De Piramides van de Jaguar

Het spel …

De Piramides van de Jaguar is een van de nieuwe spellen in de reeks voor twee personen van dit jaar, dat voor de verandering eens erg snel in het Nederlands uitkwam. Zowel wat betreft het thema -een expeditie in de jungle- als het spelidee -het op volgorde leggen van genummerde kaarten- doet het denken aan Lost Cities, een erg leuk spel uit dezelfde reeks. Daar houden de overeenkomsten wel op: waar het bij Lost Cities vooral aankomt op een juiste timing in het ontwikkelen van je eigen expedities, speelt bij De Piriamides het frustreren van het spel van je tegenstander een nadrukkelijke rol.

Het spel bestaat uit veertig kaarten, een speelbord en nog wat speelstukken. Van de veertig genummerde kaarten, die bouwstenen voorstellen, krijgen beide spelers vijftien stuks. Daarmee reconstrueren ze piramides op het bord. Deze piramides moeten uiteindelijk uit tien bouwstenen bestaan, verdeeld in vier niveaus.

Als je aan de beurt bent, geef je twee van je kaarten aan je tegenstander. Die kiest daarvan eentje uit om in zijn piramide te leggen, de andere moet je zelf aanleggen. De kaarten moeten oplopend aangelegd worden, van links onderaan op het laagste tot de enkele bouwplaats op het hoogste niveau. Is dit niet mogelijk, dan leg je de kaart op een van je reeds liggende bouwstenen. Je medespeler krijgt hiervoor een aantal punten gelijk aan het niveau waar de kaart gelegd wordt.

Op deze bouwsteen wordt nu een schijfje gelegd, en er mag niet nog een kaart op gespeeld worden. Ben je hier toch toe gedwongen, dan verlies je deze ronde, en scoort je tegenstander vijf punten. Een ronde eindigt ook als een speler geen lege plekken meer heeft, of als een speler minder dan twee kaarten overheeft.

De score wordt bijgehouden op een slingerpad tussen beide piramides. Op dit slingerpad staan ook gebeurtenissen afgebeeld. Eindigt je mascotte op zo’n symbool, dan mag je een speciale actie uitvoeren, zoals het verwijderen van een kaart of schijf uit een piramide. Naast de vakken op het scorepad staan getallen. Aan het einde van een ronde wordt de bovenste ongebruikte kaart omgedraaid. Is het getal hierop gelijk aan of lager dan het getal naast het vakje waar de voorste mascotte staat, dan eindigt het spel. De eigenaar van deze mascotte heeft gewonnen.

… en de waardering

Het spelidee van De Piramides van de Jaguar en het thema hebben werkelijk niets met elkaar te maken. Erg is dat niet, want het thema zorgt wel voor een mooie vormgeving. Deze overeenkomst deelt het met Lost Cities. Net als Lost Cities kenmerkt dit spel zich door een zekere spanning, om niet te zeggen stress. Wat voor kaarten krijg je nu weer in de maag gesplitst? En werkt je smerige plannetje dan nog wel? Je moet je voortduren aan de acties van je tegenstander aanpassen, en simpelweg hopen dat die bepaalde kaarten niet heeft. Hierdoor krijg je het gevoel dat je maar weinig sturing hebt in je lot, wat ik een minpuntje van het spel vind. Daarentegen maken de spanning en de aanzienlijke pestfactor weer veel goed. Persoonlijk vind ik De Piramides van de Jaguar een geslaagd spel, dat net iets te kort komt om het predikaat ‘echt goed’ te krijgen.