Mesopotamië

Geplaatst door

2-4 spelers
90 minuten
Auteur: Klaus-Jürgen Wrede
Uitgever: Phalanx Games (2005)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 2 Gemiddelde: 5]

Het spel …

In veel spellen staan oude beschavingen centraal, zo ook in Mesopotamië. De spelers stellen in dit spel de leiders voor van groepen Arameeërs die een nieuw bestaan proberen op te bouwen in onbekend gebied. De Arameeërs waren diepgelovige mensen en behalve met het bouwen van hutjes, het ontdekken van het land, werken ze ijverig aan het bouwen van een grote tempel en het brengen van offers. Op de doos van Mesopotamië is deze god afgebeeld: een grote gespierde man, met indrukkende buikspieren, deze god heeft geen sixpack, maar zelfs een eightpack!

Het doel van het spel is om met jouw familie als eerste 4 offers te brengen. Deze offers moet je eerst in het spel zien te brengen door nieuwe hutjes te bouwen, vervolgens moet je ze naar de tempel dragen waar je ze mag offeren als je over genoeg magische energie (zogenaamde mana) beschikt. Het spel draait er dus om dat je een doel moet bereiken (offeren), waarvoor je eerste bepaalde zaken moet hebben gerealiseerd (hutjes bouwen, mana verzamelen, mana opslagcapaciteit vergaren).

Iedere beurt bestaat uit drie fasen. In de eerste fase mag je je mannetjes een vast aantal stappen verplaatsen. Tijdens het lopen kunnen ze grondstoffen verzamelen, grondstoffen pikken (als je met meer mannetjes op een tegel staat dan de te beroven stam) en offeren. Daarna mag je een speciale actie kiezen (hutjes bouwen, kinderen krijgen, cultusplaatsen bouwen of goddelijke steun in de vorm van een actiekaart trekken). Tenslotte krijg je nog mana voor het aantal mannetjes dat op verschillende cultusplaatsen religieuze activiteiten aan het ontplooien is.

… en de waardering

Mesopotamië is een spel dat lekker weg speelt. Iedereen is lekker voor zichzelf bezig met het bouwen van hutten, baren van baby’s en offeren aan de goden. Soms heb je een beetje last van elkaar (als iemand een grondstof pakt waar jij het op had gemunt), maar over het algemeen is iedereen gewoon fijn bezig. Er zit alleen één heel groot minpunt aan dit spel: doordat je het einddoel alleen kan verwezenlijken door een vast aantal acties in min of meer willekeurige volgorde te doorlopen, is iedereen op ongeveer hetzelfde moment klaar. Als iedereen in zijn beurt nuttige dingen doet (de volgorde maakt niet uit) en niemand echt pech heeft (grondstoffen die niet in het spel komen), dan kan het niet missen dat iedereen ook in dezelfde beurt of met maximaal één of twee beurten verschil uit gaat. Dit is geen spel, dit is (aangename) bezigheidstherapie.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *