De spelende mens

Geplaatst door

(mijn excuses voor de beroerde lay-out, het lukt me niet om de foto’s daar te krijgen waar ik ze wil)

Tijdens mijn vakantie ben ik in meerdere musea het bewijs tegengekomen dat spellen spelen van alle tijden en alle culuteren is. Het is leuk om je af te vragen of over duizend jaar de speelstukken uit de kolonisten, carcassonne en agricola ook in musea tentoongesteld zullen worden. Wees uit voorzorg maar voorzichtig met je spellen, wie weet dat je achter, achter, achter, achter, achterkleinkinderen er wel een kapitaal me kunnen verdienen. In Hildesheim is een prachtig museum met een grote Egyptische collectie. De Egyptenaren speelden Senet. Sommige Senetstukken zijn hele simpele aardewerken klompjes, maar soms werd er ook heel veel werk van gemaakt.

In Hannover is ook een museum met een Egyptische collectie. Ook hier zijn weer Senet-speelstukken te zien. Dit keer een combinatie van simpele en wat complexere van aardewerk (faience).   Verder lagen in Hannover ook een aantal dobbelstenen tentoongesteld op de Romeinse afdeling. Ook in Egypte zijn wel dobbelstenen gevonden, maar ik vermoed dat deze door de Romeinen zijn meegenomen toen ze Egypte bezetten.  

In het historische museum in Stockholm wordt een flinke afdeling gevuld met middeleeuwse artefacten. De Vikingen speelden in deze tijd Hnetafefl. Er werden verschillende materialen gebruikt om deze speelstukken te maken. De mooiste (en vast ook duurste) zijn van glas. De Koning is altijd goed herkenbaar. Maar in het museum waren ook dobbelstenen en andere speelstukken te zien.


         

In Lund is veel archeologisch onderzoek gedaan en de vondsten staan in het plaatselijke historische museum. In de middeleeuwen werd in Lun in ieder geval fanatiek gespeeld zoals blijkt uit alle speelstukken en dobbelstenen die zijn gevonden.

                                                                                                           

In Kopenhagen heeft Niek (in overleg met mij) een iets ander programma gevolgd dan ik. Hij had de camera bij zich en dus heb ik maar één spelgerelateerde foto gemaakt, maar wel één waar ik heel blij mee was. In het museum lagen dobbelstenen die me wel heel bekend voor kwamen. Ze werden gedateerd op 1650, de mijne zijn honderd jaar nieuwer. Het was voor het eerst dat ik andere exemplaren van mijn eigen rare dobbelstenen tegenkwam. In het museum lagen ook middeleeuwse dobbelstenen en het bordje vermelde dat in deze periode de verdeling van de ogen afwijkend is ten opzichte van andere periodes omdat de som van de tegengestelde kanten geen zeven is.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *