Geplaatst door Spelers: Bas, Dagmar, Dirk Jan, Helen, Joan, Niek, Peter Hein, René en Wendy
Gespeelde spellen:
Oh Hell
Kahuna
Evergreen
Tyros
Bas en Dirk Jan zouden vanavond wat later komen om een ander spel af te maken, waardoor er waarschijnlijk te weinig tijd over zou blijven voor de voortzetting van de Amerikaanse Burgeroorlog. Zodoende hadden Dirk Jan en Niek eens een avondje vrij om andere spellen te doen.
Spelers: Dagmar, Helen, Joan, Niek, Peter Hein, René en Wendy
Helen had onlangs Oh Hell voor het eerst gespeeld, en wilde dat nog wel eens doen. Aangezien dat spel met tot acht spelers gespeeld kan worden, konden alle zeven inmiddels aanwezige spelers meedoen.
In de eerste paar rondes waren het vooral Niek en Peter Hein die goed scoorden. Dagmar en Helen hadden veel pech, en moesten tot de vijfde en de zesde ronde wachten voordat een voorspelling uitkwam. Met zeven spelers is de kans op actiekaarten veel groter, en krijgt het spel een grillig verloop. Daardoor wordt het erg moeilijk om het juiste aantal slagen te voorspellen. De actiekaarten met de waardes ?5 en +5 blijven erg zinloos lijken, en verhogen het gelukselement aanzienlijk. Desondanks bleef de stemming er goed in. Door het slinkse spel van Peter Hein (ook buiten de slagen om) werd de titel ?rat van de avond? geïntroduceerd (met bijbehorende mascotte), die ook nog een paar keer rond ging.
Niek had nog de minste problemen met de geluksfactor; in een ronde scoorde hij met een enkele slag zelfs 21 punten, een record. Daarna ging het even wat minder, en hij voelde de hete adem van Peter Hein, René en Wendy in de nek. Wendy moest in de voorlaatste ronde ook lossen, en door het constante spel van de drie heren stond de einduitslag al een paar rondes voor het einde vast. Verrassend genoeg waren Niek en Peter Hein gelijk geëindigd. De reacties op het spel zelf waren matig, maar het speelplezier was er niet minder om geweest. Helen gaf nog aan dat ze Oh Hell wel een stuk leuker vindt met minder spelers.
Uitslag: Niek en Peter Hein 56, René 52, Wendy 37, Joan 26, Dagmar 16, Helen 1
Waardering: Joan en Peter Hein 3, Dagmar en Niek 2½, René en Wendy 2, Helen 2 of 3 (afhankelijk van het aantal spelers)
Spelers: Bas en Dirk Jan
Bas en Dirk Jan kwamen pas binnen toen de anderen al begonnen waren met Oh Hell. Daarom zochten ze naar een leuk spel voor twee personen. Uiteindelijk werd het Kahuna. Bij dit spel is het heel moeilijk om terug te komen van een achterstand, wat wel duidelijk werd in dit potje. Bas nam snel een voorsprong door het efficiënt spelen van kaarten. De beide eerste rondes won hij, waardoor het voor Dirk Jan een bijna onmogelijke opgave werd om het spel in de laatste ronde nog gelijk te trekken. Dit reduceerde zijn speelplezier aanzienlijk. Het werd er voor hem niet leuker op toen hij in zijn missie faalde, en Bas ook de laatste ronde won.
Uitslag: Bas 5, Dirk Jan 0
Waardering: Bas 4, Dirk Jan 2½
Spelers: Dagmar, Dirk Jan, Helen, Niek en René
Op de tweedehandsmarkt in Essen had Dagmar dit spel voor een prikkie op de kop getikt. Ze had het zelf ook nog steeds niet gespeeld en dus probeerde ze op de spellenavond eens wat medespelers te versieren. Nadat vorige week niemand echt belangstelling toonde in het spel, waren er deze dinsdagavond wel medespelers te vinden (met dank aan de bereikte wapenstilstand in de Amerikaanse burgeroorlog).
In het spel is iedere speler een concertorganisator in de jaren 50. Er wordt gestreden om de grootste invloed op de topartiesten van dat moment: Martin Dean, the Memphis Belles, the Fabulous Miller Boys, Edith Fancoise, Elisa Babe en Frankie Boy. Dit gebeurt door de drie artiestenkaarten die iedere speler voor zich heeft liggen. Aan het begin van het spel krijgen alle spelers 13 kaarten (voor iedere artiest zijn er kaarten met de waarde 1 tot en 13 die geschud worden en dan willekeurig verdeeld). Iedere beurt moet een concertorganisator tenminste één kaart uitspelen en maximaal 3 kaarten. Maar snelheid is geboden, want de volgende concertorganisator staat al te trappelen om de artiesten bij je weg te lokken (je moet al je acties afronden in de tijd die de zandloper nodig heeft om door te lopen). De uitgespeelde kaarten mag je of bij jezelf of bij iemand anders neerleggen (dus hoog bij jezelf en laag bij je concurrenten). Artiesten mogen ook gewoon over elkaar heen gelegd worden. De bovenste kaart die zichtbaar is, bepaald waar de betreffende artiest zich dat moment bevindt. Iedere keer dat een artiest overloopt naar een andere concertorganisator, neemt de (punten)waarde van de betreffende artiest toe (dit wordt bijgehouden op een oud elpeetje dat telkens naar de hoogste bieder gaat). Daarnaast is er telkens één artiest die in de hitparade op nummer één staat. Deze artiest is natuurlijk hotter dan hot en levert nog meer punten op. De concertorganisatoren mogen tijdens het spel drie concerten organiseren. De artiesten die op dat moment bij ze in dienst zijn, treden op dit concert op en je krijgt het aantal punten dat ze op dit moment waard zijn (en de geluksvogel die op één staat in de hitparades telt zelfs dubbel). Eén van de concerten mag uitgeroepen worden tot galaconcert en dit optreden levert zelfs dubbele punten op. Het spel is afgelopen als alle artiestenkaarten uitgespeeld zijn. Op dat moment wordt nog een slotconcert georganiseerd waarop de concertorganisatoren de punten krijgen van de artiesten die dan nog bij ze in dienst zijn.
De spelers begonnen al snel met het organiseren van concerten, ook al waren de artiesten nog niet zo heel veel waard. René gaf het ene concert na het andere, en dat werkte aanstekelijk. Dirk Jan besloot juist zo veel mogelijk te wachten in de hoop de artiesten in te kunnen huren als ze heel veel waard waren. Door de zandloper zat het tempo er lekker in en werden soms overhaaste beslissingen genomen die toch niet zo gunstig uitpakten als de bedoeling was. Er was wat onduidelijkheid over of een artiest ook in waarde kon dalen als hij het maximum bereikte. Er werd voor gekozen om dit niet te doen. Achteraf zou het spel leuker zijn geweest als dit wel had gekund. Hierdoor bewaarde ook iedereen zijn slotconcert voor het laatste concert omdat dan de artiesten op de maximale score lagen. Niek en Dagmar lukte het zelfs om hun slotconcert te organiseren terwijl alle artiesten op maximale waarde lagen en één daarvan ook nog de hoogste positie in de hitparades had verovert. Door een paar onhandige moves van de concurrentie wist Dagmar voor het slotconcert de meeste artiesten in haar stal te krijgen. Dit gaf de concurrentie het nakijken en ze won makkelijk.
Het spel werd matig gevonden. Als je niet de juiste kaarten hebt ben je nergens. De waardering leek wel weer eens onlosmakelijk verbonden met de puntenscore van de spelers. Zou dit toeval zijn? Misschien dat het spel een wat hogere waardering had gekregen als de regels anders waren uitgelegd.
Uitslag: Dagmar 206, René 162, Niek 139, Dirk Jan 132, Helen 124
Waardering: Dagmar 3, Niek en René 2½, Dirk Jan en Helen 2
Spelers: Bas, Joan, Peter Hein en Wendy
Tyros lag alweer bijna een maand ongespeeld bij Peter Hein in de kast, dus vond hij het hoog tijd het eens te proberen. Geen van de andere spelers had het eerder gespeeld, dus moesten eerst de wat complexe regels (vooral wat betreft de score) doorgenomen worden. Daarna ging het redelijk vlot, en waren de gebiedfiches erg snel op. Gegeven de hoeveelheid kaarten die je nodig hebt om te varen en steden te stichten, leek het iedereen dat er aan het einde maar weinig steden zouden zijn. Uiteindelijk bleek dat mee te vallen. In het begin staken Bas en Peter Hein direct de Middellandse Zee over op weg naar de westelijke rijken, terwijl Joan en Wendy het dichter bij huis zochten. Wendy bouwde zo?n beetje in haar eentje het groene rijk uit, terwijl de heren samen aan de oranje en paarse rijken bouwden. Joan en Bas probeerden daar de meerderheid in steden te krijgen, maar dat lukte alleen Bas in het paarse rijk. Het oranje en gele rijk bleven onbeslist, terwijl het groene duidelijk voor Wendy was. Peter Hein had nergens een dominante positie, maar slaagde er als enige in, in ieder rijk een stad te bouwen, waarmee hij zeven bonuspunten verdiende. Iedereen dacht dat het een strijd tussen Bas en Wendy zou worden om de eerste plaats, maar zij zaten elkaar op meerdere plaatsen in de weg, wat hen allebei punten kostte. Hier profiteerde Peter Hein van, want hij wist met een paar punten verschil te winnen. Joan bleef wat achter; hij had tijdens het spel teveel last van verschillende kaarten in de hand, waardoor hij bijna iedere ronde kaarten af moest leggen.
Uitslag: Peter Hein 95, Bas 91, Wendy 88, Joan 71
Waardering: Joan, Peter Hein en Wendy 3½, Bas 3