Star Realms: Rise of Empire

Geplaatst door

2 spelers
20 minuten
Auteur: Darwin Kastle & Rob Dougherty
Uitgever: Wise Wizard Games (2025)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 2 Gemiddelde: 3.5]

Het spel…

Star Realms: Rise of Empire is een legacy spel. Bij legacy spellen vind ik normaliter dat je als reviewer niets moet verklappen over de verassingen die je tijdens het spelen van het spel gaat tegen komen. Daar zit immers een belangrijk deel van de lol van het spel. Ik ga me dit keer niet aan deze vuistregel houden. Ik vind Star Realms: Rise of Empire namelijk zo weinig te bieden heeft als legacy spel dat er eigenlijk niets te beschermen is, maar des te meer om jullie voor te waarschuwen.

Maar laten we bij het begin beginnen.  In de basis lijkt Star Realms: Rise of Empire heel erg op het gewone (en erg leuke) Star Realms. Ook Star Realms: Rise of Empire is namelijk een deckbuilder waar je begint met een zwak deck met wat geldkaarten en wat schietkracht. En ook in dit spel heeft iedere speler vijftig levens (authority) en probeer je elkaar zo snel mogelijk kapot te schieten. Iedere ronde trek je vijf kaarten en speel je die uit. Met het geld kan je nieuwe kaarten kopen en daardoor wordt je deck steeds sterker.

Spelers die bekend zijn met Star Realms kennen de vier basis fracties: geel, blauw, groen en rood. Iedere fractie heeft zo zijn eigen sterke punten (zoals extra goed kunnen schieten, genezen, extra geld opleveren, etc.). Veel kaarten worden sterker als je ze in een beurt samen met andere kaarten van dezelfde fractie speelt. Je wilt dus graag een beetje specialiseren. In Star Realms: Rise of Empire maken we kennis met drie nieuwe fracties: paars, bruin en turquoise. Vraag me niet wat de sterke punten van deze fracties zijn, ik heb er tijdens het spelen namelijk niets van gemerkt.

Aan het begin van elk spel krijgen beide spelers een starthand met een paar geldkaarten, een schietkaart én een fractiekaart. De ene speler speelt hierbij met geel en de ander met blauw. Deze kleuren komen verder aan het begin van de campagne nog niet voor in de rest van de beschikbare kaarten. Tijdens het eerste potje kan je echter op het moment dat je een kaart koopt, door wat extra te betalen, de kaart van jouw  fractiekleur voorzien. Dat doe je door er een sticker op te plakken die de kaart extra eigenschappen geeft en door het fractie-ikoontje ook te overplakken met een sticker die zowel de basis als jouw fractiekleur bevat.  Dit is best leuk gevonden en vermakelijk. Het is alleen jammer dat je dit meerdere potjes achter elkaar blijft doen. Dat voelt erg repetitief voor een legacy spel, maar erger op een gegeven moment moet je echt zoeken naar een kaart die nog geen upgrade heeft gehad en waar je je upgrades nog op kwijt kan.

Maar daarna zakt de energie van de campagne nog verder weg. Iedere ronde maak je een envelop open waar de speciale regels van dat potje in staan. En dat is bij nagenoeg de rest van de campagnes niets anders dan  dat de winnaar van het vorige potje mag kiezen tussen twee regels. Denk bijvoorbeeld aan iets als “leveren de vipers dit spel ook een geld op of schieten ze dubbel”. En daarbij moet je bedenken dat je allebei één viper in je deck hebt. Het effect van de keus is dus marginaal en bovendien heb je beide hetzelfde effect en dus kan je het ook nog tegen elkaar wegstrepen. Dat is vrij suf en echt legacy onwaardig.

Tegen het eind van de campagne worden er dan nog af en toe gebeurtenis kaarten (event cards) door het deck geschud en als daar een van voorbij komt, dan doe je wat er op staat. De impact hiervan is ook marginaal. Verder krijgen aan het eind van de campagne de spelers ook nog een paar kaarten die een voordeel opleveren (Gambit cards). Hoeveel kaarten je krijgt hangt af van hoe vaak je gewonnen hebt (hoe vaker je verloren hebt, hoe meer je er krijgt). Alleen in het aller laatste potje zat zo waar nog een echte legacy twist, dus daar zal ik mijn mond over houden.

…en de waardering

Heel veel lucht in de doos

Ik heb het in de introductie van deze recensie al verklapt: Star Realms: Rise of Empire is geen leuk legacy spel. Ik had heel veel verwacht van dit spel, maar het speelplezier zakte al snel als een plumpudding in elkaar gedurende de campagne. Ik heb dit spel echt met lange tanden uitgespeeld. In het laatste potje zat nog wat pit, maar toen was ik er al zo klaar mee dat ik er niet meer enthousiast over kon worden.

Dat ik dit spel niet leuk vond komt niet alleen doordat de legacy-elementen (of beter: het ontbreken daarvan) zwaar teleur stelden. Maar ook doordat Rise of Empire een slechte versie is van het normale Star Realms doordat er veel minder te deckbuilden viel. Zeker als je een paar potjes in de campagne zit, dan zitten op heel veel kaarten blauwe en gele update stickers. Deze kaarten versterken elkaar dus als je ze samen speelt. En als zo veel kaarten elkaar versterken, dan kan je dus gewoon kopen wat er ligt zonder je druk te maken over de combinaties die je maakt.

Mensen die lol hebben gehad in de campagne kunnen eventueel de Infinite Replay Deck uitbreiding kopen. Hierin wordt het stickeren vervangen door het verwisselen van de kaarten voor het geupgrade exemplaar en daardoor kan je de campagne oneindig vaak opnieuw spelen. Ik heb deze uitbreiding ook gekocht, maar jullie zullen begrijpen: die gaat ongespeeld blijven. Dit spel hoef ik echt nooit meer te spelen.

2 reacties

  1. Na uw aankondiging in https://www.spellengek.nl/gespeeld-mei-2025-dagmar/ vind ik die 2 pionnetjes nog héél genereus. Is 1 pionnetje trouwens jullie minimum, of staat uw website ook toe van er 0 toe te kennen?
    (Dat anderen uw mening niet altijd gaan delen, is iets waar je als reviewer niet onderuit kan, dus hou u vooral niet in zou ik zeggen, een lezer moet na het lezen nog altijd zelf maar zijn/haar eigen mening opmaken.)

    Hopelijk vind je nog een koper voor uw Infinite Replay Deck…

    1. Eén pion is de laagste score om te geven. Dat geef ik eigenlijk alleen aan spellen waar echt wat mis mee is. Ik vond dat net (maar dan ook net) te hard voor dit spel. Het is namelijk wel speelbaar en ik heb het uiteindelijk ook (met frisse tegenzin) uitgespeeld. Maar de twee die ik geef is inderdaad wel echt een genade tweetje.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *