Fancy Feathers

Mensen zijn verzamelaars en er zijn geen grenzen aan wat er verzameld kan worden. Van postzegels tot spellen, van bierdoppen tot luciferdoosjes, alles is verzamelbaar. Maar waarom zou je stoppen bij levenloze objecten als je bijvoorbeeld ook planten, of nog beter, dieren kan verzamelen! In Fancy Feathers ben je een obsessieve verzamelaar van fazanten. Hoeveel kapers er op de kust kunnen zijn, hangt af van het aantal exemplaren van dit spel dat je hebt. Als je net als ik één doosje hebt, dan kan je het spel met zijn tweeën spelen, maar als je twee doosjes hebt kan je het ook met zijn drieën of vieren spelen en met drie doosjes zelfs met vijf of zes spelers.

Fancy Feathers is een verzamelspelletje waar je verschillende soorten fazanten verzamelt die op verschillende manieren punten opleveren. Soms wil je er gewoon heel veel fazanten van een bepaalde soort hebben, soms een even aantal en soms wil je ze zelfs helemaal niet hebben omdat ze minpunten opleveren. Ieder potje kies je uit de twaalf beschikbare fazanten er zes uit en gebruik je de bijbehorende kaarten.

Deze kaarten worden geschud en er worden er vijf open neergelegd. De startspeler kiest nu één van deze kaarten en zet zijn of haar speelfiguur er op. Vervolgens is de tweede speler aan de beurt en die zet ook zijn speelfiguur op een kaart naar keuze. De speler die het minst ver naar voren is gegaan, pakt nu de kaart waar zijn of haar speelfiguur op staat én alle kaarten die daar nog voor liggen. Vervolgens verplaatst deze speler zijn speelfiguur weer naar voren en is vervolgens weer de achterste speler aan de beurt om kaarten te pakken. Dit gaat net zo lang door tot de stapel op is en dan worden de punten geteld: wie de meeste punten heeft, wint het spel.

…en de waardering

Fancy Feathers is een licht tussendoortje waarin je setjes van kaarten moet verzamelen waarbij je niet alleen de kaart kiest die je wilt, maar je er zo maar nog wat kaarten bij cadeau kan krijgen. Soms sla je daarom een lekkere kaart toch maar over in de hoop dat een andere speler die pakt en die er daardoor ook wat vervelende kaarten bij cadeau krijgt. En soms neem je zelf wat bagger op de koop toe omdat je de ander die lekkere kaart die er ook tussen ligt niet gunt. Je moet dus afwegen wat een mix van goede en slechte kaarten waard is voor jou en voor de ander(en). Dat is op zich best een grappig uitgangspunt, maar om een of andere reden komt het niet helemaal uit de verf. De keuzes die je maakt zijn misschien net wat te voor de hand liggend waardoor het spel nooit echt spannend wordt. Het is jammer van de mooie illustraties, maar dit spel is het voor mij net niet.