Avalon

Het spel …

Avalon, een plaats waar grote mystieke waarden aan worden toegekend. Jezus zou er geweest zijn en koning Arthur en zijn geliefden zouden er begraven liggen en heel vroeger schijnt er zelfs een school voor priesters en tovenaressen geweest te zijn. Niet gek dus dat men deze plaats gekozen heeft als naam voor een spel dat zich afspeelt in de mist en waarin ridders en tovenaressen de hoofdrol spelen.

De auteur, Leo Colovini timmert de laatste jaren behoorlijk aan de weg: Clans, De Bruggen van Shangri-La en ook dus zijn eerste tweepersoonsspel Avalon. Helaas is dit spel niet zo geslaagd.

In Avalon liggen elf gebiedskaarten gesloten te wachten in de mist opdat iemand het gebied in zal nemen. Beide spelers beginnen bij ieder gebied met één karakterkaart. Deze kaarten kunnen ridders of tovenaressen zijn in vijf verschilde kleuren. Als een speler aan de beurt is mag hij zoveel kaarten uitspelen als hij in handen heeft. Je kunt versterken bij een gebied door er een kaart neer te leggen. Met een ridder mag je ook proberen een gebied te veroveren. Dit kan als je meer kaarten in totaal hebt dan je tegenstander. Je tegenspeler kan de aanval tegenhouden door een ridder in dezelfde kleur te spelen. Beide ridders blijven dan als versterking liggen. Kan de tegenstander je niet tegenhouden, dan vallen er doden. Alle kaarten van de tegenspeler moeten weg worden gehaald en de aanvaller moet het zelfde aantal kaarten weg halen. Daar bovenop moet de aanvaller vervolgens net zoveel kaarten afleggen als er aan het begin van de aanval in totaal bij het gebied lagen. Deze kaarten mag je ook uit je hand afleggen of bij een ander gebied vandaan halen. Dan wordt het kaartje omgedraaid en weet je hoeveel kronen je veroverd hebt. De gebieden variëren van één tot drie kronen.

Met een tovenares kan je proberen een ridder van dezelfde kleur die bij je tegenstander ligt te betoveren en bij jezelf neer te leggen. Dit kan weer worden tegengehouden door een tovenares te spelen in dezelfde kleur. Het spel is afgelopen als een speler vijftien kronen in zijn bezit heeft. Aan het eind van iedere beurt moet je kiezen uit een aantal open liggende kaartjes waarop staat met hoeveel kaarten je je hand mag aanvullen. Lichte kaarten mogen meteen ingezet worden, donkere kaarten mag je pas inzetten aan het begin van je volgende beurt. Als je geen kaarten meer in je hand hebt en je niet kunt verdedigen zal je dus sneller voor een lichte kaart kiezen, ondanks vaak een kleinere opbrengst.

… en de waardering

Om te kunnen winnen moet je aanvallen, maar om aan te vallen moet je heel veel kaarten inzetten. Mijn tactiek is dan ook altijd direct zo veel mogelijk aanvallen en betoveren anders gaat het wel heel lang duren. Als je tegenstander eenmaal een leger op poten heeft gezet kom je er bijna niet meer doorheen. Dus aanvallen als er nog een eenzame ridder of heks staat. Met deze strategie komt het vooral neer op mazzel hebben met de kaarten. Kan je tegenstander je tegenhouden ja of nee. Als de aanval wel lukt in het begin heb je een kort onbevredigend potje gehad lukt het niet dan belooft het een langdradig spel te worden. Hoe je het ook wendt of keert echt leuk is een spelletje Avalon nooit. Het is één van de mindere spellen uit de tweepersoonsserie van Kosmos.