Geplaatst door Maart was een maand vol spellen, met 117 potjes verdeeld over 37 verschillende spellen. Uiteraard was Dominion weer het vaakst gespeelde spel (24x). Het leukste nieuwe spel uitkiezen was niet zo moeilijk:
Glory to Rome
Dit is een combokaartspel zoals Race for the Galaxy en Dominion. Het moet wel gek lopen als ik dat niet leuk vind. Glory to Rome blijkt ook erg leuk (zie hier). Na ruim tien potjes is de ergste chaos er wat af, maar het blijft een spel dat alle kanten op kan schieten. Om het goed te kunnen spelen moet je de gebouwen wel een beetje kennen. De sweet spot is waarschijnlijk drie spelers. Met meer wordt de chaos te groot, met twee kan het snel gebeuren dat de ene speler de andere met een combinatie aan gebouwen klem zet. Nog niet zo leuk als Race en Dominion, maar waarschijnlijk wel top-20 materiaal.
Andere nieuwe spellen, in aflopende volgorde van speelplezier:
Phoenicia: hiervan heb ik jaren geleden een aantal proefrondjes gespeeld op Spiel. Door de warrige uitleg liet het een wat vreemde indruk achter, maar het intrigeerde me wel. Inmiddels aangeschaft en gespeeld. Dit is eigenlijk een heel eenvoudig kaartspel dat zich voordoet als bordspel. De administratie is misschien nog het ingewikkeldst. En oh ja, waar je op moet bieden en hoeveel. Ik probeerde weer eens voor de punten te gaan en mijn inkomen wat te negeren. Bij Brass lukte dat net, hier ging ik de laatste ronde de mist in. Zou ik graag nog eens doen, lijkt me een spel dat je met een beetje ervaring makkelijk in drie kwartier klaart.
Biblios: lovende verhalen op BGG en een fraaie vormgeving deden me hier al lang naar uitkijken. Bij Ducosim gekocht en inmiddels tien keer gespeeld. Dit is een vlot en luchtig spelletje rond het verzamelen van setjes. Speelt met twee erg anders dan met vier. Kan niet tippen aan bijvoorbeeld Lost Cities of het Keltis kaartspel, maar is zeker de moeite waard.
1655-Habemus Papam: Zoals gebruikelijk hadden mijn medespelers van alles aan te merken op de vormgeving, maar voor de doos hadden ze wel een punt. Het spel zelf was best OK. Een beetje blind bieden zoals in Edel, Stein & Reich, maar dan net ietsje minder leuk. Moet vaker op tafel komen om echt een oordeel kunnen te vellen.
Stich-Meister: Friedemann waagt zich weer eens aan een slagenspel en het resultaat is dit. Door de wisselende regels heeft het wel iets van Fluxx, maar gelukkig blijven de regels tijdens een hand wel hetzelfde. Dat heeft wel iets, maar zorgt er ook voor dat je iedere hand een ander spel lijkt te spelen. Het sterke van slagenspellen is juist dat naarmate je het vaker speelt, je meer dingen ontdekt en bijleert. Bij Stich-Meister is dat bijkans onmogelijk.
TransEuropa: exact hetzelfde als TransAmerica, maar dan met een andere kaart. Toch ben ik erg blij met mijn exemplaar, want dit lijkt me iets dat ik over niet al te lange tijd met de kinderen kan spelen. Het eerste potje was niet zo’n succes, maar dat kan komen.
Bunny Hop: een simpel kinderspelletje in een enorme doos. Roll-and-move met kaarten. Ik speel liever wat anders met ze. Toch gedaan omdat het in de jeugdherberg lag en ze het graag wilden doen.
Huisje Boompje Beestje: mens-erger je niet, maar dan met plaatjes in plaats van cijfers. Zie ook Bunny Hop.