Geplaatst door Ik probeer mijn recensies altijd zo te schrijven dat ze ook begrijpelijk zijn voor mensen die geen hardcore bordspellenliefheber zijn. Maar ongemerkt sluipt er toch regelmatig een woordje spellenjargon in. Daarom ga ik in deze serie blogjes het meest gebruikte jargon uitleggen.
De meeste spellen kan je keer op keer opnieuw spelen. Natuurlijk is elk potje anders, maar je begint op dezelfde manier en in elk potje gelden dezelfde regels. De uitzondering op deze regel zijn de zogenaamde legacy-spellen.
Legacy-spellen zijn spellen die bestaan uit een aantal scenario’s die je achter elkaar speelt en waarin het spel continu verandert. En dat veranderen gebeurt vrij radicaal. Niet alleen komen er regels bij of verdwijnen die weer, maar bij legacy-spellen is het heel gewoon dat je stickers moet plakken op spelmateriaal, je op dingen moet schrijven, er nieuw spelmateriaal bij komt en zelfs dat je spelmateriaal moet vernietigen (bijvoorbeeld het doorscheuren van kaarten).
Legacy spellen zijn vaak hele verhalende spellen waar de verschillende scenario’s door een verhaal met elkaar verbonden worden. Het meest populaire legacy-spel is bijvoorbeeld Pandemic Legacy Season 1. In dit spel moeten de spelers samen strijden tegen vier virusuitbraken. Het spel begint als een gewoon potje Pandemie, maar al snel begint het spel te veranderen en moet je gaan stickeren, schrijven en scheuren. Het spel duurt 12 scenario’s lang en gedurende deze maanden beleef je het epische verhaal over de strijd tegen de virussen. Voor mij was dit net zo verslavend als een spannende serie kijken op tv waarvan je aan het eind van elke aflevering meteen door wilt kijken.
Het leuke van een legacy-spel is dat het heel veel verrassingen bevat. Je weet nooit wat er in het volgende potje gaat gebeuren (zowel wat betreft het verhaal als het spelverloop) en daardoor is het nooit saai. Vaak mag je gedurende het spel geheime vakjes of bakjes open maken waaruit nieuw spelmateriaal komt. Dit voelt als cadeautjes uitpakken.
Het nadeel van dit soort spellen is dat hoe verder je in het spel komt, hoe meer regels je moet onthouden (die bovendien veranderen). Je wilt de verschillende spellen van zo’n campagne daarom een beetje snel achter elkaar spelen (dan onthoud je het beste wat er gebeurd is en wat de huidige regels zijn). Het zijn dus geen spellen voor mensen die af en toe eens een spelletje doen. Verder speel je dit soort spellen idealiter telkens met dezelfde groep mensen en vraagt het dus een bepaalde commitment van de spelers als ze aan een legacy-spel beginnen.
Een ander belangrijk aspect van legacy-spellen is dat je de campagne in principe maar één keer kan spelen. Doordat je het spelmateriaal beschrijft, bestickert en vernietigt kan je een spel geen tweede keer spelen. Niet dat je dat zou willen bij de meeste legacy-spellen, want onderdeel van het spelplezier is ook het ontdekken van het verhaal en de onverwachte wendingen in het verhaal en een tweede keer zou die verrassing natuurlijk al weg zijn. Als je het spel uitgespeeld hebt, dan zou je het gewoon weg kunnen gooien. Uitzondering op deze regel is het leuke My City, dat niet alleen een legacy-variant maar ook een gewone variant bevat die je keer op keer kunt blijven spelen nadat je het legacy-spel hebt uitgespeeld.
Andere leuke legacy-spellen zijn: Pandemic Legacy 2, Clank! Legacy en My City.