The King’s Dilemma

De koning is dood, leve de koning! En het fijne van een onervaren koning is dat je hem alles wijs kan maken. En daar draait het om in The King’s Dilemma. De spelers zijn de adviseurs van de nieuwe koning en oefenen hun invloed op hem uit om hem te laten doen wat het beste is voor het land. En het is natuurlijk puur toeval dat dat samenvalt met wat goed is voor de adviseurs.

The King’s Dilemma speelt een beetje als een Choose your own adventure boek. Voor wie het niet kent, dat zijn boeken waarin je na elke alinea voor een keus wordt gesteld: wil je de linker deur openen of de rechter deur. En afhankelijk van wat je kiest wordt je doorgestuurd naar een andere vervolgparagraaf en verloopt het verhaal anders. In The King’s Dilemma krijg je de keuzes voorgelegd waar de koning voor wordt gesteld en mogen de adviseurs vervolgens hun invloed (in de vorm van machtsfiches) aanwenden om de koning over te halen om de juiste keus te maken.

Ik ga natuurlijk geen dilemma’s uit het spel verklappen, maar om je een idee te geven heb ik er zelf één voor je verzonnen. Het is weer tijd voor de jaarlijkse bloemenparade waarmee het leger wordt geëerd. Een rijke kasteelheer gaat echter in dezelfde periode trouwen en zou de bloemen die eigenlijk bestemd zijn voor de militaire parade, graag voor veel geld opkopen om zijn kasteel mee te versieren op zijn huwelijksdag. Wat doe je: verkoop je de bloemen (en verdien je daarmee geld, maar daal je in achting bij het leger) of gaat de parade door als vanouds (wat goed is voor de moraal van het volk).

Nadat het dilemma is voorgelezen, hebben de spelers de tijd om met elkaar te debatteren over wat de beste keus is. Het is daarbij toegestaan om stemmen van andere spelers te kopen. Nadat het debat is gevoerd, gaan de spelers om de beurt stemmen door machtsfiches in te zetten. Je mag ook passen en als je dat doet, dan kan je of extra machtsfiches krijgen of de hamer krijgen waarmee je in geval de stemmen staken de knoop mag doorhakken. Nadat bekend is geworden wat de keus is, wordt op de achterkant van het kaartje gelezen wat de consequentie van de gemaakte keus is. Bijvoorbeeld (als je de bloemen verkoopt) het leger mort en je daalt in hun achting, maar de schatkist is eindelijk weer goed gevuld of (als je de bloemen houdt) het leger wordt net als ieder jaar uitbundig geëerd met een mooie parade waarin de legerleiding op prachtig versierde karren door de hoofdstad wordt gereden. Het volk was na de barre winter wel toe aan een verzetje en geeft veel geld uit in de horeca, waarvan een deel in de schatkist terugvloeit.

De stand van het land (zoals de moraal van het leger, hoe goed de schatkist gevuld is en hoe tevreden het volk is) worden bijgehouden op een bordje waar voor de verschillende elementen een fiche aangeeft hoe het land er voor staat. Na elk dilemma worden deze fiches verplaatst. En daar komt het onderliggende spel tevoorschijn. Elke speler krijgt namelijk aan het begin van elk potje een kaartje waar op staat waar hij of zij de fiches aan het eind van het spel moet zien te krijgen om punten te scoren. Hoe beter je de fiches daar krijgt waar ze moeten zijn, hoe meer punten je scoort.

Sommige dilemma’s leveren niet alleen verschuivende fiches, maar ook stickers op. Dat zit zo. Het volk is niet dom en onthoudt welke adviseurs verantwoordelijk zijn voor positieve en negatieve gebeurtenissen. Als er zo’n gebeurtenis is geweest, dan wordt de naam van de verantwoordelijke geschreven op een sticker die de gebeurtenis memoreert en die wordt op het bord geplakt. Deze sticker is vervolgens van invloed op op welke plek de “stand van het land” fiches aan het begin van een volgend spel liggen en beïnvloedt daarnaast hoeveel startinvloed de spelers in het volgende potje krijgen.

Elk potje begint met een nieuwe koning en eindigt met zijn dood. De koning kan sterven aan ouderdom of doordat de koning wordt afgezet vanwege wanbeheer. Maar het goede nieuws: er komt altijd weer een nieuwe koning. En zo speel je door de campagne heen. Ik ga natuurlijk niet verklappen hoe het spel eindigt (al is het maar omdat ik dat niet kan omdat ik het spel ook nog niet uitgespeeld heb). Volgens BGG ben je doorgaans zeker een keer of 15 bezig voor het spel afgelopen is, maar sommigen doen er zelfs meer dan 20 keer over. En daarna kan het spel, zoals dat een legacy-spel betaamt, in de vuilnisbak omdat je de campagne geen tweede keer kunt spelen (de stickers zijn verbruikt, sommige kaartjes beschreven, het is over en uit).

…en de waardering

The King’s Dilemma was helaas niet wat ik er van had gehoopt. Ik hoopte op een ervaring á la Pandemic Legacy Season 1 waarin het verhaal naadloos in het spel was geïntegreerd. In The King’s Dilemma blijven verhaal en spel los naast elkaar staan. Het is leuk om over de dilemma’s te discussiëren en argumenten te bedenken waarom je voor de ene of voor de ander optie moet kiezen, maar uiteindelijk bepaalt je doelkaartje wat je doet en niet de argumenten. Doordat het verhaal minder belangrijk is dan ik had gehoopt, valt ook op dat het spel nogal repetitief is: dilemma voorlezen, discussie, stemmen, uitkomst lezen en herhaal. Zelfs het openen van nieuwe envelopjes met dilemma’s of het plakken van stickers is een beetje repetitief en levert niet dezelfde spanning en sensatie op als in andere legacy-spellen.

Tegelijkertijd heb ik een leuke avond als ik dit spel met mijn vaste groepje collega’s speel. Het eerste potje moesten we nog even zoeken hoe alles werkt (het regelboek is echt idioot dik voor wat in essentie geen heel ingewikkeld spel is), maar nu we dat door hebben spelen we vlot door de dilemma’s heen en hebben we lol om het verhaal en om de discussies die we voeren. De keuzes die je maakt beïnvloeden ook echt de verhaallijn van het spel en het is leuk om zo via de keuzes die je als groep maakt, het verhaal te sturen. Tegelijkertijd hebben we prima door dat het allemaal om de fiches op het bord gaat en proberen we door op het juiste moment onze invloed aan te wenden die zo te krijgen dat het onszelf punten oplevert en de anderen punten onthoudt. Daarbij ontdek je gedurende het spel vaak welke spelers gelijklopende belangen hebben en die gaan dan samen optrekken, waarbij er op zijn tijd een mes in een rug gestoken wordt.

Kortom, bij The King’s Dilemma is min en min een plus geworden. Het spel is niet heel sterk, het verhaal hangt er een beetje bij, maar samengevoegd levert het een gezellige en leuke belevenis op.