Februari was weer eens de maand van Race for the Galaxy: maar liefst negen keer kwam mijn favoriete spel op tafel. Allemaal met de uitbreiding Alien Artifacts. Het is alweer een tijdje geleden dat ik de oude uitbreidingen gespeeld heb. Moet maar weer eens, voor Xenon Invasion uitkomt. Nieuwe spellen deed ik niet veel. Het leukste nieuwe spel was er zelfs eentje van Stefan Feld. Ik dacht niet dat dat ooit nog eens zou gebeuren.
La Isla
Net als Brugge is La Isla een kaartgestuurd spel. Iedere beurt zet je drie kaarten op drie verschillende manieren in. Kaarten hebben dus meerdere functies, net als in kaartspellen als Race en Glory to Rome, waarvan ik zoveel houd. Maar het blijft een spel van Stefan Feld, dus je zet de kaarten vooral in om op allerlei onderling niet echt verband houdende manieren punten bij elkaar te sprokkelen. Maar gelukkig speelt La Isla vrij vlot en is het niet zo’n gortdroog spreadsheetspel als Trajan of Burgen von Burgund. Werkte ook met twee erg leuk, zou ik dus best weer eens willen spelen.
Port Royal: een eenvoudig push-your-luck spelletje. Kaarten omdraaien een daarmee geld verdienen of kaarten kopen die geld of punten opleveren. Best OK, maar ook weer niet heel spannend. Ik werd er niet zo warm van. Het was wel snel.