Hutan

De laatste jaren zijn de spellen met een natuurthema niet aan te slepen. Ook Hutan, het Indonesische woord voor ‘bos’, valt binnen deze categorie. Het is prachtig, maar uiteindelijk moet een spel gewoon leuk zijn om te spelen. Is dat de Deense spelontwerpers (van o.a. Copenhagen en HEAT!) gelukt met Hutan?

Hutan speel je op 4 vierkante spelbordjes die samen een groot en nog kaal regenwoud vormen. Op elk van de spelbordjes staan biotopen (gebiedjes) van verschillende grootte gemarkeerd. Deze biotopen ga je in 9 ronden beplanten met bloemen en bomen. Is een biotoop vol met bomen dan gaat er een dier wonen die meteen de omgeving bemest, wat gunstig is. Een gevuld biotoop met dezelfde kleur bloemen levert punten op net als de aanwezigheid van een dier. Elke boom scoort ook nog eens afzonderlijk punten.

Elke ronde start met het open draaien van 1 van de 9 stapels met bloemkaarten. Op deze kaarten staan 1-3 bloemen in vijf mogelijke kleuren. Om de beurt kies je vervolgens een kaart uit (of het startspelerfiche). Vervolgens plant je de daarop staande bloemfiches in je regenwoud. Deze moeten aansluitend worden geplaatst en na de eerste beurt grenzen aan al eerder geplaatste bloemfiches. Je mag ook bloemfiches neerleggen op al aanwezige bloemfiches met dezelfde kleur. In dat geval plaats je een boom.

In Hutan zit de spanning in het voor elkaar wegpakken van de juiste bloemkaarten, het lokken van dieren en het plaatsen ervan binnen je regenwoud. De plaatsingsregels zijn simpel, maar leiden tot lastige keuzen. Je mag geen bloemfiches afleggen en je moet ze aaneengesloten aanleggen. Niet zelden start je zo een nieuw biotoop zonder dat je die af kan maken of plaats je een bloemfiche in een biotoop waar al een fiche van een andere kleur ligt. Deze incomplete biotopen leveren je aan het eind strafpunten op.

…en de waardering

Het voorgaande klinkt wellicht wat simpel en weinig bijzonder, maar toch is Hutan echt een geweldig leuk spel. Het is snel, uitdagend en biedt voldoende interactie. Hutan is ook prima te spelen met zijn tweeën. Na een paar keer spelen is de variant voor gevorderde spelers een grote aanrader. Er zijn dan scenario’s die variatie brengen in de plaatsing van de 4 spelbordjes en er zijn extra punten te verdienen met de ecosysteemkaarten. Er is ook een familieversie zonder strafpunten.

Is er nog iets aan te merken op Hutan? Nou, je ziet uiteindelijk letterlijk door de bomen het bos niet meer. Al die bomen en dieren maken de puntenwaarden van de biotopen lastig afleesbaar. Dat vraagt om wat geschuif op het bord. Verder moet je in het spel wat geluk hebben met de bloemkaarten die op tafel komen, want veel ervan worden niet gebruikt. Dat maakt Hutan beperkt planbaar, maar dat stoort mij niet. Er zijn voldoende leuke en vlotte keuzes te maken in dit luchtige en listige spel.