Mangrovia

Geplaatst door

2-5 spelers, vanaf 10 jaar
60-90 minuten
Auteur: Eilif Svensson
Uitgever: Zoch (2014)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 0 Gemiddelde: 0]

Het spel…

Het is weer eens zo ver! In spellenland staan er regelmatig heersers op omvallen en wordt door middel van een wedstrijd bepaald wie de opvolger wordt. Dit is op zich nog niet eens de slechtste manier om een opvolger uit te kiezen. Het heeft in ieder geval mijn voorkeur boven erfopvolging of moordpartijen. Dit keer vindt de strijd om de macht plaats in het prachtige Mangrovia, een eilandenrijk ergens in een azuurblauwe oceaan waar paradijsvogels rondvliegen en de inwoners amuletten maken voor hun goden.

Mangrovia is een prachtig spel om te zien, maar de eerste indruk van het spelbord is ook wel wat overweldigend. Het bord staat vol met vakjes, figuurtjes en getallen. Gelukkig valt het allemaal reuze mee als je weet hoe je moet kijken en is het spel best simpel.

De kern van het spel is dat de spelers iedere ronde omstebeurt kiezen welke actie (of acties als je met twee of drie spelers bent) je wilt uitvoeren. Rechts onder op het bord staat soort eiland met allemaal vakjes afgebeeld waar een bootje omheen vaart. De spelers zetten hier hun kommetjes (offerkommen om precies te zijn) neer op het plekje tussen de twee acties die ze willen uitvoeren. Op elk plekje mag maar één kom staan.

Vervolgens vaart het bootje om het eiland heen en worden de acties uitgevoerd. Op sommige plekken mag je kaarten trekken (grondstofkaarten of landschapskaarten), andere plekken geven je de mogelijkheid om één of meer hutjes te bouwen, soms mag je amuletten verzamelen of geeft je het recht om de startspeler te worden.

Het doel van het spel is om zo veel mogelijk punten te verzamelen. En dat doe je door op strategische plekken hutten te bouwen. Op het bord staat hoeveel punten je meteen krijgt als je op een plek bouwt (het aantal zonnetjes) en daarnaast kan je aan het eind nog (veel!) punten scoren door in verschillende rijen en gebieden de meeste hutjes te hebben.

Om ergens een hutje te mogen bouwen moet je een combinatie van kaarten inleveren. Allereerst moet je een passende landschapskaart inleveren als waar je op wil bouwen en daarnaast moet je grondstofkaarten met dezelfde puntenwaarde (de plaatjes zijn puur decoratief, het gaat om de cijfers) inleveren als staat afgebeeld op het plekje waar je wilt bouwen. Er zijn ook plekjes waar je met amuletten moet betalen.

Als je bouwt op een rond veld dan mag je een stapje vooruit zetten op het amuletten spoor. Hoe verder je naar voren staat op dit spoor hoe meer amuletten je mag pakken als je een actie kiest waarbij je amuletten scoort.

Zodra een speler al zijn hutjes gebouwd heeft, wordt de ronde nog uitgespeeld en dan is het tijd voor de eindtelling. Op het bord staan 8 totem-palen afgebouwd. Je bepaald vervolgens wie de meeste en de op één meeste hutjes op het “heilige pad” voor de totem heeft staan en die twee spelers krijgen de punten. Als er een gelijke stand is dan wint de speler die een hutje het dichts bij de totempaal heeft staan. Daarna zijn er nog punten te verdelen voor twee kwadranten op het spelbord en voor de verzamelde amuletten. En wie dan de meeste punten heeft wint het spel en wordt dus de nieuwe heerser over Mangrovia.

…en de waardering

Mangrovia is ondanks de prachtige uitvoering eigenlijk een redelijke droog spel. Je probeert zo handig mogelijk je hutjes over het bord te verdelen zodat ze je bij de eindtelling zo vaak mogelijk aan de eerste of tweede plaats helpen. Tegelijkertijd is het belangrijk om er voor te zorgen dat je ook stappen zet op het amuletten-spoor, zeker als andere spelers zich hier ook op richten. Als één speler hier een voorsprong op weet te krijgen, dan is de kans groot dat die er met de winst vandoor gaat. De meeste vakjes tellen voor twee of zelfs drie eindwaarderingen mee en dus is het soms best lastig om te kiezen waar je wilt bouwen en dan moet je er ook nog voor zorgen dat je over de juiste kaarten en amuletten beschikt om je bouwplannen waar te maken. Dit klinkt heel ingewikkeld, maar doordat het aantal soorten acties beperkt is (6 mogelijkheden per ronde), valt dat reuze mee. Natuurlijk wil je altijd meer dan je kan, maar juist door die schaarste wordt het kiezen lastig en dus interessant. Het spel is ook echt leuk met zijn tweeën.

Eén reactie

  1. echt een tof spel is dit. Het is voor de mensen die niet vaak bordspellen spelen ook goed te doen en voor de wat meer hardcore spelers is het ook interessant vind ik. Een paar acties maar genoeg keuzes maar ook weer niet te ingewikkeld. Ik speel dit liever dan bijv. ticket to ride als ik een familie spel wil spelen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *