Mesos

Spellen gaan vaak over steden, treinen, monsters of (oude) beschavingen. Meer specifieke thema’s komen natuurlijk ook voor en soms lijkt het wel of meerdere uitgevers en auteurs dat tegelijk bedenken. Dat schoot door mijn hoofd toen het spel Mesos vorig jaar in mijn verzameling belandde. Een spel waarin de prehistorische mens centraal staat. Had ik dat niet recent gezien in Elawa, Nunatak en Doggerland en ietsje langer geleden in Paleo? Heb je een gele auto, dan zie je ze ook overal.

Het zijn de fraaie illustraties en mede auteur Simone Luciani die mij al snel voor dit spel wonnen. Mesos speelt zich af in de steentijd. Aan jou de schone taak om je prehistorische stam vooruit te helpen. Je werft nieuwe stamleden voor de verschillende taken en bouwt nieuwe gebouwen. In de 10 ronden die het spel duurt vinden diverse gebeurtenissen plaats. Scoor je hier goed, dan is de winst nabij.

Mesos is een kaartverzamelspel. De kaarten bestaan uit de verschillende stamleden, zoals jagers, waarzeggers en onderzoekers. Deze kaarten zijn verdeeld over drie tijdsperioden. Elke ronde worden er een aantal open neergelegd onder en boven het centrale keuzebord. Deze kaarten ga je verzamelen door in je beurt een positie op het keuzebord in te nemen. Deze wordt vervolgens van links naar rechts afgehandeld. Hoe meer naar links je staat hoe minder kaarten je krijgt. Wel kun je het eerste een kaart pakken en ben je in de volgende ronde eerder aan de beurt.

In elke tijdsperiode komen ook dezelfde, maar steeds sterker gewaardeerde gebeurtenissen langs. Elke gebeurtenis beloont de speler die de meeste kaarten van een bepaalde vaardigheid heeft. Er is één gebeurtenis die allen verplicht de stamleden te voeden. Verzaak je, dan kost je dat (steeds meer) punten. Elke periode komen er ook enkele gebouwen in het spel. Deze kunnen je voordeeltjes opleveren en eindespelpunten. Hoe meer bouwers in je stam, hoe goedkoper je deze gebouwen kunt bouwen.

…en de waardering

Het keuzesysteem dat volgt uit de beurtvolorde is de kern van Mesos. Dat is spannend, maar wel alleen als je met minimaal 3 spelers speelt . Mesos biedt zo de nodige interactie met als gevolg een onzekere opbouw van je kaartenverzameling. Je kunt je specialiseren, maar ook van alles wat doen. Dat zijn sterke punten van het spel.

Helaas miste ik wel wat in de spelbeleving. Het blijft allemaal wat tam. Misschien omdat het niet heel vernieuwend is of een mooie ijstempel oplevert, zoals in het best wel vergelijkbare Nunatak. Het kan ook zitten in de herhaling van zetten elke ronde en de frustratie als bepaalde kaarten maar niet opduiken. Dat hoort ook wel bij het spel. Mesos zit aan het bovenste randje van een familiespel, maar is met de redelijk vlotte speelduur zeker het proberen waard.