Geplaatst door Allereerst wil ik jullie natuurlijk alle goeds voor 2016 wensen. Ik hoop dat het een fantastisch jaar gaat worden waarin narigheid (conflicten, diefstallen, moorden, bedrog) zich beperkt tot op het spelbord.
De laatste maand van 2015 was op spellengebied een goede maand. Maar liefst 35 keer kwam er een spel op tafel. Dit hoge aantal is mede te danken aan een geslaagd spellendagje vlak voor de kerst met Peter Hein, Anton en Coen. Twee spellen kwamen zelfs 5 keer op tafel, namelijk 7 Wonders Duel en Loopin’ Chewie (Chewie de Stuntpiloot in het Nederlands, maar dat klinkt toch net wat minder leuk). Dit waren beiden nieuwe spellen en daarnaast speelde ik de uitbreiding voor Five Tribes (The Artisans of Naqala), Codenames en Tunderbirds voor het eerst.
Van deze spellen vond ik Loopin’ Chewie het leukst. Dit is Stef Stuntpiloot (of te wel Loopin’ Louie in het Engels) maar dan met Star Wars thema en voor 3 spelers in plaats van voor 4. In plaats van Stef vliegt Chewbakka rond in de Milennium Falcon en probeert hij Stormtroopers omver te vliegen in plaats van kippen. Hilarisch spelplezier waarbij het nooit bij één potje blijft.
Van de overige spellen vond ik 7 Wonders Duel de leukste. In dit tweepersoons spel moet je kaarten verzamelen die op verschillende manieren punten of de overwinning opleveren. Het spel wordt in drie rondes gespeeld en in elke ronde liggen de kaarten op een andere manier (piramide, omgekeerde piramide en een soort rondje). De kaarten liggen afwisselend in open en gesloten rijen. Je mag alleen de kaarten in de onderste rij pakken (een gesloten kaart wordt open gedraaid zodra hij in de onderste rij ligt). Soms wil je een kaart dus graag hebben, maar wil je hem toch niet pakken omdat de ander daardoor bij een nog lekkerder kaart kan komen. Het spel kan op drie manieren gewonnen worden, namelijk door een bepaalde voorsprong op militair gebied te hebben (dan heb je meteen gewonnen), door alle verschillende kaarten met een wetenschapssymbool te hebben verzameld (dan win je meteen) óf door de meeste punten te hebben. Je moet in dit spel dus goed in de gaten houden dat je niet verliest doordat je even geen aandacht aan de wetenschap of het leger geeft omdat je zo druk was met veel punten te verzamelen. Hoe vaker je dit spel doet, hoe leuker het wordt doordat je een beetje weet welke kaarten gaan komen.
Codenames is een partygame die op dit moment heel hot is in spellenland. In dit spel speel je met twee teams tegen elkaar. Beide teams proberen van een groep woorden die op tafel liggen zo snel mogelijk te achterhalen welke woorden bij hun eigen team horen. Elk team kiest een leider die weet welke woorden bij het team horen. De teamleiders geven omstebeurt hints die het team moeten helpen achterhalen welke woorden van hen zijn. De hint bestaat uit één woord en een getal dat aangeeft op hoeveel woorden de hint slaat. De lol van dit spel zit hem in het verzinnen van verbanden tussen de verschillende woorden en de verwarring die dit oproept bij het team. Ik vond het een grappig spel en kan me voorstellen dat het voor veel hilariteit kan zorgen met het juiste gezelschap.
Mijn kickstarter spel Thunderbirds kwam ook eindelijk op tafel. En als ik eerlijk ben vond ik het een beetje tegenvallen (maar misschien waren mijn verwachtingen te hoog geworden). In het spel moet je continue kleine opdrachtjes uitvoeren waar je fiches mee verzameld die je nodig hebt om grote opdrachten uit te voeren. Het doel is de drie grote opdrachten uit te voeren (voorkomen dat de snode plannen van de slechterik uitkomen). Als het je lukt om alle drie de snode plannen te verijdelen, dan heb je gewonnen. De opdrachten bestaan er telkens uit dat je moet zorgen dat bepaalde voertuigen of leden van de Thunderbird-familie op bepaalde plaatsen van de wereld (of zelfs ruimte) staan eventueel in combinatie van het gooien van dobbelstenen. Ik moet de regels nog eens lezen want ik heb het idee dat ik ergens iets verkeerd begrepen heb. Het spel ziet er wel heel goed uit en ik vind het grappig dat ik in de spelregels genoemd sta (tussen duizenden anderen) omdat ik het spel gebackt heb.
De uitbreiding van Five Tribes tenslotte is een degelijke uitbreiding. Five Tribes is een ontzettend leuk spel en de uitbreiding voegt daar meer van hetzelfde aan toe. Er komen een paar nieuwe tegels bij waardoor het bord wat groter wordt. Op deze tegels staan barrières waardoor je soms om moet lopen om ergens te komen. Verder komt er een nieuwe kleur pop in het spel, namelijk de paarse Artisans (handwerklieden?). Als je paarse poppen pakt dan krijg je een aantal fiches van een stapel waar je er één van mag houden. Deze fiches geven het recht op het eenmaal mogen uitvoeren van een leuke actie of een aantal punten. De uitbreiding sluit naadloos aan bij het spel. Ik speel het met plezier maar omdat het meer van hetzelfde is, vind ik het geen must have uitbreiding. Het spel is zonder de uitbreiding eigenlijk net zo leuk. Liefhebbers van het spel kunnen zich er geen buil aan vallen, maar verwacht niet dat het spel er beter of leuker van wordt. Het spel wordt alleen net iets langer.
De meest opvallende golden oldie die deze maand op de tafel belandde was Taj Mahal. Dat spel heb ik voor het laatst in 2004 gespeeld en heeft dus ruim 10 jaar geduldig in de kast staan wachten tot het weer eens op tafel verscheen. Dit is een typisch kniziaans spelletje waar je kaarten met verschillende symbolen uit moet spelen. Als je weer aan de beurt bent en de meerderheid in één of meer verschillende groepen heb dan mag de meerderheid incasseren (iedere meerderheid geeft een bepaald voordeel). Maar je mag ook doorspelen en meer kaarten neerleggen in de hoop meer meerderheden binnen te harken. De uitdaging in dit spel is om te weten wanneer je moet stoppen en wanneer je door moet gaan. Soms kan je bakken met kaarten uitgeven om met lege handen te eindigen en soms kan je met een enkele kaart al twee meerderheden binnen halen. Dit spel heeft de tand des tijds goed doorstaan.