Le Havre vs Agricola

Geplaatst door

Het afgelopen jaar was op spellengebied absoluut het jaar van Agricola. Deze hype was begonnen op Spiel 2007 waar Agricola voor het eerst werd verkocht. De reacties op dit spel waren zo overweldigend positief dat het al snel het spel werd dat je gespeeld moest hebben of eigenlijk dat in geen spellenkast mag ontbreken, bij voorkeur aangevuld met allerlei kleine hebbedingen (variërend van stickers om de gezinsledenfiches op te leuken tot extra decks en zelfs speciale speelstukken om de simpele houten blokjes en schijfjes te vervangen).

De maker van Agricola, Uwe Rosenberg, werd door het bedenken van dit spel ook onmiddellijk verheven tot spellengoeroe. Op Spiel 2008 werd er weer een pittig nieuw spel van Uwe Rosenberg gepresenteerd. Om de link met het über-succesvolle Agricola nog wat duidelijker te maken werd het spel ook in dezelfde doos gestopt (zou dit het begin zijn van een nieuwe serie?). Deze combinatie zorgde weer voor hooggespannen verwachtingen en veel kopers.

Ik heb het spel niet gekocht, maar Eugène wel en ik heb inmiddels twee keer met hem zijn Le Havre gespeeld. We hebben eerst een keer met zijn tweeën de korte variant gespeeld en gisteren samen met Guus de lange variant. Gezien de warme belangstelling lijken mijn ervaringen met Le Havre me een goed onderwerp voor een blogje, dus bij deze.

In Le Havre varen de spelers door de haven van Le Havre op een haasje over manier. De achterste boot vaart telkens naar voren. Op ieder vakje staan twee zaken afgebeeld (geld, koeien, vissen, graan, hout, etc.) en zodra een schip langs vaart worden deze op de kade gelegd. Iedere beurt mag je kiezen wat je wilt doen, je mag één stapel van iets van de kade pakken (bijvoorbeeld al het hout) of je mag met je mannetje een gebouw bezoeken en de daarbij horende actie uitvoeren. In het begin zijn er een paar startgebouwen van de gemeente, maar tijdens het spel kunnen spelers de actie “gebouw bouwen” kiezen en zelf ook gebouwen bouwen waardoor er meer acties in het spel komen. Zodra één schip weer van voren af aan moet beginnen is er een soort oogstfase. In deze fase moeten er weer eens familieleden van voedsel worden voorzien (steeds meer voedsel terwijl pa de enige kostwinner blijft) en soms krijg je zelfs een extra koe (als je er al twee hebt) of extra graan (als je er al één hebt).Nadat de schepen een bepaald aantal keer langs de kade zijn gevaren (afhankelijk van of je de korte of lange variant speelt), mag iedereen nog één actie uitvoeren en daarna is het spel afgelopen en is de rijkste speler (som van waarde gebouwen en geld).

In Le Havre zitten een hoop elementen die we al uit andere spellen kennen, zoals het langzaam groeien van voorraden, de oogsttijd, acties die gekoppeld zijn aan een gebouw en het moeten betalen van de eigenaar van een gebouw. Het spel lijkt me zo op het eerste gezicht prima in elkaar te zitten. Je kan altijd wel wat leuks doen maar als je sommige doelen wilt bereiken (vooral die veel punten opleveren) moet je handig manoeuvreren om ze voor elkaar te krijgen en vooral hopen dat niet iemand anders je net voor is. Het minpunt van Le Havre lijkt me dat het spel een beetje eentonig verloopt, het spel kabbelt voort zonder dat je ooit een stroomversnelling tegenkomt. Je vaart maar met je scheepje heen en weer en doet telkens een actietje. Op het eind van het spel wordt het nog wat erger want dan zijn vaak alle gebouwen wel gebouwd en is het een kwestie van afronden (pak de punten die je nog kan krijgen)

In vergelijking met Agricola mist het spel vooral emotie. In Agricola heb je (vooral de eerste keer dat je het spel speelt) echt het gevoel dat je een boerenfamilie aan het bestieren bent. Ik heb in Le Havre nooit het gevoel gehad dat ik met mijn bootje aan het varen was. Het spel blijft sfeervol abstract, maar meer ook niet. Ik denk dat de populariteit van Agricola vooral te danken is aan de mogelijkheden voor spelers om zich in te leven in het spel.

Ik zal het spel vaker moeten doen om een echt grondig oordeel te vellen en dit is niet iets waar ik heel erg tegen op ziet. Op een bepaalde manier zorgt Le Havre toch wel voor speelplezier, het is alleen wat subtieler dan in Agricola. Na twee keer heb ik nog wel het gevoel dat ik het handiger kan spelen. Nu had ik op het laatst niet meer zo veel te doen en ik denk dat je daar beter op moet anticiperen. Als dit zo is dan is Le Havre een spel dat je echt moet leren waarderen door het een paar keer te doen.

Uwe Rosenberg heeft zo op het eerste gezicht weer een prima veelspelersspel afgeleverd, maar is niet in de val getrapt om een soort Agricola-II te maken. Sommige spelers zullen hierdoor teleurgesteld worden, maar op de lange termijn is de spellenwereld gelukkiger met een auteur die vernieuwend bezig is in plaats van één die in herhaling valt.

7 reacties

  1. nice dankje voor je snelle reactie.
    Agricola it is!! maar goed nu eerst maar het goede weer voorbij laten gaan he :D.

    Grtz Paul

  2. @Paul: Agricola, zonder twijfel. Het is eenvoudiger, toegankelijker, korter, sfeervoller en gewoon veel leuker. Le Havre is een voortdurende rekensom, een zoektocht naar die ene optimale strategie. Met Agricola kun je veel meer lekker aanklooien. Het resultaat is bijna altijd wel bevredigend, of je nu de meeste of de minste punten haalt.

  3. Hoi spellengekken,

    Ik ben al een tijd aan’t twijfelen tussen le havre en agricola, ik speel spellen als carcasonne,machiavelli,risk en kolonisten v.c. maar sta open voor alles, welke van deze 2 zouden jullie mij het meeste aanraden?

  4. Ik heb het spel nu ook twee keer gespeeld (zoals je weet), en ik moet zeggen dat het mij toch wel bevalt. Een reden dat de ervaringen van Dagmar en mij verschillen is wellicht dat ik aan het eind van het spel nog doelstellingen over had om naar te werken; zo heb ik in de laatste twee ronden nog twee schepen gebouwd.

    Ik hoop dat Le Havre nog wel een aantal keren op tafel komt, want ik heb mij toch wel erg vermaakt, ook al ligt het in speelduur niet dicht bij Caylus, maar eerder bij Steam over Holland…

  5. Le Havre viel mij in eerste instantie ook tegen (waar is de WOW-factor?), maar ik heb sterk het gevoel dat het een spel is dat moet groeien. Pas na een aantal potjes begon ik de fun-factor en subtiliteit van het spel te ontdekken en waarderen. Race for the Galaxy was in de eerste paar potjes ook alles behalve ‘WOW’, terwijl Dominion dat wel was. Toch geef ik de voorkeur aan Race for the Galaxy.

  6. Gebrek aan originaliteit is niet mijn grootste bedenking bij Le Havre, het is vooral het voorkabbelen van het spel. Je doet telkens zo’n beetje hetzelfde en er zit ook niet echt een spanningsboog in waardoor je op het puntje van je stoel komt te zitten. Het is misschien te subtiel en te relaxed, maar of dat lang zal blijven boeien…..

  7. Hmmm, ik heb het nog niet gespeeld, maar uit alles wat ik lees over Le Havre (en ook weer in jouw stukje) komt Le Havre op mij over als een mix tussen Caylus, Agricola en nog wat eigen elementen (waarbij het in speelduur dichter bij Caylus dan bij Agricola ligt). Ik kom er vanzelf achter of het meer van hetzelfde is (zoals bijvoorbeeld Cuba of Stenen Tijdperk), of dat het toch genoeg eigen leuke elementen heeft om te boeien (zoals Agricola), maar voorlopig heb ik geen haast om het te spelen.

Laat een antwoord achter aan Paul Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *