Bohn Hansa

Geplaatst door

3-5 spelers
90 minuten
Auteur: Uwe Rosenberg
Uitgever: Amigo (2003)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 1 Gemiddelde: 3]

Het spel …

Bohn Hansa is de bordspelvariant van Boonanza. Net als in het kaartspel draait het spel om de handel in verschillende soorten bonen. De plaatjes van de bonen zijn zelfs hetzelfde. In Bohn Hansa trekken de spelers er met paard en wagen op uit om in de verschillende Hanzesteden (waaronder Groningen!) bonen te kopen, verkopen en ruilen. Het paard kan maximaal acht vrachtjes bonen meedragen. In de steden kunnen verschillende soorten bonen (2 of 3 soorten per stad) gekocht worden. De prijs wordt aangegeven op de bohnometer. Hoe meer bonen er op voorraad zijn, hoe goedkoper de bonen worden (de wet van vraag en aanbod).

Als een speler aan de beurt is mag hij zijn paard en wagen in beweging zetten en naar een andere stad reizen. Dit is natuurlijk niet gratis. Elke speler krijgt aan het begin van het spel zeven handkaarten. Twee hiervan zijn bijzonder, namelijk de belastingkaart en de nieuwe-oogstkaart. Verder krijgt de speler nog twee opdrachtkaarten (welke bonen in welke stad afgeleverd kunnen worden tegen welk bedrag). Deze opdrachtkaarten worden achter de zeven andere gestoken. Als een speler nu gaat reizen dan moet hij net zo veel kaarten uitspelen als het aantal plaatsen waar hij door reist (inclusief de startplaats). Als tussen deze kaarten de belasting of nieuwe oogst kaart zit, dan moeten deze uitgevoerd worden. Bij de belasting kaart moet de speler twintig Talers (= geld) betalen. Bij de nieuwe oogst kaart, komen in sommige plaatsen nieuwe bonen te liggen. Eventuele opdrachtkaarten moeten nog in die beurt uitgevoerd worden en gaan anders ook op de aflegstapel. Wie veel reist moet dus veel belasting betalen!

In de plaats waar de speler naar toe gaat kan hij vervolgens bonen kopen volgens de aldaar geldende prijs, een opdracht uitvoeren (en dus Talers innen) of ruilen. Om te mogen ruilen moet de tegenpartij echter ook in die plaats zijn. Is dit niet het geval, dan kan de actieve speler een speler (met diens toestemming) naar zijn stad laten komen. Dit kost die andere speler ongeacht de afstand één reiskaart. Is dit net de belastingkaart, dan hoeft hij geen twintig, maar maar vijftien Talers belasting te betalen. Deze spelers mogen vervolgens zoveel bonen ruilen of weggeven aan elkaar als ze maar willen (maar hierbij mogen geen Talers of opdrachtkaarten van eigenaar verwisselen).

Aan het eind van de beurt moet de speler zijn reiskaarten weer achteraan zijn hand stoppen. Daarna trekt hij nog een nieuwe opdrachtkaart (die eventueel nog meteen uitgevoerd mag worden) en dan is de volgende speler aan de beurt.

Het spel is afgelopen zodra er acht keer een nieuwe oogst kaart is uitgevoerd. Alle spelers zijn dan nog éénmaal aan de beurt. Daarna worden de laatste bonen tegen de basisprijzen verkocht en de Talers geteld. Wie de meeste Talers heeft wint.

… en de waardering

Bohn Hansa speelt erg prettig weg. Het is spannend of het je lukt een opdracht uit te voeren voordat je hem weg moet doen om te reizen. Lukt het om de benodigde bonen tegen een zacht prijsje te kopen of een lekker handeltje in de wacht te slepen. Het spel spelen is dus erg leuk. Maar toch vind ik het geen topspel. Er zitten twee elementen in die me storen. Het einde is ten eerste erg kunstmatig. Ineens is het spel afgelopen. Soms zie je het wel aankomen (nog maar één nieuwe oogstkaart te gaan dus het kan elk moment gedaan zijn), maar het kan net zo goed gebeuren dat de andere spelers er lustig op los reizen en de nieuwe oogsten je om de oren vliegen en het spel dus voorbij is voor je het door hebt. Er zit daardoor niet echt een climax in het spel. Ten tweede is het een spel, waar je vooral met jezelf bezig bent (de juiste bonen krijgen om jouw opdracht te kunnen vervullen). Alleen met het ruilen heb je echte interactie met de andere spelers, maar dan kijk je ook alleen maar of jij kan missen wat de ander vraagt om de door jou zo gewenste boon te krijgen. Het levert je eigenlijk altijd zo veel op dat het je niets kan schelen wat de ander er door wint. Alleen als er twee potentiële leveranciers zijn, ga je je misschien eens afvragen wie het verst voor staat.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *