2-4 spelers
15 minuten
Auteur: Heinz Meister
Uitgever:
Abacus Spiele
(1992)
Het spel …
De spellenuitgever PS Games lijkt de weg te volgens van grote broer 999: beginnen met Amerikaanse spellen, met name de ruilkaartspellen, om vervolgens Duitse titels in het Nederlands uit te brengen. Deze stap is natuurlijk alleen maar toe te juichen, want het geeft de Nederlandstalige speler nog meer keuze op de spellenmarkt. Vooralsnog concentreert PS Games zich op kaartspellen, waarvan Biggenrace een van de eerste is. De leeftijdsindicatie geeft al aan dat het hier om een kinderspel gaat, en bij het spelen blijkt dat terecht. De regels zijn erg eenvoudig, en de illustraties bijpassend.
Het materiaal van Biggenrace bestaat uit vijf gekleurde biggetjes (waarmee je overigens ook kunt biggen, maar dit terzijde), en drie soorten kaarten: racekaarten, voedselkaarten en parcourskaarten. De laatste leg je uit in een ovaalvormig parcours; de vijf biggen worden in willekeurige volgorde achter elkaar op enkele kaarten geplaatst. Op de race kaarten staan illustraties van rennende, zwalkende en hupsende biggetjes, waarvan de achtergrondkleuren overeenkomen met die van de biggen. Tenminste, in het Duitse origineel. In de Nederlandse versie zijn op raadselachtige wijze de bruine en witte big vervangen door een oranje en een groene, terwijl de bruine en witte kaarten zijn gebleven. Dit leidt tot enige verwarring, zodat duidelijke afspraken nodig zijn over welke kaarten met welke biggen overeenkomen.
Het eigenlijk spel bestaat uit drie ronden, waarin je telkens zeven racekaarten krijgt. Als je aan de beurt bent, speel je een racekaart uit en verplaatst de bijbehorende big naar het eerstvolgende lege vakje. Komt of blijft die big daarmee aan kop, dan mag je een voedselkaartje pakken. Maar let op: alleen als je met je laatste kaart een big naar de koppositie brengt, mag je de voedselkaartjes die je deze ronde hebt gescoord houden. Anders moet je ze weer inleveren en hopen op een betere volgende ronde. Kaartjes uit vorige ronden hoef je niet in te leveren. Wie na drie ronden de meeste voedselkaartjes heeft, wint het spel.
… en de waardering
Ik heb het spel nu verschillende keren en met alle spelersaantallen gespeeld, maar loop nog niet warm voor Biggenrace. Met drie of vier spelers is het wel beter dan met twee, omdat je dan echt volledig afhankelijk bent van de kaarten die je krijgt. Met meer spelers kun je nog hopen dat iemand anders een gat voor je dicht, maar blijft de geluksfactor dominant. Voor mij komt dit spel niet echt tot leven. Wellicht kunnen kinderen het meer waarderen dan (verwende) volwassen spelers. Ach, in een melige bui maakt de korte speelduur Biggenrace nog net acceptabel.