Geplaatst door Spelers: Bas, Dagmar, Dirk Jan, Niek en Peter Hein
Gespeelde spellen:
Het was alweer ruim een maand geleden dat het vorige avontuur van D&D gespeeld was, en alle spelers hadden wel weer trek in een nieuw. Judith, die al een paar keer vergeefs had gehoopt het verder te kunnen spelen, was er deze avond niet, dus zou iemand anders Lidda moeten waarnemen. Bas was de enige speler vanavond die het nog niet eerder had gedaan. Ondanks dat het hem geen geweldig spel leek, wilde hij het wel eens proberen.
Spelers: Bas, Dagmar, Dirk Jan, Niek en Peter Hein
Het Leger van het Kwaad
Het vijfde avontuur in de reeks is het eerste op niveau 2, wat betekent dat er meer en sterkere monsters rondlopen, maar ook dat de karakters over meer levenspunten en toverpunten beschikken. Maar omdat het tot nu toe iedere keer wel erg eenvoudig was gegaan, had Peter Hein de regels aangepast, en mochten de karakters ook nog maar een keer per beurt aanvallen, net als de monsters. Hierdoor wordt het ?skulking? (zoals Bas het zo mooi uitdrukte), waar de spelers zich toch al aardig schuldig aan maken, nu echt een overlevingstactiek. Peter Hein zou zich daar nu dus niet meer over mogen beklagen.
Dat het moeilijker zou worden voor de spelers was aanvankelijk niet te merken. De vriendelijke skeletten en kobolden die ze tegenkwamen beten weer erg snel in het stof, zeker omdat ze nooit met meer dan twee tegelijk kwamen. Doordat Lidda en Jozan ook nog eens alle vallen wisten op te sporen, leverden die ook geen nare verrassingen op.
Na een aantal kamers werden de eerste zware monsters ontmoet: een menseneter en een bullebijter. Deze taaie jongens wisten met name Regdar nog wat schade toe te brengen. De flitskogels van Lidda waren waarschijnlijk nat geworden, want de meeste hadden geen effect.
Echt moeilijk werd het pas toen de avonturiers belandden in wat het hol van de leeuw bleek te zijn. Hier maakten ze ook voor het eerst kennis met groen slijk, dat bij de deur lag te wachten. Eerst werd er nog wat om gelachen, omdat het slijk wel erg veel schade van de rake klappen van Regdar kreeg. Maar toen de tweede slijmblob een van zijn wapens verorberde, was het iets minder grappig. Regdar was toen gedwongen zijn folterzwaard te gebruiken. Dit tot grote vreugde van de gelovige Jozan – dat moet wel een fundamentalist zijn. Dit zwaard deed veel schade, maar deed ook Regdar zelf regelmatig pijn. Jozan probeerde zijn kwelboor te gebruiken, maar dit logge apparaat kost een hele beurt om in te zetten. Helaas waren de monsters nooit zo aardig om naast hem te blijven staan, dus kreeg hij niet de kans het gevreesde wapen in te zetten.
Ondertussen werden de helden in de rug aangevallen dor een menseneter, die vanuit de startkamer was afgekomen op al dat lawaai. Hierdoor moest Regdar uit de deuropening komen, en kregen de bullebijters en gnollen uit de andere kamer de kans deze kamer binnen te komen. Dit bleek fataal voor Jozan, die naast de deur stond. Een paar bijzonder rake klappen deden bij hem het licht uitgaan. Gelukkig voor hem beschikte Lidda over een toverdrankje om hem weer tot leven te wekken. Regdar had nu de kwelboor overgenomen van Jozan. Eén voor één werden de monsters ingesloten, zodat ze nergens heen konden en de kwelboor zijn verwoestende effect kon hebben. De stukken monster vlogen werkelijk door de kamer. Maar voor de arme Jozan was het te laat. Net weer tot leven gewekt bleven de monster op hem inslaan, en dankzij enkele gelukkige (?) worpen van de Kerkermeester ontnamen ze hem wederom het leven. Er was geen drankje voorradig om hem nogmaals bij te brengen.
Dit was zo?n beetje de laatste daad van de monsters, want Regdar nam verschrikkelijk wraak met zijn kwelboor. Jozan had hem net nog opgelapt, zodat hij buiten levensgevaar verkeerde, en deze laffe aanslag op het leven van zijn redder kon natuurlijk niet onbestraft blijven!
Met nog een aantal kamers te verkennen was het inmiddels erg laat geworden. Het avontuur uitspelen zou minstens nog 30 tot 45 minuten kosten, dus werd besloten dat uit te stellen tot een volgende keer. Het is dus voor Jozan te hopen dat de anderen voor het einde iets opsporen om hem weer tot leven te wekken. Ook voor Mialee is dat wenselijk, want haar gezondheid bevindt zich in een kritieke fase, en Jozan is de enige die haar zou kunnen genezen. Wordt vervolgd?