2-4 spelers (vanaf 7 jaar)
45 minuten
Auteur: Tara Taehyun Kim
Uitgever: Mattel (2023)
Het spel…
Als ik in een speelgoedwinkel voor het spellenschap sta, dan staan er altijd heel veel kinderspellen waar ik als verwende veelspeler nog nooit van gehoord heb. Deze spellen zijn duidelijk gericht op kinderen en niet op verwende veelspelers zoals ik. Eén zo’n spel is Magic 8 Ball: Magische ontmoetingen. De toets bij dit spel is dus niet of ik het leuk vind, maar hoeveel lol kinderen er aan beleven. En daarom “leende” ik een paar enthousiaste jonge spelers van hun ouders en zette het spel op tafel om te zien wat er gebeurde.
In Magic 8 Ball zijn de spelers leerlingen aan een toverschool in een sprookjeswereld. Deze wereld staat op het drukke, maar mooie bord afgebeeld. Helaas heeft een leerling een foutje gemaakt waardoor de vier kristallen die de school beschermen tegen de enge draak, van het dak af zijn gevallen. Ze liggen nu ergens rondom de school op de grond. De leerlingen moeten dus snel op zoek naar deze kristallen om ze terug te plaatsen op de torens.
Als je aan de beurt bent dan gooi je met een dobbelsteen waarop twee getallen staan. Het ene getal geeft aan hoeveel stappen je zelf mag lopen en het andere geeft aan hoeveel de draak mag bewegen. Je loopt over paadjes heen waarop fiches liggen. Als je op zo’n fiche eindigt dan mag je het oppakken en kijken of je een kristal hebt gevonden. Zo ja, dan ben je blij. Zo nee, dan ben je ook blij want dan krijg je een andere bonus (bijvoorbeeld gratis extra stapjes lopen of bescherming tegen de draak).
Als je niet op een fiche eindigt, dan leest een andere speler een ontmoetingskaart voor. Je ontmoet dan één van de andere magische wezens of objecten die op het terrein rondom de school wonen en je mag kiezen hoe je op dit wezen of object reageert. Misschien vind je bijvoorbeeld een grote harige warme haarbal. En wat doe je dan? Ga je er op wrijven voor geluk of ga je hem doorzoeken? Nadat de speler zijn of haar keus heeft gemaakt, gaat het lot bepalen wat het resultaat is van deze keus. Dat doe je door de Magic 8 ball te gebruiken. Nu vraag je je vast af wat de Magic 8 ball is. Nou dat is dus een grote plastic bal met een raampje er in waardoor je de dobbelsteen kan zien verschijnen die in een transparante vloeistof drijft. Op de dobbelsteen staan korte tekstjes met een vinkje, kruisje of vraagteken erachter. En afhankelijk van of je een kruisje, vinkje of vraagteken hebt, krijg je een bepaalde bonus.
Maar dit is niet het enige moment dat de Magic 8 ball wordt gebruikt. Op het bord zijn namelijk vier poorten die pas open gaan als je een vinkje weet te produceren met de Magic 8 ball. En als je een kristal vindt, da moet hij wel terug op de juiste plek en dat is (je raadt het al) als de Magic 8 ball je keus goedkeurt met een vinkje.
Nadat een speler gelopen heeft, beweegt het draakje. En natuurlijk is het de bedoeling dat hij de spelers niet te pakken krijgt. Als dat wel gebeurt, dan verliezen die namelijk één van hun vier levens en als ze die allemaal kwijt zijn dan verliezen ze het spel. De spelers winnen het spel als ze de vier kristallen weten te vinden en ze met goedkeuring van de Magic 8 Ball terugplaatsen.
…en de waardering
Dit is een echt kinderspel dat niet bedoelt en niet geschikt is om met alleen volwassen spelers te spelen. En daar is niets mis mee, zolang kinderen het spel maar met plezier spelen. En dat bleek zeker het geval te zijn. Mijn testpanel vond dit echt een leuk spel. Ze vonden de speelfiguren erg mooi en namen dan ook goed de tijd om te kiezen met welk poppetje ze wilden spelen. Ze vonden het een leuke vondst dat met dezelfde dobbelsteen werd bepaald hoe ver ze zelf en hoe ver het draakje mocht lopen. Ze vonden de ontmoetingskaarten ook grappig en hadden er veel lol in om die te lezen en een keus te maken. En ze vonden het leuk om op zoek te gaan naar de verdwenen kristallen. Iedere keer dat er een gevonden werd, ging er een gejuich op. Kortom: de sfeer zat er goed in dus dit spel krijgt zeker een voldoende.
Maar nu neemt de analytische spellenliefhebber in mij het toch even over. Het spel krijgt een voldoende, maar geen dikke voldoende. Daarvoor rammelde de uitvoering te veel. Denk aan de regels die niet zo helder en scherp waren als had gemoeten en waar typo’s in voor kwamen. Zo mag je aan het begin van het spel je speelfiguur op het beginvak plaatsen. Als het mag (in plaats van moet), dan verwacht je dat je ook iets anders kan kiezen. Maar dat was natuurlijk niet zo (het alternatief was niet meedoen met het spel). En dan was ook nog niet duidelijk wat het beginvak was waar je dan moest beginnen. Dat stond namelijk niet in de regels. Wat wel aangegeven werd was wat het tijdvakje was op het bord, maar die kwam verder in het hele spel niet voor dus dat is ook raar. Dit is allemaal prima met wat huisregels op te lossen, maar van een grote uitgever als Mattel mag je toch wel wat meer kwaliteit verwachten. En daarom scoort dit spel, ondanks het enthousiasme van mijn leenkinderen, niet hoger dan drie pionnen.