaatst door Spelers: Bas, Dirk Jan, Mark, Peter Hein, Sten en Wendy
Gespeelde spellen:
Funkenschlag
Lord of the Rings Risk
Omdat de spellenavond weer bij Dirk Jan was en ook Mark aanwezig was, zag Peter Hein zijn kans schoon en had HeroQuest meegenomen. Jaap bleek echter al naar een andere verdieping verbannen te zijn en Dirk Jan speelde bij nader inzien dan toch liever Lord of the Rings Risk. Bas wees Mark er op dat hij Funkenschlag nog niet gespeeld had, dat toevallig bij Dirk Jan in de kast lag. Zelf wilde hij ook wel Risk spelen. Terwijl Wendy en Dirk Jan dat uitzochten, legde hij snel even de regels van Funkenschlag uit aan de anderen.
Spelers: Mark, Peter Hein en Sten
Peter Hein had het spel een tijd geleden een keer gespeeld, maar kende de regels alleen nog in hoofdlijnen. Voor de anderen was het überhaupt nieuw. De verwachtingen waren hooggespannen, want het spel staat wel op 1 in de lijst met meest gewaardeerde spellen van Spel a/d Maas!
Na de uitleg voltrok zich een potje dat in de woorden van Bas volkomen bizar was. De eerste paar rondes kocht iedereen snel alle grondstoffen die hij kon, nu de prijzen nog laag waren. Maar omdat er maar een beperkt aantal grondstoffen bijkomt per beurt, bleven de prijzen in de volgende rondes telkens hoog. Daardoor kon iedereen maar mondjesmaat huizen bouwen. Omdat iedereen ernstige overcapaciteit had, werden die huizen dan wel van elektriciteit voorzien. Het geld dat dat opleverde werd hoofdzakelijk gebruikt in de veiling en bij het opkopen van grondstoffen.
Zo raakten de spelers verzeild in een spiraal: de grondstoffen waren altijd extreem duur, waardoor iedereen graag als eerste wilde kopen. Daarvoor moet je weinig huizen hebben, wat nog een extra reden gaf om weinig huizen te maken. Omdat het verdiende geld ook werd geïnvesteerd in goede centrales, bleef iedereen een forse overcapaciteit houden. Lagen er alleen matige centrales, dan werd er niet geboden, maar de goede gingen voor hoge prijzen weg
Toen fase drie inging had Sten nog slechts twaalf huizen, en Peter Hein en Mark een respectievelijk twee minder. Peter Hein had het hele spel de minste huizen gehad en daar erg van geprofiteerd. Mark nam die positie over door een beurt geen huizen te kopen terwijl Peter Hein er wel een had gekocht. Dat gooide zand in de motor van Peter Hein, die nu moest vrezen te weinig steenkool te kunnen kopen. Inmiddels had iedereen genoeg geld dat de hoge brandstofprijzen geen probleem meer waren. Bij olie en kolen was de beschikbaarheid daarentegen een groot probleem voor Peter Hein en Sten, omdat Mark iedere beurt alles opkocht. Peter Hein had nog wel een afvalcentrale en Sten een kerncentrale waar ze onbedreigd brandstof voor konden kopen, maar om te kunnen winnen hadden ze toch ook olie of kolen nodig.
Een beurt verzuimde Sten het af te maken door nog vijf huizen te maken. Had hij het wel gedaan, dan had hij goede kans gehad dat de anderen te weinig geld hadden om nog genoeg huizen te kopen. Nu gunde hij de anderen nog een extra beurt aan inkomsten. Dit was vervelend voor Sten, want Mark en Peter Hein hadden allebei een capaciteit van achttien steden, maar nog niet genoeg geld om op zoveel huizen te komen. Na de bewuste beurt van Sten had Mark eens ernstig zitten rekenen en geconcludeerd dat hij in een beurt zes huizen kon kopen plus de grondstoffen om die van elektriciteit te voorzien. Helaas had hij niet meer genoeg om alle grondstoffen te kopen, waardoor er voor Peter Hein nog wat steenkool overbleef.
Peter Hein had geen andere keuze dan te proberen vijf huizen te maken. Dat lukte en wonderwel had hij ook nog wat meer geld over dan Mark. Sten bulkte in de elektro?s, maar omdat zijn capaciteit slechts vijftien was, was hij kansloos voor de eindzege.
Iedereen vond het een prima spel, maar zeker niet zo briljant als de gemiddelde SadM-waardering van 4,7 doet vermoeden.
Uitslag: Peter Hein 17 (161 elektro?s), Mark 17 (144), Sten 15
Waardering: allen 4