Coöperatief valsspelen

Geplaatst door

Ik speel regelmatig met veel plezier coöperatieve spellen en de laatste tijd begon me een patroon op te vallen. Ik heb de indruk dat in coöperatieve spellen veel vaker wordt vals gespeeld dan in competitieve spellen. En dat vind ik een interessante gedachte.

Met vals spelen bedoel ik in dit blog dat je niet volgens de officiële regels speelt. Dit kan zijn omdat je de regels verkeerd begrepen of onthouden hebt, maar ook omdat je expres iets doet wat eigenlijk niet mag.

Natuurlijk wordt er in competitieve spellen ook vals gespeeld, al is het maar omdat iedereen wel eens een foutje maakt. Niek zou hierover tegen mij zeggen: maar het is wel opvallend dat de foutjes altijd in je eigen voordeel zijn. En ik ben bang dat dat klopt. Ik doe het niet expres, maar ik ben schijnbaar toch echt creatiever met de regels als het positief voor mij uitpakt dan als dat voor de ander zo is. Maar toch vind ik deze vorm van vals spelen minder erg dan bewust vals spelen. Ik ken mensen die er lol in hebben om er mee weg te komen dat ze hebben vals gespeeld en daar later smakelijk over kunnen vertellen. Ik vind dat echt niet grappig en ik heb de indruk dat dit type valsspeler niet of weinig voorkomt onder hardcore gamers. Dat is ook best wel logisch want de kans dat mensen het nog leuk vinden om een spelletje met je te doen, neemt volgens mij sterk af als mensen weten dat je een expres probeert vals te spelen.

Met coöperatieve spellen wordt er natuurlijk allereerst ook per ongeluk vals gespeeld, bijvoorbeeld omdat iemand een regel verkeerd begrepen heeft. Maar ik heb de indruk dat in coöperatieve spellen vaker expres wordt vals gespeeld. Ik denk dat dit komt doordat je samen in hetzelfde team zit en je er dus allemaal belang bij hebt om af ten toe een oogje dicht te knijpen. Bij een competitief spel hebben de andere spelers er belang bij om jou op het rechte pad te houden (jouw voordeel is hun nadeel) en dit ligt toch echt anders in coöperatieve spellen.

Ik zal een voorbeeld geven. In het spel Burgle Bros moeten de spelers samen een kraak zetten. Aan het begin van het spel liggen alle locatiekaarten dicht. Je kan kiezen of je eerst even “peeked” gluurt) wat voor kaart ergens ligt (kost één actie) om vervolgens als de locatie je bevalt er naar toe te gaan (kost nog een actie) óf je kan gewoon op goed geluk een locatie meteen betreden en hopen dat er geen alarm of andere narigheid is (kost één actie). Op het moment dat je “peeked” en je ziet dat het veilig is, is het heel verleidelijk om te zeggen dat je eigenlijk de intentie had om meteen naar de locatie toe te gaan. In een competitief spel zullen de andere spelers dan onmiddellijk protesteren, maar in een coöperatief spel hebben de andere spelers een prikkel om met je leugentje voor jullie eigen bestwil mee te gaan.

Een ander voorbeeld is bijvoorbeeld Pandemic the Cure (het pandemie dobbelspel). Her is de verleiding groot om bij een extreem ongunstige worp met elkaar te beslissen dat de worp niet geldt met als motivatie dat het niet eerlijk is dat je zo veel pech met de dobbelstenen hebt en het “dus” ok is om even vals te spelen om de kansen weer “eerlijk” te krijgen. In een competitief spel zouden de andere spelers waarschijnlijk best willen toegeven dat je heel veel pech hebt, maar zou het niet in ze opkomen om je daarom opnieuw te laten gooien. Jouw pech is per slot van rekening hun geluk en dat geef je niet uit handen.

In een cursus over gedragswetenschappen heb ik geleerd dat mensen grosso modo wel redelijk eerlijk zijn (zich aan de regels houden), maar dat tegelijkertijd de meeste mensen er geen moeite mee hebben om een beetje te liegen als hen dat voordeel oplevert en ze mee weg komen. Ik denk dat dat precies is wat gebeurt in coöperatieve spellen. Mensen spelen niet extreem vals (alle kaarten van Burgle Bros open leggen), maar zijn best bereid om een beetje creatief met de regels om te gaan (je liep meteen in plaats dat je “peekde”. In een competitief spel kom je daar niet mee weg (andere spelers zullen je op je misstappen aanspreken), maar in coöperatieve spellen kom je er wel mee weg omdat iedereen dezelfde prikkel heeft om even een oogje toe te knijpen en speel je dus eerder vals.

3 reacties

  1. Zo speelde ik eens Zombicide met familie.
    De regels werden gebogen en met vaten zout genomen om toch maar te winnen.
    Erg slechte spelervaring, voor mij hadden we niet gewonnen en had ik 2u van mijn tijd verdaan.

  2. Leuke theorie, maar vraag me ook af of het klopt. Misschien zit het verschil er ook wel in dat als je bij een coöperatief weet je altijd als er iemand (en dus iedereen) vals heeft gespeeld, terwijl bij een competitief spel degene die vals speelt dat meestal geheim zal willen houden. Hierdoor valt het denk ik gewoon minder op.

  3. Interessante gedachte, maar ik kan me er niks bij voorstellen. Hoe kun je nou genieten van een gezamenlijke overwinning als je (allemaal!) weet dat je niet volgens de regels hebt gespeeld?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *