1-4 spelers (vanaf 8 jaar)
45 minuten
Auteur: Danny Devine
Uitgever: Gold Seal Games (2020)
Het spel…
Er komen zo veel spellen uit tegenwoordig dat zelfs fanatiekelingen als ik ze lang niet allemaal kennen. Zo had ik nog nooit van Kōhaku gehoord toen Det dat spel tijdens een spellendagje op tafel zette. Kōhaku is in corona-jaar 2020 voor het eerst uitgegeven door een kleine Amerikaanse uitgever. Daarna hebben nog een paar uitgevers het spel opgepikt, maar dit is allemaal redelijk geruisloos gegaan. En dat is jammer, want Kōhaku is een heel aangenaam familiespelletje. Ik was dan ook blij dat ik online nog een Poolse versie op de kop kon tikken.
Voor wie het niet weet, een Kōhaku is een witte koi karper met rode patronen. In Kōhaku gaan de spelers een mooie vijver aanleggen waar deze vis en zijn anders gekleurde soortgenoten zich helemaal in thuis voelen door mooie waterlelies, kikkers, schildpadden en ornamenten aan de vijver toe te voegen.

De vijvers worden gebouwd met vierkante tegels. Er zijn twee soorten tegels: tegels met koi karpers er op en tegels met de andere zaken. Je moet de tegels om en om neerleggen zodat er een soort schaakbord ontstaat. De niet-koi-tegels leveren op verschillende manieren punten op.
Zo scoor je punten als je een als koi karpers en waterlelies in dezelfde kleur naast elkaar liggen. Of je scoort punten voor de babyvisjes die soms naast een koi staan afgebeeld als die naast een tegel met rotsen liggen. Kikkers leveren punten op als er tegels naast liggen waar (naast de koi karpers) ook libellen op staan.
Maar hoe kom je nou aan die tegels? Dat is heel simpel. Op een centraal bord liggen ook afwisselend tegels met koi karpers en andere zaken. Als je aan de beurt bent, dan kies je daarvan twee naast elkaar liggende uit en die plaats je in je vijver. Je hoeft ze in je vijver niet naast elkaar te leggen, maar je moet er wel op letten dat ze in je vijver nog steeds om en om moeten liggen (dus als een schaakbord).
En zo puzzel je langzaamaan je mooie vijver vol waarbij je de tegels zo probeert te plaatsen dat ze veel punten opleveren. Het spel is na een vast aantal beurten afgelopen en dan worden de punten geteld. Wie de meeste heeft wint.
…en de waardering

Het is echt zonde dat Kōhaku zo onder de radar is gebleven en geen groter publiek heeft gekregen. Het is namelijk echt een heel fijn puzzelspelletje waarin iedereen lekker zijn eigen vijvertje zit te maken. Het is heel bevredigend als het lukt als je een stukje van je vijver perfect krijg. En daar bedoel ik mee dat de opdrachttegels en koi tegels precies zo liggen dat alles maximaal scoort. Dat geeft een heel zen gevoel. De wereld is dan even precies zoals hij zou moeten zijn.
En dat is in dit geval ook een wereld zonder grote conflicten. De interactie tussen de spelers in Kōhaku is namelijk beperkt tot dat alle spelers van hetzelfde centrale bordje tegels pakken en het dus zo kan zijn dat iemand net die tegel pakt die jij ook hoopte te krijgen. Dan moet je wat anders pakken en het goede nieuws: er ligt altijd wel iets waar je wat mee kan. Kōhaku is dus niet alleen een heel lieflijk spelletje om te zien, maar ook om te spelen.
