Geplaatst door Spelers: Bas, Coen, Dirk Jan, Peter Hein en Willemien
Gespeelde spellen:
Peter Hein had de woonkamer in zijn nieuwe huis inmiddels zo?n beetje op orde en had de anderen uitgenodigd eens in Delft te komen. De afstand was geen probleem, want iedereen kwam deze avond met de fiets. Helaas voor de anderen had hij de verhuisdozen met spellen nog niet allemaal uitgepakt (je moet wel je prioriteiten weten te stellen) en kon hij ze niet veel meer aanbieden dan Royal Turf of Ticket to Ride. De keuze viel op het eerste spel.
Spelers: Bas, Coen, Dirk Jan, Peter Hein en Willemien
De keuze viel op Royal Turf, dat de meesten nog niet gespeeld hadden of anders lang geleden. Royal Turf is een eenvoudig spelletje. Je gooit de dobbelsteen en kiest dan een paard uit dat je verplaatst. Op de dobbelsteen staan vier symbolen en ieder paard gaat een verschillend aantal vakjes vooruit bij de vier verschillende symbolen. Als je gedobbeld hebt zijn er doorgaans maar drie keuzes mogelijk: een paard waar je zelf op gewed hebt flink naar voren helpen, een paar waar anderen op wedden lekker vertragen of een willekeurig paard indien geen van beide echt mogelijk is (of je geen keuze hebt). Desondanks slaagden de meeste spelers er nog in om in een diep gepeins te verzinken alsof het Caylus was, tot wanhoop van enkelen.
Gelukkig werd dat zinloze gepeins afgestraft en won de speler die het snelste zijn keuzes had gemaakt. Dirk Jan had in de laatste ronde net op het verkeerde paar gewed en moest de winst aan Peter Hein laten. Met in gedachten dat dit spel prima in een halfuurtje te spelen is (in tegenstelling tot de bijna twee uur die er nu voor nodig waren) gaf hij het toch maar een goede waardering. Niet iedereen was overtuigd van de kwaliteiten van het spel.
Uitslag: Peter Hein 2150, Dirk Jan 2000, Willemien 1950, Coen 1450, Bas 600
Waardering: Peter Hein 3½, Dirk Jan en Willemien 3, Bas 2, Coen 1½
Spelers: Bas, Coen, Dirk Jan, Peter Hein en Willemien
Coen had ook wat spelletjes meegenomen en toverde Rotundo op tafel. Dit is een vrij nieuwe spel van Adlung, specialist in kleine kaartspelletjes voor een vriendelijke prijs. Adlung heeft enkele juweeltjes opgeleverd als Verräter en Meuterer, maar het gros van de spellen zijn het net niet (zoals Vom Kap bis Kairo, Canal Grande en Kathai). Eens zien in welk kamp Rotundo valt.
Kaarten of niet, in Rotundo moet je knikkers verzamelen. Deze zijn er in verschillende soorten, zakken en aantallen. Je moet kaarten in sets van drie kaarten uitspelen, à la rummy, waarbij de getallen en de soort zak waar ze in zitten op alle drie de kaarten verschillend of juist gelijk moeten zijn, à la Set. Tijden je beurt draai je een kaart om, die je mag gebruiken om een set te maken of mag veilen. Veilen kost punten en de winnaar mag de kaart in zijn hand nemen om later een set mee te maken. Veilen doe je dus niet zo snel vrijwillig, alleen met een kaart die je op dat moment niet kunt gebruiken.
Het duurde even voor de regels duidelijk waren. Eenmaal aan het spelen had het er ernstig de schijn van dat de speler die het vaakst lekkere sets kon maken met de kaarten die hij omdraaide er met de punten vandoor zou gaan. De belangrijkste andere winstbepalende factor is de puntenwaarde van de kaarten die je aan het begin krijgt, ook al zo?n tactisch element. Coen en Willemien bleken uiteindelijk het best verzameld te hebben, maar waardoor wist niemand. De waarderingen waren dus niet mild, al wilde Coen zijn spel niet direct afvallen (en gaf het en passant een punt meer dan Royal Turf).
Uitslag: Coen en Willemien 430, Peter Hein 355, Bas 290, Dirk Jan 270
Waardering: Coen 2½, Dirk Jan, Peter Hein en Willemien 1½, Bas 1
Spelers: Bas, Coen, Dirk Jan, Peter Hein en Willemien
Na het wat minder geslaagde Rotundo verzocht Peter Hein om nog een rondje Geschenkt om de avond toch met een leuk spelletje af te sluiten. De anderen stemden graag in.
Peter Hein houdt in dit spel wel van een gokje en pakte al snel de 34, waar inmiddels aardig wat fiches op lagen. Toen even later de 33 langs kwam wreef hij zich al in zijn handen, in de veronderstelling dat deze wel een paar keer rond zou gaan en hij zijn tegenstanders wat fiches afhandig kon maken. Helaas voor hem gooide Coen even later roet in het eten door de 33 voor zijn neus weg te kapen. Peter Hein hoopte dus dat de 35 nog zou komen en was not amused toen de volgende kaart die opengedraaid werd de 32 was! Hij was dus weer wat te gretig geweest, wat hem punten kostte.
Willemien ondertussen vond het allemaal best. Ze hoefde maar weinig kaarten te pakken, omdat er altijd wel iemand was die een bepaalde kaart wilde hebben. Haar lage kaarten sloten ook nog eens mooi aan met wat er rondging, zodat ze af en toe nog wat fiches kon oogsten om vervelende kaarten af te kopen. Daardoor won ze met een redelijk grote afstand op de rest.
Na de twee eerder minder goed verlopen spellen was dit tenminste een snelle aangelegenheid die iedereen wel kon waarderen.
Uitslag: Willemien 24, Coen 36, Bas 38, Dirk Jan 39, Peter Hein 52
Waardering: Dirk Jan en Peter Hein 3½, Bas, Coen en Willemien 3