2-4 spelers
60 minuten
Auteur: Klaus Teuber
Uitgever:
999 Games
(2003)
Het spel …
Veel spelliefhebbers raakten lichtelijk opgewonden toen bekend werd dat het Duitse Löwenherz zou worden vertaald door 999 Games. Löwenherz behoort volgens velen tot de klassiekers onder de spellen en sommigen durven zelfs te beweren dat Löwenherz het beste spel is van Teuber. Beter nog dan de Kolonisten van Catan. De vertaling kwam er, maar het betrof de nieuwe versie van het Duitse Löwenherz. In deze nieuwe versie is het veilingsysteem vervangen door een trekstapel en een markt. Het spel wordt daarmee overzichtelijker en korter in speelduur. Het nieuwe Löwenherz/Leeuwenhart moet daarmee de harten gaan veroveren van een groter speelpubliek.
Het thema van het spel is onveranderd gebleven. De spelers bevechten elkaar in de rol van Engelse edelen om land, dorpen, mijnen en uiteindelijk de titel van koning. Deze strijd vindt plaats op een speelveld dat wordt opgebouwd uit negen gebiedstegels die samen een Engels landschap tonen met weiden, bossen, mijnen, dorpen en de ‘Koningsstad’. Om dit landschap wordt een kader gelegd met daarop het scorespoor en de markt. Aan het begin van het spel plaatsen de spelers om de beurt hun twee kastelen met elk een ridder op een zo gunstig mogelijke plek.
Het spel kan nu beginnen en wordt gespeeld met de machtkaarten. Deze kaarten staan voor bepaalde acties, zoals het plaatsen van muren of ridders, het uitbreiden van gebieden, het inzetten van overlopers of het sluiten van een verbond. Elke speler ontvangt aan het begin drie machtkaarten en zeven dukaten. Wie aan de beurt is kan een machtskaart spelen en de actie uitvoeren of een kaart op de markt verkopen. Vervolgens wordt de hand weer aangevuld tot drie kaarten door een kaart van de markt of van de trekstapel te pakken.
Waar gaat het uiteindelijk om? Het is de bedoeling om door het plaatsen van muren om je kasteel een zo groot en/of lucratief mogelijk gebied te begrenzen. Voor een omgrensd gebied ontvang je punten afhankelijk van de grootte. Verder ontvang je bonuspunten voor elk bos of dorp dat zich binnen het gebied bevindt. De koningsstad levert echter de meeste bonuspunten op. Houd er echter rekening mee dat de muren die je plaatst ook tegelijk gebieden van anderen begrenzen. Door middel van gebiedsuitbreidingen is een eenmaal begrensd gebied later weer verder uit te breiden ten koste van anderen. Dit kan alleen als je meer ridders in je gebied hebt staan dan in het gebied dat wordt aangevallen. Tegen deze uitbreidingsdrift kunnen de edelen zich beschermen door het spelen van een overloper of het sluiten van een verbond waardoor de machtsverhouding verandert of in totaal geen strijd tussen beide gebieden meer mogelijk is. Dit alles kan echter niet zonder geld (dukaten). Het is daarom noodzaak om zo nu en dan machtkaarten te verkopen op de markt. Verder levert het bezit van verschillende type mijnen in eigen begrensde gebieden elke ronde dukaten op. Het spel is ten einde als een speler zoveel punten heeft behaald dat het koningsfiche (afhankelijk van aantal spelers op 30, 40 of 50 punten neergelegd) wordt gepasseerd of als de laatste machtkaart wordt getrokken. Degene met de meeste punten wint.
… en de waardering
Heeft Leeuwenhart het in zich om een groter spelpubliek te bekoren? Op deze vraagt volstaat een volmondig ja. Ook de nieuwe versie van Löwenherz is een zeer leuk en sfeervol spel om te spelen. Al gauw zit je op het puntje van je stoel als een web vol intrige en verraad over je gebieden neerdaalt.
Ten opzichte van de oude versie is het materiaal fraaier uitgevoerd, zijn er meer mogelijkheden voor een flexibele gebiedsopbouw en heeft de introductie van verschillende type mijnen meer strategie in het spel gebracht. Het overzichtelijke spelsysteem en de kortere speelduur zullen ook velen charmeren. Vooral degenen die graag zelfstandig hun acties plannen zonder hinder van anderen. Daar zit ook het grootste verschil met de oorspronkelijke versie van Löwenherz. Hier zorgde een interactief veilingsysteem voor de verdeling van de machtkaarten. Dit systeem maakte een hogere graad van manipulatie mogelijk al naar gelang je talent om te bluffen of dukaten op te sparen. Voor mij persoonlijk bestaat er weinig leukers. In Leeuwenhart is deze interactie verloren gegaan en ben je afhankelijk geworden van het trekken van machtkaarten. Met wat pech trek je geen of te weinig kaartjes met muurtjes en kun je nooit een gebied begrenzen.
Concluderend blijft het nieuwe Leeuwenhart dan ook iets achter bij de originele versie. Smaken verschillen echter. Op zichzelf is het een prima spel. Zeker voor degenen die niets met veilingsystemen hebben. Een belangrijk voordeel van Leeuwenhart is verder dat het nieuwe spelsysteem het spel goed speelbaar maakt voor twee spelers.