Ostia

Het spel …

Handel- en veilingspellen zijn er in alle soorten en maten. Ostia is een nieuwe telg in deze familie. Omdat er al zo veel spellen in dit genre zijn, is het voor een nieuwkomer heel belangrijk om iets bijzonders te hebben. Het spel zal echt iets nieuws aan de bekende mechanismen moeten toevoegen om een aantrekkelijke koop te zijn voor de spellenliefhebbers die al een handelsspel hebben.

Ostia is vernoemd naar de haven van het oude Rome. Via de Middellandse zee werden handelswaren uit de hele bekende wereld aan- en afgevoerd. De spelers zijn de kooplieden in deze haven. Via de inkoop en verkoop van goederen proberen ze naast geld ook roem te verzamelen in de hoop op een goede dag in de senaat te komen.

Het spel zelf bestaat uit vijf rondes. Iedere ronde krijgen alle spelers vijf kaarten met handelswaren. Eén hiervan mogen ze gratis houden, de andere worden in setjes van twee geveild. Zodra alle kaarten geveild zijn, moeten de spelers beslissen wat ze met hun handelswaren gaan doen. Je kunt kiezen uit drie opties: verkopen voor geld, schenken aan de senaat voor overwinningspunten of opslaan in één van je pakhuizen. Vervolgens wordt er alle kaarten opengedraaid en het geld en roempunten uitgekeerd.

De hoeveelheid geld per eenheid van een goed wordt bepaald door het totale aantal kaarten dat van een bepaalde soort wordt aangeboden (hoe meer kaarten, hoe lager de opbrengst per kaart). Wat een beetje raar is hierbij is dat de totale opbrengst niet constant hoger ligt (aantal goederen:totale opbrengst: 1:15, 2:24, 3:30, 4:24, 5:30, 6:24, 7:21, 8:16; 9:9). Behalve dat ik dit soort vraagcurven nooit ben tegengekomen tijdens mijn studie economie, werkt het in het spel behoorlijk irritant. Op een gegeven moment kan je beter goederen weggooien dan ze verkopen, dat is toch raar?

Voor de roempunten wordt gekeken wat de waarde van de geschonken goederen is. Er liggen altijd twee kaarten open, één voor de huidige ronde en één voor de volgende ronde. Hierop staat hoeveel waarde de senatoren aan de verschillende goederen hechten (van nul punten tot maximaal vijf punten). Degene die voor de hoogste waarde aan goederen heeft geschonken, krijgt de meeste roempunten.

Wie aan het eind van het spel de meeste roempunten heeft, heeft gewonnen. In geval van gelijkspel is een hele rits aan tiebreakers opgenomen, zodat een gelijkspel bijna is uitgesloten.

… en de waardering

Ostia is niet echt slecht, maar zeker geen uitblinker. Wat mij het meeste tegenstaat aan dit spel, is dat het zo eentonig is. Ieder van de vijf rondes bestaat eerst uit een serie van veilingen (met het maximale aantal spelers zijn dat er iedere ronde tien), daarna verdeel je je goederen, scoor je geld en hopelijk punten en hup we gaan weer door met veilen. Het spel heeft ook geen echte climax, het kabbelt een beetje voort van veiling naar de volgende veiling en weer een veiling. Dit spel voegt niets toe aan de reeds bestaande handels- en veilingspellen en daarom krijgt het twee pionnen.