3-5 spelers
60-180 minuten
Auteur: Mark Sienholz
Uitgever:
Krimsus Krimskrams-Kiste
(2001)
Het spel …
Net als vorige jaar was deze sympathieke uitgever met de onmogelijke naam weer present met twee kaartspelletjes. Vorig jaar was het thema zon, zee en strand, nu hebben de spellen een western-setting meegekregen. In Goldrush City bouwen de spelers samen een stadje, bestaande uit smederijen, saloons, hoerenkasten, banken en wat je allemaal meer treft in dergelijke gehuchten.
Het spel wordt in rondes gespeeld, die telkens uit twee fasen bestaan. In de eerste fase draait de actieve speler een aantal materiaalkaarten om, waarop geboden wordt met geld. Als hierbij bandietenkaarten omgedraaid worden, mag de actieve speler die houden. Daarna mag de actieve speler twee acties uitvoeren, zoals bouwvergunningen verkrijgen, gereedschap of dynamiet inkopen, bandieten inzetten of gebouwen maken. Om een gebouw te maken heb je niet alleen materiaalkaarten en gereedschap nodig, maar moet je ook over de juiste bouwvergunning beschikken.
Als iedereen zo’n beurt heeft gehad, wordt er naar goud gedolven, en krijgen de spelers inkomsten. Zolang er nog geen of slechts één speler is met een groter gebouw, krijgt iedereen een vast aantal goudkaarten. Maar naarmate de stad groter begint te worden, kom je niet zo makkelijk meer aan goud. Er wordt nu een soort blackjack gespeeld met de goudzoekerkaarten, die in waarde variëren van tien tot veertig. De bedoeling is om honderd punten te bereiken, of daar zo dicht mogelijk onder te zitten. De speler met de hoogste score krijgt vier goudkaarten, die met de laagste score krijgt er eentje. Heb je meer dan honderd punten, dan krijg je niks.
Het spel eindigt als er een bepaald aantal gebouwen gemaakt is, waarna de punten worden geteld. Hoe groter het gebouw, des te meer punten het oplevert. Winnaar is de speler met de meeste punten; in geval van gelijkspel wordt er nog een keer ‘blackjack’ gespeeld om de winnaar te bepalen.
… en de waardering
Goldrush-City is een spel dat ik graag leuk zou vinden: bij de veiling moet je goed nadenken wat te bieden, er zijn veel goede acties waar je uit kunt kiezen en de manier om geld te krijgen is origineel te noemen, en past bij het thema. Maar tot nu toe is ieder spelletje Goldrush-City een kwelling geweest. De geluksfactor is vaak erg dominant, vooral bij het ‘blackjack’. In het begin krijg je je twee acties nog wel op, maar naarmate het spel vordert blijven er steeds minder manieren over om je acties zinvol te besteden. Maar het grootste bezwaar aan het spel is toch wel dat door het lage aantal punten dat er te verdienen is, een gelijkspel geen uitzondering zal zijn. In alle potjes die ik gespeeld heb, was er in ieder geval geen eenduidige winnaar. Om dan vervolgens te winnen door nog één extra potje blackjack is zeer onbevredigend. Aan dit spel heb ik zeer weinig plezier kunnen beleven.