2-4 spelers
60-90 minuten
Auteur: Matt Leacock en Rob Daviau
Uitgever: Z-Man (2017)
Het spel…
Het spel bestaat weer uit 12 scenario’s (vernoemd naar de maanden van het jaar). Iedere maand moet je een aantal doelen zien te bereiken die ook in de loop van het spel veranderen. Terwijl je bezig bent om de doelen te bereiken moet je er ondertussen voor zorgen dat de steden continue van voldoende voedsel zijn voorzien, omdat anders mensen ziek worden en je daardoor het spel kan verliezen. Je verliest het spel ook als je de doelen nog niet bereikt hebt voor de stapel spelerskaarten leeg is dus je hebt niet eindeloos de tijd.
…en de waardering
Ga er maar aan staan, een opvolger bedenken voor één van de meest succesvolle spellen ooit. Iedere spellenliefhebber hoopt op een spel dat net zo betoverend is als Season 1. Het is misschien niet verbazingwekkend dat de makers van Season 2 daar niet in zijn geslaagd. Dat wil niet zeggen dat Season 2 een slecht spel is, maar omdat de verwachtingen zo hoog gespannen zijn stelt het spel toch een beetje teleur.
Ik vind het gedurfd dat de makers er voor gekozen hebben om voor Season 2 echt een nieuw spel te ontwerpen, in plaats van net als met Season 1 te beginnen met een gewone pot Pandemie die zich vandaar uit langzaam aan ontwikkelt. Het is dan ook verstandig om eerst een keer (of misschien wel meerdere keren) zonder de Legacy-elementen te spelen. Ik vond het spel een stuk ingewikkelder dan gewone Pandemie (en dus de start van season 1) en mijn groepje moest dan ook echt even wennen aan dit vervolg. En behalve dat het spel zelf ingewikkeld is, is het ook meteen echt lastig om te winnen. Dit past goed bij het post apocalyptische thema, maar maakt wel dat je meteen flink aan de bak moet.
In Season 1 ontdek je een verhaal dat redelijk lineair verloopt (iedereen die het spel doet, doorloopt hetzelfde verhaal). In Season 2 ontdek je langzaam aan de rest van de wereld en daardoor ook wat er in de rest van de wereld is gebeurd. Maar je bent vrij in de volgorde waarin je dat doet en daardoor ontwikkeld het spel ook op verschillende manieren voor verschillende groepen. Het verhaal is daardoor minder prominent aanwezig. En verder zorgt het er voor dat groepen de moeilijkheidsgraad verschillend zullen ervaren want de ene ontdekking helpt je meer dan de andere en het maakt dus uit in welke volgorde je dingen ontdekt.
Ik vond Season 2 een stuk lastiger om te spelen dan Season 1. Er zijn veel meer dingen die je kan doen en daardoor is het lastiger om te bedenken wat je wilt of moet doen. In Season 1 kwamen er ook dingen bij, maar verdwenen die vaak ook weer op den duur waardoor het redelijk overzichtelijk bleef. Bij Season 2 heb ik het gevoel dat er meer bij komt dan er af gaat waardoor het spel een beetje onoverzichtelijk en topzwaar wordt, zeker als je verder in het spel komt. Dit merk je bijvoorbeeld ook aan de tijd die het kost om het spel klaar te zetten of af te ronden, je moet daarbij veel meer stapjes doorlopen. Een potje duurt dan ook een stuk langer dan Season 1. Mijn groepje speelde altijd 2 spellen Season 1 op een avond, maar met Season 2 doen we in dezelfde tijd maar 1 potje. Season 2 is daardoor misschien wel het voorbeeld dat overdaad schaadt. Op zich zijn alle elementen leuk, maar alles bij elkaar is het te veel van het goede waardoor het speelplezier een beetje onder druk komt te staan in vergelijking met het beste spel allertijden.