BGG@SEA dag 2: varen naar Alaska

Geplaatst door

De tweede dag van onze cruise was een zogenaamde zee-dag. Het schip voer op deze dag naar Alaska waar we in de volgende dagen wel een paar keer van boord zouden gaan. Van Seattle naar Alaska is een flink stuk varen, dus het schip had er goed de vaart in (voor de kenners: 21 knopen). Dit betekende dat het schip de hele tijd een beetje schommelde. Dat was even wennen (of te wel: je loopt als een dronken tor over het schip te zwalken).

Na het ontbijt zijn we eerst naar de Conference Room gegaan. We kozen uit de kast Stone Age uit en een stel uit Texas (Amanda en Kevin) wilden wel meespelen. Zij waren in grote lijnen wel bekend met het spel dus we hoefden alleen nog maar even wat details op te frissen en we konden gaan spelen. Vrouwe Fortuna was duidelijk dol op Amanda, want die gooide de ene zes na de andere zes. En die goede worpen gebruikte ze ook nog eens super slim, dus binnen de kortste keren was ze de Donald Trump van het stenen tijdperk met een flinke rij hutten waar veel zilver en goud in was verwerkt. Het verbaasde dan ook niemand dat zij de winst met grote afstand binnen sleepte. Volgens Kevin had ze altijd het geluk aan haar kont hangen. Als ik haar was, dan was ik een bezoekje gaan brengen aan het on board casino.

De Conference Room was op de tweede verdieping en had dus geen ramen (hij zat vast onder water). Het schip schommelde flink en dus was ik na het potje Stone Age wel een beetje duizelig geworden. We besloten dan ook naar de Main Dining Hall op de vijfde verdieping te gaan. In deze ruimte mogen de BGG-ers overdag ook spelen. Hier heb je wel grote ramen en daar knapte ik erg van op.

Een groepje wilde net beginnen met Indian Summer. Ze kenden de regels alleen niet en waren die samen aan het doornemen. Omdat ik het spel wel ken, heb ik het maar even uitgelegd. Daar waren ze blij mee en ik hoorde ze later zeggen dat ze het spel erg leuk hadden gevonden.

Niek en ik gingen ondertussen Fox in the Forest spelen. De eerste rondes waren super spannend waardoor we wat betreft de scores heel dicht bij elkaar in de buurt bleven. In de vierde ronde ging het echter mis en wist Niek een mooie voorsprong te nemen. Hij had nog 1 puntje nodig voor de overwinning. In theorie had ik nog kunnen winnen als ik alle punten had gescoord die er in een ronde te halen zijn. Maar zo veel geluk of vaardigheden had ik niet en dus ging Niek er met de winst vandoor.

Het was ondertussen tijd geworden om te lunchen en daarna zijn we lekker in het zonnetje op ons balkon gaan zitten kijken naar de zee.

Aan het eind van de middag hadden we weer zin in een spelletje en gingen we weer naar de Conference Room. Een van de BGG-organisatoren (Jeff) had Star Realms Frontiers bij zich. Dit is de nieuwste set van dit populaire spelletje dat vorig jaar via Kickstarter aan de man is gebracht. Het spel wordt inmiddels ook verzonden naar de backers (helaas via boot naar de overzeese gebieden, dus ik moet nog een tijdje wachten op mijn exemplaar), maar ze hadden daarop vooruitlopend alvast een doosje naar Jeff gestuurd voor tijdens de cruise. Voor ik het meekreeg, moest ik wel plechtig beloven dat ik geen foto’s van het spel zou maken om op internet te zetten. De uitgever probeert namelijk de kaarten zo lang mogelijk geheim te houden om de verrassing voor de backers niet te verpesten. De foto die bij dit stukje staat mocht wel van Jeff omdat je alleen maar het plaatje van een kaart ziet waarvan de afbeelding toch al op internet te vinden is. De rest van de kaarten houd ik netjes geheim.

Als je de regels kent van Star Realms dan kan je eigenlijk meteen gaan spelen omdat de veranderingen die er zijn geen uitleg behoeven. Zo zijn er double-allies abilities bijgekomen (of te wel een extra bonus als je bijvoorbeeld niet 1 maar zelfs 2 groene kaarten hebt). Verder had ik een leuke kaart waarbij je een kaart uit de centrale rij mocht trashen om vervolgens de waarde van de kaart aan aanvalskracht te krijgen. Veel kaarten leken sterker dan we gewend zijn uit de eerdere sets (voor hetzelfde geld krijg je meer schietkracht, levens of geld), maar ik zal het spel vaker moeten spelen om dat echt goed te kunnen beoordelen. Als dit klopt dan is het misschien niet handig om deze set te mixen met de andere sets. Ons potje was in ieder geval erg leuk en super spannend. Ik bouwde een verdediging van veel bases op en had flink wat aanvalskracht (door de groene kaarten), maar Niek was weer erg sterk in blauw en bleef dus maar levens krijgen. Ik wist uiteindelijk net op tijd de winst weg te kapen. Niek had me anders in zijn volgende beurt verslagen.

Terwijl we aan het spelen waren kwamen verschillende mensen een praatje maken om te vragen hoe het spel ons beviel, waaronder een stel uit Texas (Rachel en Kevin). Dit haalde wel een beetje de vaart uit het spel, maar was wel erg gezellig. We hebben ons spel ook een keer onderbroken om ons exemplaar van Fox in the Forest uit te lenen en uit te leggen. Nieks Engels is doorgaans veel beter dan dat van mij, maar op spellengebied heb ik een voorsprong. Hij had ergens wel de klok horen luiden over wat het Engels woord voor troef (Trump) is, maar wist niet waar de klepel hing. Hij dacht namelijk dat het woord Trumpet (trompet) was.

Toen we klaar waren met Star Realms spraken we met het Texaanse koppel af om samen een spel te doen. Niek en ik stelden voor om hen Ganz schön Clever te leren en daar hadden ze wel oren naar. Gedurende het spel werden ze steeds enthousiaster over dit leuke dobbelspelletje en gingen ze steeds beter de mogelijkheden zien om te scoren. Hoe vaker je dit spel doet, hoe beter het gaat, dus Niek en ik waren geen partij voor hen (Niek won en ik was tweede). Tijdens het spelen hebben we ook veel gekletst en daardoor hebben we het een en ander opgestoken over Texas. Zo heeft Texas als enige staat in zijn toetredingsakte tot de VS opgenomen dat ze op elk moment mogen beslissen om er weer uit te stappen zonder daar iets voor te hoeven betalen (ik denk dat de Britten achteraf zo’n clausule ook wel hadden gewild). De Texaanse vlag is ook de enige vlag die net zo hoog mag hangen als die van de VS, de vlaggen van andere staten moeten lager hangen. En hier zijn Texanen reuze trots op, maar dat vertelden ze dan ook wel weer met enige zelfspot.

Het was inmiddels 8 uur geworden en dus wel tijd om te gaan eten. Na het eten besloten Niek en ik terug naar onze hut te gaan om er vroeg in te kruipen om op zondagochtend vroeg op te kunnen staan om naar de F1-race te kijken (5 uur plaatselijke tijd).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *