De ontembare Stad

Geplaatst door

2-5 spelers
90 minuten
Auteur: Hans van Tol
Uitgever: The Gamemaster (2004)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 0 Gemiddelde: 0]

Het spel …

Het spelen van bord- en kaartspellen neemt in Nederland de laatste jaren alleen maar toe. Dat blijkt niet alleen uit het feit dat bestaande uitgevers steeds meer titels uitbrengen, maar ook uit dat er al maar meer Nederlandse spelauteurs zijn die in eigen beheer hun spellen op de markt brengen, vaak in verrassend professionele uitvoeringen. Cwali en Splotter gaan al wat langer mee, een nieuwe ster aan de spellenhemel is The Gamemaster, opgezet door Hans van Tol.

De Ontembare Stad is samen met Block-it! het eerste spel van deze uitgever. Beide spellen vallen direct op door de verzorgde vormgeving, wat bijzonder genoemd mag worden voor een beginnende uitgever. De Ontembare Stad mikt vooral op families en volwassen spelers. Het thema doet op het eerste gezicht wat denken aan Leeuwenhart; het spelverloop vertoont overeenkomsten met Kolonisten van Catan, ook alweer van Klaus Teuber.

In de Ontembare Stad vertegenwoordigen spelers verschillende ridderodes, die proberen zoveel mogelijk prestige te behalen met het opbouwen van een stad. Die stad (al doet het ronde bord vermoeden dat het juist de omliggende landerijen zijn) bestaat uit verschillende gebieden, verdeeld in drie ringen rondom het centrum.

Iedere speler begint het spel met een paar gebieden. Tijdens het spel kun je nieuwe gebieden bijkopen, en gebouwen plaatsen op lege gebieden. Daar heb je allemaal bouwstenen voor nodig. Als een speler aan de beurt is, draait hij eerst een gebouwenkaart van de stapel. Alle spelers die een gebouw hebben in dezelfde kleur als deze kaart, ontvangen inkomsten. In het begin is het dus zaak om in alle kleuren tenminste een gebouw te hebben, om je te verzekeren van meer inkomsten. Gebouwen leveren niet alleen inkomsten op, maar ook punten.

In de stapel gebouwkaarten zitten ook gebeurteniskaarten, die het spel wat grilliger maken. Ze zorgen voor onverwachtse effecten, waar het echter moeilijk op plannen is. Voor veel spellenliefhebbers zal dit een wat minder aangenaam aspect zijn. Een andere bron van grilligheid zit in de strategiekaarten. Deze kaarten krijg je als je schijfje op bepaalde plekken van het scorespoor landt, maar je kunt ze ook kopen.

Het spel eindigt als een speler een bepaald aantal punten heeft bereikt. Dit aantal verschilt of je de basisversie of de strategische variant speelt. Spellenliefhebbers kunnen zonder meer met deze laatste variant beginnen, omdat het een aantal interessante opties biedt.

… en de waardering

De Ontembare Stad toont op veel plekken overeenkomsten met Kolonisten. De spellen zijn echter wezenlijk verschillend. De interactie in Kolonisten is voornamelijk constructief: gezellig ruilen, maar directe acties tegen je medespeler zijn zeldzaam. Heel anders is het in De Ontembare Stad: je kunt elkaars gebieden inpikken, gebouwen platbranden en zo meer. Dit zal iedereen aanspreken die Kolonisten af en toe wat te soft vindt. Als je daarentegen niet van spellen houdt waarbij je medespelers veel invloed hebben op jouw positie is dit spel niks voor jou. Al met al is De Ontembare Stad een geslaagd familiespel te noemen, dat sommige spellenliefhebbers ook moet aanspreken.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *