Maandoverzicht: augustus 2019 (Dagmar)

LAMA is een heerlijk kaartspelletje waar je af en toe je geluk moet beproeven, maar waar je je medespeler(s) ook af en toe genadeloos dwars kan zitten. Alle spelers beginnen met zes kaarten in hun hand. Op de kaarten staan de getallen 1 tot en met 6 of een lama. Er wordt een startkaart opengedraaid. De spelers mogen vervolgens om de beurt een kaart trekken, een kaart spelen of passen. Als je kaarten speelt dan moet je op de openliggende kaart een kaart met hetzelfde getal leggen of een kaart die exact één hoger is. Na de 6 komen de lama’s en daarna begin je weer bij 1. Als je niet meer kan of wil, dan pas je en dan mogen de andere spelers nog wel kaarten afleggen, maar geen kaarten meer trekken. Nadat iedereen alle kaarten die hij kan heeft uitgespeeld, krijgt iedereen minpunten voor de kaarten die je nog op handen hebt. Je krijgt net zo veel minpunten als de waarde van een kaart, maar als je meerdere kaarten met hetzelfde getal hebt dan krijg je de minpunten maar één keer. Een lama levert 10 minpunten op (au!). Als het je lukt om al je kaarten af te leggen dan mag je een minpuntenfiche inleveren (je hebt fiches van 1 en 10 punten). Tijdens het spel wil je natuurlijk graag zelf je hand leegspelen of in ieder geval niet blijven zitten met hoge kaarten, terwijl je je medespelers het tegenover gestelde toewenst. De kunst is om te passen op het moment dat het de anderen het meeste pijn doet. Maar misschien is de ander wel aan het bluffen en heeft hij al een compleet rijtje op handen en wacht hij tot jij stopt met hopelijk nog wat kaarten op handen waar na hij zijn hand even snel leeg speelt. LAMA is een simpel kaartspelletje waar meer in zit dan je op het eerste gezicht denkt. Natuurlijk speelt geluk een rol, maar met alleen geluk ga je niet winnen.

De uitbreiding van Berenpark bevat drie modules die je aan het spel toe kan voegen. De eerste module zijn nieuwe bonuskaarten, de tweede voegt een nieuwe berensoort toe (de grizzly’s) en de laatste een monorail. Niek en ik speelden met nieuwe bonuskaarten en de grizzly’s. De grizzly-tegels zijn extra grote verblijven. Je kan zo’n verblijf pakken door een witte en groene tegel die je eerder gepakt hebt in te leveren. Het is nog verdraaid lastig om deze tegels te verzamelen en vervolgens een grizzly verblijf handig te plaatsen. Maar lastig is leuk en dus speelden we deze variant met plezier. Het blijft leuk om een dierentuin te bouwen.

Deze maand speelde ik verder nog een spel dat ik in een ver en grijs verleden al eens gespeeld had weer eens, namelijk Rotterdam. Dit spel stond in de bibliotheek van ons cruiseschip (inderdaad De Rotterdam) en het leek me passend om dit spel te spelen. Het spel was zo waar nog compleet, al was het bord wel beschadigd (een kwart was losgescheurd, maar dat maakt voor het spelen niet uit). In Rotterdam moet je met containerschepen ladingen op de juiste kades in de haven van Rotterdam afzetten. Op de kaart staat de haven van Rotterdam afgebeeld met gekleurde pijlen voor de vaarroutes. De spelers kiezen om de beurt welke kleur vaarroutes geactiveerd worden. Alle schepen die voor de juiste kleur vaarroute liggen moeten dan varen. En zo kan het zo maar gebeuren dat jij op een splitsing de blauwe vaarroute wil nemen die naar de juiste kade gaat, maar de andere speler de rode vaarroute kiest waardoor jouw schip zo de kade voorbij vaart. In de haven kan niet gekeerd worden dus als je je afslag gemist hebt, dan is je kans ook verkeken. Je kan wel proberen een beetje te plannen door te anticiperen op welke kleur een andere speler gaat kiezen, maar die kan gewoon om jou te narren een kleur kiezen waarmee een schip van jou expres de verkeerde kant op wordt gestuurd.

De spellenbibliotheek aan boord van de Rotterdam was niet echt aantrekkelijk voor een spellengek. Naast Rotterdam hebben we alleen nog Carcassonne gespeeld. Verder stonden er nog een paar dozen Catan, maar daar heb je een derde speler voor nodig dus die hebben we niet gespeeld. Verder stonden er vooral oude spellen (zoals Monopoly, Risk, Jenga en Cluedo) en Amerikaanse partygames (Cranium, Pictonary, Scattergories en Taboo). We hebben mensen af en toe wel triominoes en scrabble (Engelse editie) zien spelen, maar verder werden er weinig spellen uit de kast gehaald. Mensen trokken liever een van de vele puzzels die aanwezig waren uit de kast. Er lagen altijd op meerdere tafels puzzels in verschillende stadia van voltooiing. Als je wilde puzzelen kon je gewoon ergens aanschuiven en als je geen zin meer had, dan liet je de puzzel gewoon liggen voor de volgende puzzel-fanaat. Als een puzzel af was, lieten mensen hem ook gewoon liggen. Daar deden wij dan weer ons voordeel mee, door die puzzels weg te halen om zo tafelruimte vrij te maken om een spelletje te doen. Ik voelde me af en toe wel een barbaar als ik zo’n puzzel van een paar duizend stukjes de doos in schoof.

Gelukkig hadden we zelf een flinke stapel spellen meegenomen en hebben we die lekker veel gespeeld. We speelden veel in de bibliotheek (daar zat ook de koffiebar), op het Lido-dek (omdat je daar grote ramen had waardoor je lekker naar buiten kon kijken) en in de Crowsnest (de bar bovenin het schip waar je een goed uitzicht had). De spellen die we het meest hebben gedaan waren Wingspan, Port Royal en Railroad Ink. Wingspan trok altijd wel wat bekijks als we dat aan het spelen waren (en dan hadden we het vogelhuisje niet eens meegenomen omdat we bang waren dat het zou kunnen beschadigen). Vooral Amerikanen vonden het heel leuk om aan te wijzen welke vogels zij in hun woonomgeving hadden wonen. Wij vonden het zelf erg leuk als de Papegaaiduiker tevoorschijn kwam tijdens onze potjes omdat we tijdens onze cruise twee keer een papegaaiduiker hebben gezien.

Ik vind het altijd erg leuk om tijdens mijn vakantie om te kijken wat voor spellen in andere landen worden verkocht. Het nadeel van een cruise is dat je maar een dag op elke locatie bent en dus maar weinig tijd hebt om dingen te bekijken. Spellenwinkels moeten dan wel heel erg in de route liggen om er bij langs te gaan. In twee plaatsen waar we geweest zijn waren wel spellenwinkels (namelijk in Reykjavik en Edinburgh), maar die lagen uit de route en hebben we dus niet bezocht. Tot mijn verrassing ben ik wel een spellenschap tegen gekomen in de supermarkt in Paamiut (Groenland). Het was niet veel soeps wat ze daar te koop hadden, maar gelet op de (minimale) omvang van het plaatsje was het toch nog best veel. In Groenland vonden we overigens ook Hollandse drop en pickwick thee in het schap.