Boss Kito

Het spel …

QWG Games timmert al een aantal jaren steeds steviger aan de weg. Tot eind 2008 richtten ze zich daarbij vooral op het uitgeven van Nederlandstalige editie van echte liefhebbersspellen. Maar de ambities namen toe, en inmiddels hebben ze ook een paar eigen spellen in de catalogus. Een van de eerste was Boss Kito, een luchtig kaartspelletje van Michael Schacht.

In Boss Kito zijn de spelers familieleden van een bekende (beruchte?) gorilla, die bij hem in de gunst proberen te komen. En ook bij deze man gaat de liefde door de maag. Voer hem genoeg bananen en hij is je man. Iedereen begint het spel dan ook met een paar bananenkaarten en een paar bananenfiches.
Bananenkaarten zijn er in vijf kleuren, de fiches zijn jokers die je overal kunt gebruiken. De kleuren van de kaarten komen overeen met de Boss Kito-kaarten. Bij iedere Boss Kito-kaart komt een stapeltje van negen puntenkaarten. Van iedere stapel wordt er een naastgelegd. De spelers proberen nu door het uitspelen van kaarten en fiches de puntenkaarten te bemachtigen. In een ronde mag je vier keer een kaart of fiche spelen, of nieuwe pakken. Aan het eind van een ronde kijk je per kleur wie daar de meeste bananen heeft gespeeld. Deze speler krijgt de puntenkaart die naast de Boss Kito-kaart van die kleur ligt.

Het spel eindigt na negen rondes, waarna de eindscore wordt bepaald. De puntenkaarten hebben de waardes 1 tot 9. Heb je de meeste kaarten van een waarde, dan krijg je die waarde in punten. Alle andere spelers krijgen een punt per kaart van die waarde. De speler met de meeste punten wint.

… en de waardering

Boss Kito is weer een eenvoudig biedspelletje met kaarten, waar je er zo veel van hebt. In het genre is dit niet een van de slechtste, maar ook weer niet heel geweldig. Doordat je goed moet nadenken op welke kleuren je je richt en wanneer je je kaarten speelt, is het nog interessant genoeg. Maar als je niet de kaarten van de goede kleur trekt of anderen het op dezelfde kleuren voorzien hebben als jij, ben je toch wat in de aap gelogeerd. Het grootste nadeel van het spel is eigenlijk de speelduur. Boss Kito is interessant genoeg voor maximaal een halfuurtje. Maar zeker met het volledige spelersaantal zit je al snel op het dubbele. Wat mij betreft kunnen er makkelijk een paar rondes van het spel afgehaald worden zonder dat je daarmee de essentie van het spel aantast.

Per saldo heb je bij drie spelers met Boss Kito een prima spel te pakken. Je hebt dan meer controle en de speelduur blijft ook binnen de perken. Met meer wordt het snel minder en kun je het beter laten liggen.