2-4 spelers
30 minuten
Auteur: Philippe de Pallières
Uitgever:
999 Games
(2002)
Het spel …
Legspellen zijn in, bleek wel op de beurs in Essen van 2002. Naast een nieuwe Carcassonne ook een legspel met schapen. De tegels moeten in dit spel zo neergelegd worden dat er monoschapenvelden ontstaan. Multicultureel is uit den boze, alleen schapen van dezelfde kleur binnen één weiland.
Door middel van een vraagtekentegel wordt aan het begin van het spel ieders kleur bepaald. Dit is geheim. De starttegel is een dorp. Alle spelers krijgen aan het begin nog vier tegels uit de zak. Alle tegels zijn dubbelzijdig bedrukt, zodat je meer kans hebt een aansluitende tegel te hebben. Net als bij andere legspellen moet een tegel aan alle zijden passen. Weet je een tegel aan twee andere tegels te leggen, dan mag je twee in plaats van één nieuwe tegel uit de zak pakken. Grenst je tegel aan drie anderen dan mag je ook drie uit de zak pakken. Het kan dus lucratief zijn een tegel aan te leggen waar jou kleur schapen helemaal niet op voor komt, maar waarmee je veel nieuwe tegels kunt winnen. Dit is een investering in de toekomst.
De regels zijn heel simpel. Er is maar één telling, en dat is aan het eind. Iedereen telt in zijn eigen kleur het weiland met de meeste schapen. Het aantal schapen is het aantal punten dat je krijgt. Daarnaast kan je alleen nog punten vergaren door vroeg te passen. Als je de eerste bent die past, krijg je zes bonuspunten. Je mag nu niets meer doen, en het kan dus gebeuren dat je lijdzaam toe moet zien hoe een andere speler je voorbij streeft. De tweede speler die past krijgt nog drie en de derde nog een bonuspunt. Belangrijk is dat een weiland ‘af’ moet zijn. Het moet helemaal omheind zijn door stad, hek of bos. Nog een risico van vroeg passen is de wolf. Er zijn een aantal tegels in het spel met een wolf er op. Als deze in een bos wordt gelegd, vreet de wolf alle aangrenzende weilanden leeg. Dit kan wel weer voorkomen worden door een jager op de wolf te leggen. Maar als je al gepast hebt zal dat niet meer gaan.
… en de waardering
Het is een spel dat lekker weg speelt. Het heeft in mijn ogen niet veel zin je kleur lang geheim te houden, over het algemeen is iedereen bezig met zijn eigen veldjes. Pas aan het eind worden tegels ingezet om de tegenstanders dwars te zitten. Probeer in het begin veel tegels te pakken, zodat je later meer keus hebt. Want als de zak leeg is, moet je het doen met de tegels die je nog hebt. Doordat er maar één telling is zit er wel minder diepgang in dan bijvoorbeeld Carcassonne, waar je aan meerder projecten tegelijk aan het bouwen bent.
Ik was onmiddellijk helemaal weg van de schattige schaapjes die de weilanden van Herders en Schapen bevolken. Het spelletje zelf is een simpel legspel, met minder diepgang dan het klassieke legspel Carcassonne. Het spel is zo uitgelegd, speelt lekker vlot weg en het bord wat ontstaat is een lust voor het oog. Zelfs jonge kinderen zullen dit spel al snel mee kunnen spelen. Dit is geen spel dat ik vaak speel, maar als ik het speel, heb ik er altijd plezier in.