Afgelopen woensdag hebben Niek en ik bij Wendy twee nieuwe spellen van Drie Magiërs Spellen geprobeerd. Drie Magiërs Spellen is de Nederlandse tak van Drei Magier Spiele die sinds kort door 999 games in Nederland wordt gedistribueerd. Deze week kreeg ik van 999 een persbericht dat ze daarnaast ook de spellen van selecta gaan distribueren. Het lijkt er dus op dat 999 haar horizon flink aan het verbreden is.
Zowel Selecta als Drie Magiërs Spellen richten zich vooral op kinder- en familiespellen. De Spellen van Drie Magiërs vallen vooral op doordat veel aandacht aan hun vormgeving is besteed. De kaarten van hun kaartspellen (bijvoorbeeld Kakkerlakken poker en Haai Alarm) zijn bijvoorbeeld allemaal net even anders, ook als dat voor het spel niet hoeft (een dolfijnkaart is een dolfijnkaart, maar doordat ze allemaal er net even anders uit zien heb je wel een heel mooi spel te pakken). Van Selecta ken ik alleen een spelletje voor hele kleine kinderen met dwergen dat ik een keer cadeau heb gedaan bij de komst van een verse baby. Ook dat spel zag er goed uit en viel geloof ik in de smaak.
Afgelopen woensdag kwam eerst Kakkerlakkensoep op tafel. Dit is een soort vervolg op Kakkerlakkensalade (je kan de spellen ook mixen). In beide spellen moet je kaarten met ingrediënten opendraaien en het ingrediënt noemen. Tenzij de vorige speler hetzelfde ingrediënt al had genoemd dan moet je snel liegen. Het lastige is dat als je iets niet wilt zeggen en dus heel hard denkt “geen peper, geen peper, geen peper”, het woord dat je niet wilt zeggen daardoor juist op het puntje van je tong ligt. Het is niet mogelijk om te visualiseren dat iets er niet is (denk maar eens niet aan een roze olifant) en dus is iets niet mogen zeggen bijna de garantie dat je het wel doet.
In beide spellen zijn er dan ook nog speciale kakkerlakkenkaarten die nog een ingrediënt tot verboden terrein verklaren. In kakkerlakkensalade mag je dit ingrediënt niet zeggen (“geen bloemkool en salade) waardoor je nog creatiever moet liegen. Bij kakkerlakkensoep wordt het nog wat moeilijker gemaakt. Dan moet je als het verboden ingrediënt voorbij komt slurpen. Maar twee keer slurpen achter elkaar mag ook niet, waardoor een slurp (als het betreffende ingrediënt toevallig twee keer achter elkaar voorbij komt) gevolgd moet worden door een welgemeende hmmmm.
Laten we het er op houden dat we hoopten dat de buren niet meegeluisterd hebben. Wat moeten die gedacht hebben van onze conversatie “ PEPERS, PREI, SLLLURP, WORTEL, SLLLURP, HMMM, SLLURP, WORTEL, PEPER PREI, SLLLURP, …’ afgewisseld door grote lachsalvo’s als iemand van ons een foutje maakte.
Vervolgens kwam Varkens Pesten op tafel. In dit spel moet je je hand zien leeg te spelen door kaarten op een stapel te leggen. Op de kaarten staan nummers en je mag kaarten afleggen die hetzelfde nummer hebben of twee kaarten die als je ze van elkaar aftrekt of bij elkaar optelt het betreffende nummer vormen. Er zijn ook nog een paar speciale actiekaarten. Maar ook in Varkens Pesten werden we geacht geluiden te maken. Als je nog één of twee kaarten op handen had dan moest je dit aangeven door respectievelijk één of twee keer te knorren als een varken. Op het vergeten te knorren stond de straf van het oppakken van twee extra kaarten. Varkens pesten vond ik zelf wat minder leuk dan Kakkerlakkensoep, maar ook hier hebben we lol gehad om de geluiden die we moesten maken. Varkenspesten was toch meer een serieus kinderspelletje waarin kinderen van een jaar of zes kunnen oefenen met rekenen. Voor volwassen is dit te makkelijk en daardoor is het spel zelf wat minder leuk.
Woensdag was voor mij een prachtig voorbeeld voor de lol die je met spellen spelen kan hebben. Ik speel ook vaak serieuze spellen die er om draaien om slimmer te zijn dan je tegenstander, maar deze avond stond eigenlijk pure speelpret centraal. Winnen was bijzaak, lachen de hoofdzaak! Dit wil ik vaker doen.