Aton

Geplaatst door

2 spelers
30 minuten
Auteur: Thorsten Gimmler
Uitgever: Queen Games (2003)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 1 Gemiddelde: 4]

Het spel …

Aton speelt zich af in de tijd van de farao Achnaton (de vader van Tutanchamon). In die roerige periode van de Egyptische geschiedenis streden twee godsdienstige stromingen om de macht. Achnaton had als nieuwe staatsgodsdienst besloten dat er nog maar één god vereerd mocht worden, namelijk de zonnegod Aton. Maar in het Egyptische rijk waren ook nog heel veel mensen die de oude goden, waaronder de oppergod Amon, aanbeden.

In Aton vertegenwoordigen de spelers priesters van de concurrerende stromingen. Je moet proberen om met jouw priesters de meeste macht in de tempels te krijgen. De waarderingen van het spel doen Kniziaans aan. Niet alleen worden de vier tempels op verschillende manieren gewaardeerd, maar er zijn ook nog verschillende gebieden (aangegeven met kleuren) binnen de tempels die ook gewaardeerd worden. Door het plaatsen van één priester beïnvloed je dus soms twee tellingen.

De priesters worden geplaatst door het uitspelen van kaarten. Beide spelers trekken iedere ronde vier kaarten en verdelen deze over vier vakken. Vervolgens worden de tegenover elkaar liggende kaarten vergeleken om te bepalen welke acties er door de spelers worden gedaan. Met de kaarten wordt bepaald wie mag beginnen, in welke tempels de priesters geplaatst mogen worden en hoeveel priesters geplaatst worden.

Er zijn vier manieren om het spel te winnen. Zodra een speler aan een van deze voorwaarden voldoet, wint hij het spel. Anders eindigt het spel na de telling waarin iemand boven de 40 punten komt en wint de speler met de meeste punten.

… en de waardering

Aton is een aardig tweepersoonsspelletje. Het probleem is alleen dat er zo veel aardige tweepersoonsspelletjes zijn, dat het niet genoeg is om met een gemiddeld spel nog in positieve zin op te vallen. Aton voelt te veel als het zoveelste spel waarbij je met kaarten fiches plaatst die vervolgens op verschillende manieren gewaardeerd worden. Er zit niets verrassends in waardoor het spel niet boven het maaiveld uitkomt. Het spelverloop kan me ook niet echt bekoren, er zit te weinig variatie in wat je doet waardoor ik het een beetje saai vind.