2-4 spelers
30-60 minuten
Auteur: Reiner Knizia
Uitgever: Ludonova (2019)
Het spel…
Goede artiesten hebben vaak gemeen dat ze een uit duizenden herkenbaar eigen geluid hebben. Je hoeft maar een paar akkoorden de horen en je herkent de muziek, ook als je het liedje nog niet kent. Voor Reiner Knizia geldt hetzelfde. Sommige spelideeën kom je maar bij een iemand tegen. Een daarvan is het simpel aanleggen van tegeltjes, waardoor er iedere keer weer een nieuw speelbord ontstaat. De afgelopen decennia heeft hij talloze spellen met dat idee gemaakt, van Heersers der Woestijn tot Rebirth. Ook Babylonia past in dat rijtje.
Thematisch zit Babylonia dicht bij Eufraat en Tigris. Deze rivieren staan ook nu op het bord, en de spelers leggen verschillende tegels op het bord om punten te scoren. Speltechnisch lijkt het meer op Samurai: je scoort punten als steden volledig omsingeld zijn, en hoe meer van jouw tegels met die stad verbonden zijn, des te meer punten dat oplevert.


Dat is in een paar zinnen de essentie van Babylonia. Je hebt vier soorten tegels, waarvan er vijf op je rekje liggen. Daarvan speel je er twee per beurt, maar als je alleen boeren speelt mag je zoveel spelen als je wilt. Behalve de steden zijn er ook ziggoerats, de tempels in de vorm van een trappenpiramide. Als je die omsingelt met een meerderheid van jouw tegels mag je een speciale bonustegel uitzoeken die je de rest van het spel een bepaald voordeel oplevert. Op de rivieren kun je ook een tegel liggen, maar die verliest zijn functie en is vooral handig als brug voor jouw groepen aan beide oevers, en voor het controleren van een stad.
Punten scoor je alleen tijdens het spel, als een stad volledig omsingeld wordt, je een akker bezet of een tegel naast een ziggoerat plaatst. Het spel eindigt als iemand alle tegels op het bord heeft, waarop de speler met de hoogste score wint.


…en de waardering
Babylonia is een Kniziaspel van het zuiverste water: natuurlijk het herkenbare spelidee, maar ook de eenvoudige regels, snelle spelverloop en veel mogelijkheden om je tactieken te kiezen. Zoals in al zijn tegellegspellen staat interactie voorop. Die komt met meer spelers beter uit de verf, maar met twee is het speelbord kleiner en kom je elkaar ook snel genoeg tegen. Voor de liefhebbers van zijn spellen is Babylonia dus een feestje om te spelen.
Babylonia kan zich dus prima meten met al die andere spellen in deze grote familie. Het is vooral jammer dat het bij een relatief kleine uitgever is verschenen, en de vormgeving wat te wensen overlaat. De rivieren zijn lastig te onderscheiden op het bord, dat wel wat lijkt op een satellietfoto in lage resolutie. Een fraaie heruitgave van dit verborgen juweeltje is wat mij betreft dus op zijn plaats.
