Néfertiti

Het spel …

Mannen en winkelen, ik denk niet dat het ooit wat gaat worden of is geweest. In het Oude Egypte was het, zo blijkt uit het bordspel Néfertiti, in ieder geval ook al geen goede combinatie. . Zelfs de machtige farao Akkenaton had een grondig hekel aan shoppen. Maar ja, zelfs hij kon het niet maken om geen cadeautje aan zijn beeldschone vrouw Néfertiti te geven voor hun trouwdag. Maar gelukkig heeft een farao jou en je collega’s tot zijn beschikking om zijn rotklusjes op te knappen. En zo kan het zo maar gebeuren dat je met een zak geld wordt weg gestuurd om mooie, exclusieve cadeaus voor Néfertiti te kopen op de markt.

In Néfertiti sturen de spelers omstebeurt een bediende naar de markt. Zodra er genoeg kopers aanwezig zijn (iedere markt heeft zo zijn eigen manier om te bepalen wat genoeg is), mag de hoogste bieder een aankoop doen. De volgende spelers mogen vervolgens kiezen tussen zelf ook wat kopen of het shopbudget verhogen door de helft van het geld uit de kas van de marktkoopman te halen. Dit levert lastige keuzes op, zeker als er veel geld in kas is èn er interessante cadeaus te koop zijn. Je wilt natuurlijk het liefst een cadeautje kopen, maar omdat je geld je beurs uitvliegt, zal je ook regelmatig wat geld moeten pakken.

Met het geld koop je cadeaukaartjes en soms krijg je er een koninklijke zegel bij. Met deze zegel kan je aan het begin van je beurt wat hulp inroepen. Je zou bijvoorbeeld een beroep kunnen doen op de penningmeester om aan wat meer cash te komen of op de priester om een extra bediende naar de markt te kunnen sturen. Tsja, in Egypte was alles te koop dus ook de diensten van andere hoogwaardigheidsbekleders.

Aan het eind van het spel wordt gekeken wie de meeste punten heeft verdiend met zijn cadeaus. Ieder cadeau wordt minder waard als meer mensen het geven. Als je de enige bent met stoelen, leveren ze veel meer op dan als alle spelers met een stoel aan komen zetten. Akkenaton wil zijn geliefde natuurlijk wel iets bijzonders geven en als iedereen hetzelfde heeft gekocht kan het nooit echt bijzonder zijn.

… en de waardering

Néfertiti is typisch een spel dat eigenlijk heel simpel is maar door alle kleine regeltjes in eerste instantie ingewikkeld over komt. Eigenlijk zet je gewoon in iedere beurt één mannetje en kijk je of er aan de criteria wordt voldaan om de markt te openen en vervolgens kies je of je iets koopt of de helft van het geld pakt (tenzij je de eerste bent, dan moet je kopen). Deze eenvoud is ook meteen een beetje de zwakke plek van het spel. Je doet elke beurt hetzelfde tot de stapel op is. De acties die je met de koninklijke zegels kan kopen brengen nog iets van variatie in het spel, maar veel is het niet. Ik vond het best leuk om te doen, het duurde me alleen net te lang. Ik denk dat het bij familie- en gelegenheidsspelers wel in de smaak zal vallen, veelspelers zullen er echter snel op uitgekeken zijn.