2 spelers (vanaf 10 jaar)
20-30 minuten
Auteur: Scott Almes
Uitgever: White Goblin Games (2017)
Het spel…
Het is weer eens zo ver. De koning is dood. Vraag me niet welke koning, dat weet ik namelijk ook niet. Ik weet wel dat hij geen erfgenamen had. Dat is mooi, want jij wilt hem wel opvolgen. Helaas is er nog een andere wanna-be koning die de vacature ook graag wil opvullen. De vijf facties die het land rijk is zullen daarom moeten gaan bepalen wie van jullie twee de nieuwe koning mag worden. Je moet dus aan de bak om hen aan jouw kant te krijgen met….een potje kaarten! Er zijn wat mij betreft slechtere manieren om een nieuwe koning te kiezen.
Claim is een tweepersoonsslagenspel dat je speelt volgens standaard slagenspel-regels: de ene speler komt uit, de andere speler moet de kleur (factie) volgen als het kan en de speler die de hoogste kaart van de gevraagd kleur speelt wint de slag en mag uitkomen in de volgende slag. Maar natuurlijk is er een twist waardoor met deze basisregel toch een heel nieuw spel is ontstaan.
Er zijn in dit spel niet één, maar zelfs twee twisten. De eerste twist is dat het spel twee fasen heeft. In de eerste fase wordt aan het begin van elke slag de bovenste kaart van de trekstapel opengedraaid. De winnaar van de slag krijgt deze kaart dan om in de tweede fase mee te spelen. De verliezer van de slag krijgt de bovenste (en dus geheime) kaart van de trekstapel. Als er dus een lekker hoge kaart ligt, dan wil je de slag wel halen. Maar als er een lullig laag kaartje ligt, dan is het misschien wel een goed moment om even de slag aan de ander te laten.
In de tweede fase wordt vervolgens gespeeld om de kaarten in de slagen zelf. De winnaar van de slag krijgt deze kaarten. Als alle slagen gespeeld zijn, wordt vervolgens per factie (kleur) bepaald wie de meerderheid heeft (met de hoogste kaart als tiebreaker). De speler die de meeste facties achter zich heeft gekregen, wint het spel en dus de troon.
Maar wacht, er was toch nog een tweede twist? Dat klopt. Elke factie heeft namelijk een bijzondere eigenschap. Zo verslaan de Ridders altijd een Goblin. De Dubbelgangers mag je altijd spelen en nemen de factie van de gevraagde slag aan. Met de Ondoden is in de eerste fase van het spel verder wat geks aan de hand. De gespeelde Ondoden worden namelijk niet afgelegd, maar gaan naar de scorestapel van de winnende speler. De dwergen doen in de tweede fase iets soortgelijks, behalve dat gespeelde dwergen juist naar de scorestapel van de verliezer gaan. En de bijzondere eigenschap van de Goblins is ten slotte dat ze zo gewoon zijn gebleven dat ze als enige geen bijzondere eigenschap hebben.
…en de waardering
Ik vind Claim een erg leuk tweepersoonsspelletje. Het speelt lekker vlot weg en duurt niet te lang waardoor het verleidelijk is om meerdere potjes achter elkaar te spelen. En hoe vaker je het doet, hoe meer grip je er op krijgt. Op het eerste gezicht is Claim namelijk best een beetje chaotisch spel met al die verschillende speciale eigenschappen en die twee fases waarbij de ene speler een openliggende kaart en de ander een gesloten kaart krijgt. Maar hoe beter je de facties leert kennen, hoe meer kansen je gaat zien om het spel slim te spelen en het geluk daarmee jouw kant op te sturen door in de eerste fase kaarten juist wel of niet binnen te halen en door ze vervolgens slim te spelen in de tweede fase.
Voor de liefhebbers van dit spel zijn er inmiddels al flink wat uitbreidingen voor dit spel verschenen met onder andere nieuwe facties met hun eigen bijzondere eigenschappen. Ik heb ze nog niet geprobeerd, maar dat gaat binnenkort wel gebeuren.
Ik heb een vraag over een ridder. Stel je tegenstander speelt een Goblin. Begrijp ik het goed dat je een ridder pas kunt spelen nadat je eerst al je goblins hebt opgemaakt? De bijzondere eigenschap kan dus niet al eerder worden benut.
Nee, je moet wel altijd ‘kleur’ bekennen. Dus als je tegenstander een Goblin speelt, moet jij dat ook doen als je dat kunt.
Dit spel spelen wij hier heel vaak! Heb destijds Claim 2 gekocht ipv Claim 1, heeft iets andere facties maar het spel blijft natuurlijk hetzelfde. Er zit inderdaad wat geluk bij, maar met een goede tactiek en logisch nadenken kun je zelfs met wat mindere kaarten alsnog een potje winnen, aangezien je inderdaad deels kunt deduceren welke kaarten je tegenstander vast heeft.
Inmiddels hebben we twee uitbreidingen (Maps en Mercenaries) en beide komen met extra facties en wat nieuwe speelmodellen. Maps komt met locaties die het verloop of puntentelling van het spel beïnvloeden en Mercenaries komt met ‘helden’ (je zou denken huurlingen, maar nee hoor ;)) die een bepaalde extra eigenschap hebben. Maps vinden wij tot nu toe iets leuker, meer omdat de held-kaarten niet heel handig zijn opgezet. Er staat niet op de kaarten wat de held doet, en er zijn er nogal wat. Dus iedere keer moet je de spelregels erbij pakken om te zien wat jouw held doet, nogal onhandig want zo weet je tegenstander gelijk dat je een held in je handen hebt.
Als je wil uitbreiden zou ik in ieder geval voor één van de eerste drie sets gaan (Maps/Mercenaries/Magic) en even wachten met de laatste drie (Fear/Frost/Fire). Die laatste hebben puur nieuwe facties, geen nieuwe overkoepelende spelonderdelen wat de eerste wel hebben! Die voegen m.i. iets meer toe.
Er is overigens ook een site, voor mensen die veel van de uitbreidingen hebben, om een random spelletje te genereren: https://migius.github.io/claim-randomizer/
Dank! Ik heb Claim 2 inmiddels gekocht en hoop hem binnenkort te gaan spelen.
Ik hou van slagenspellen maar vind de geluksfactor te groot, de helft van de kaarten van de beslissende tweede helft worden random verkregen.
Het spelletje heeft een ontwerp-probleem: je weet welke kaarten in fase 1 gespeeld werden, je weet welke kaarten jijzelf in fase 2 in uw hand hebt, dus mits wat geheugenwerk kan je perfect uittellen welke kaarten uw tegenstander in fase 2 in haar/zijn hand heeft.
De simpele oplossing: aan het begin van het spel willekeurig (en zonder kijken uiteraard) 4 of 8 kaarten uit het spel verwijderen, om dan in beide fases te spelen voor 12 resp. 11 slagen i.p.v. voor 13 slagen.
Heel leuk spel wat mij betreft, en voor wat extra variatie is het naadloos te mixen met Claim2.
In theorie is dit inderdaad een probleem, maar in de praktijk heb ik er geen last van gehad. Ik denk dat weinig mensen (misschien wel geen) zo’n goed geheugen hebben dat ze precies kunnen onthouden welke kaarten ze gezien hebben en welke dus niet en uit die informatie te destilleren hoe de hand van de andere speler er uit ziet. En zelfs als iemand zo’n geweldig geheugen heeft, dan nog is het de truc om de kaarten die je hebt in de juiste volgorde uit te spelen. Ik denk dat het onderdeel van dit spel slim spelen is dat je een paar kaarten onthoudt (bijvoorbeeld de hoogste kaarten) zodat je daar in je spel rekening mee kan houden.