Koude Oorlog CIA vs KGB

Geplaatst door

2 spelers
30 minuten
Auteur: David Rakoto en Sebastien Gigaudaut
Uitgever: PS Games (2007)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 0 Gemiddelde: 0]

Het spel …

Na de tweede oorlog ontstonden twee supermachten die beide overtuigd waren dat hun ideologie de enige juiste was. Amerika geloofde heilig in het kapitalisme, terwijl Rusland even fanatiek geloofde in de communistische heilstaat. Deze twee wereldbeelden verdroegen elkaar erg slecht en al gauw was de wereld verwikkeld in een wapenwedloop. De koude oorlog was een feit.

Zoals uit de naam van het spel al blijkt speelt Koude Oorlog zich in deze tijd af. De ene speler probeert de wereld te winnen voor het communistisch ideaal, terwijl de ander zich in zet voor het kapitalisme. In elke ronde worden geheime spionnen naar een land of gebeurtenis gestuurd om in het geniep het machtsevenwicht te doen doorslaan naar de enige juiste zijde.

Elke ronde begint met het bekendmaken van de hotspot van het jaar: het land (bijvoorbeeld Afghanistan, Korea, Congo) of de gebeurtenis (Topconferentie, de uitreiking van de Nobelprijs, Live Aid) waar zieltjes gewonnen kunnen worden. Vervolgens kiezen de spelers welke spion ze naar dit doelwit sturen. Er zijn zes verschillende spionnen die allemaal zo hun eigen trucjes hebben.

Vervolgens begint de kern van het spel: het gevecht om invloed op het doelwit. Dit gebeurt op een manier die erg aan 21-en doet denken. Spelers mogen in hun beurt of een nieuwe hulpkaart (‘groep’) opendraaien, of gebruik maken van de actie van één van de gekozen groepen of passen. Er zijn vier verschillende soorten groepen die ieder een bepaald soort actie hebben. De legergroeperingen kunnen bijvoorbeeld een eigen of vijandige groepering doodschieten (opgeruimd staat netjes) en de economische groeperingen laten zien dat met geld alles te koop is dus ook de mogelijkheid om een groep van jezelf nogmaals te activeren of die van je tegenstander te deactiveren. Op ieder doel staat aangegeven naar welk aantal invloedspunten je moet streven en hoeveel groepen je hiervoor mag rekruteren. De speler die aan het eind van de ronde hier het dichtst bij zit (zonder dit getal te overschrijden) wint in principe de loyaliteit van het betreffende doelwit.

Inderdaad, in principe. Nadat bekend is geworden welk land de loyaliteit van het doelwit heeft gewonnen, maken de spionnen zich bekend en trekken ze hun trukendoos open waardoor ineens de verliezer toch wint (meester spion), de andere spion dood neervalt (huurmoordenaar), etc. De speler die nadat de effecten van de spionnen zijn doorgevoerd de kaart wint, krijgt een bepaald aantal punten. De speler die als eerste honderd punten heeft, wint het spel.

… en de waardering

Op het moment dat je de regels doorneemt, lijkt Koude Oorlog een behoorlijk complex spel, maar als je het gaat spelen blijkt dit heel erg mee te vallen. Het spel lijkt ingewikkeld doordat het thema van het spel heel ver is doorgevoerd. Dit levert mooi speelmateriaal op (bijvoorbeeld doordat op de kaarten zwartwitfoto’s uit deze periode staan), maar ook een spelregelboekje met te veel code-woorden. Zodra je hier echter door heen bent geworsteld, houd je een toegankelijk, spannend spel over. Je bent wel in hoge mate afhankelijk van de kaarten die je trekt (soms zit het echt niet mee), maar omdat je meerdere rondes speelt hebben beide spelers wel eens geluk of pech en komt het toch aan op slim spelen. Met de eigenschappen van de spionnen en groepen heb je voldoende mogelijkheden om de balans naar jouw kant te laten doorslaan.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *