Los Mampfos

Geplaatst door

2-5 spelers
20-30 minuten
Auteur: Rüdiger en Maja Dorn
Uitgever: Zoch (2006)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 0 Gemiddelde: 0]

Het spel …

Met spellen als Goa, Händler von Genua en Jambo reken ik Rüdiger Dorn tot mijn favoriete spelauteurs. Uitgever Zoch staat bekend om zijn aparte en leuke kinderspellen met prachtige vormgeving, dus de combinatie van die twee leek me ideaal. Natuurlijk is Los Mampfos niet van Rüdiger Dorn alleen maar ook van zijn vrouw Maja, maar dat deed niets af aan mijn nieuwsgierigheid.

Net als in andere spellen valt in Los Mampfos, vrij te vertalen als Los Smikkelos, het spelmateriaal direct op. Drie houten ezels waarbij je kleine houten schijfjes (haverkoekjes) in vijf kleuren in de bek kunt doen. Bij het optillen van de staart poepen ze vervolgens alle koekjes (nu veranderd in kleurige keutels) weer uit. Poepende ezels, bestaat er een beter thema voor een kinderspel?

Het laat zich natuurlijk eenvoudig raden waar het in dit spel om gaat: precies, onthouden welke koekjes in welke ezel zitten. Door middel van het omdraaien van kaarten voeren de spelers de ezels, verplaatsen ze vervolgens in een kring van fiches en laten ze de ezels af en toe poepen. Bij het poepen kiezen de spelers in het geheim een kleur waar ze de koekjes van willen hebben. Kiezen meerdere spelers dezelfde kleur dan worden de keutels verdeeld. Je moet dus niet alleen onthouden welke kleuren koekjes er in de ezels zitten, maar ook inschatten wat de andere spelers zullen kiezen.

Het spel eindigt als de stopkaart wordt getrokken, waarna alle ezels nog een keer hun darmen legen. Winnaar is de speler met de meeste keutels.

… en de waardering

Los Mampfos is een geheugenspel met een twist. Het gaat niet alleen om het onthouden van de kleuren koekjes in de ezels, maar je moet ook tactische keuzes maken over welke koekjes je ze voert en welke kleur je kiest als er gepoept wordt. Daardoor is dit spel niet geschikt voor peuters en kleuters. De andere elementen zijn juist vooral leuk voor de kleintjes. Mijn dochtertje van twee kan eindeloos de ezels voeren en weer laten poepen, maar voor het spel is ze echt te klein. Oudere kinderen kunnen poepende ezels ook wel waarderen, maar dan om een andere reden.

Helaas zal dat niet genoeg zijn om hun aandacht lang bij het spel te houden. Ondanks de korte speelduur valt Los Mampfos namelijk al snel in herhaling. Op het eind ben je het gedoe met de ezels voeren, ze verplaatsen en ze laten poepen wel zat. Deze herhaling wordt niet gecompenseerd door enige spanning in het onthouden, zoals die wel aanwezig is in bijvoorbeeld Spokentrap of Middernacht, Vampierenjacht. Dat zijn kinderspellen die ik ook gerust met andere volwassen spelers kan spelen, bij Los Mampfos is dat geen succes.

Ondanks de nominatie voor de Kinderspiel des Jahres van dit jaar ben ik toch wat teleurgesteld in Los Mampfos. Niet slecht bedacht en schitterend uitgevoerd, maar onder kinderspellen zijn er massa’s betere alternatieven beschikbaar.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *