De Crew: Missie Diepzee

Iedereen heeft het wel eens meegemaakt: je bent met iets bezig en je weet zeker dat het niet beter kan worden en dus rond je je project af. En in de dagen en weken erna bedenk je allemaal manieren waarop je je project nog beter had kunnen maken. Zo moet het ongeveer gegaan zijn voor Thomas Sing, de auteur van het verslavend leuke coöperatieve slagenspelletje De Crew. Gelukkig was het succes van zijn spel groot genoeg om een opvolger te mogen maken. De Crew Missie Diepzee ligt sinds kort in de winkel en ik ging graag op onderzoek uit om te kijken of dit spel een waardige opvolger is.

De Crew Missie Diepzee is primair een doorontwikkelde versie van De Crew. De basis is hetzelfde gebleven. Beide spellen zijn slagenspellen waarin de spelers samen moeten werken om opdrachten uit te voeren, waarbij ze één keer een signaal over een kaart in hun hand kunnen afgeven aan de andere spelers. In De Crew waren dit opdrachten over welke speler welke kaart met een slag binnen moest halen of in welke volgorde bepaalde kaarten door bepaalde spelers moesten worden binnen geharkt. In De Crew Diepzee zit een dikke stapel met opdrachtkaarten van verschillende complexiteit. Er veel meer variatie zit in de opdrachten die je krijgt, dan er in De Crew zat. Denk bijvoorbeeld aan dat je evenveel roze als gele kaarten moet winnen, dat je in de laatste slag van het spel de groene 2 moet binnenhalen, dat je met een 3 een slag moet winnen of dat je 3 slagen op een rij moeten winnen.

Ook de Crew Missie Diepzee wordt aangestuurd door een Logboek. Hierin staan 32 in complexiteit oplopende scenario’s die je kan spelen. Bij ieder scenario staat een verhaaltje en staat voor welke waarde je aan opdrachten moet vervullen en welke andere speciale regels er verder gelden (zoals bijvoorbeeld dat alle opdrachten door dezelfde persoon moeten worden vervuld). Het verhaaltje gaat over de expeditieleider van een verkenningsschip die met haar crew op zoek gaat naar archeologische restanten op de bodem van de oceaan. Het stelt literair niet heel veel voor, maar ik zie het mogen lezen van het volgende stukje van het verhaal als een beloning voor het met succes afronden van het vorige scenario.

Je kan het spel ook met twee spelers doen. In dat geval worden zeven kaarten gesloten neergelegd en daarop 7 open kaarten (als je de open kaart hebt gespeeld, mag je de gesloten opendraaien). Deze kaarten vormen de hand van de dummy-speler. Het spel is verder precies hetzelfde, alleen één van de spelers kiest ook welke kaart van de dummy-speler wordt gespeeld.

…en de waardering

De Crew was al goed, deze doorontwikkelde versie is nog beter. En dat zit hem vooral in het gemak van de opdrachtkaarten waar heel duidelijk op staat wat de opdracht is. In De Crew zat ik nog wel eens te hannesen met de fiches die aangaven in welke volgorde de opdrachten vervuld moesten worden en moest ik even opzoeken wat ze ook al weer precies betekenden. In De Crew Diepzee lees je gewoon het kaartje en that’s it. Er is bovendien veel meer variatie in het soort opdrachten wat je krijgt en ook dat is leuk. De tweepersoons-variant werkt heel goed en heb ik met plezier gespeeld.

Liefhebbers van slagenspellen kunnen  dan ook echt hun hart ophalen met De Crew Missie Diepzee. Het spel is zelfs zo goed dat mijn man, die coöperatieve spellen hartgrondig haat, dit spel met veel plezier speelt. Ik denk dat dat komt doordat in dit spel een alfa-speler niet de kans krijgt om de baas te spelen over de anderen (je mag niet communiceren over de te volgen strategie of over welke kaarten je op handen hebt). Iedereen moet dus zelf bedenken hoe hij of zij met zijn of haar kaarten kan zorgen dat je de gezamenlijke doelen haalt. Je kan dan wel niet in je eentje winnen, maar je kan wel eigenhandig de boel verknallen en dat maakt dat je toch een beetje voor jezelf speelt.