O Zoo le Mio

Geplaatst door

2-4 spelers
45 minuten
Auteur: Corné van Moorsel
Uitgever: Zoch (2003)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 1 Gemiddelde: 3]

Het spel …

De Duitse uitgever Zoch maakt altijd spellen die er zeer smakelijk uitzien: vrolijke thema’s in mooie, kleurrijke dozen, gevuld met kwalitatief goed spelmateriaal dat altijd een lust voor het oog is. O Zoo le Mio is een bewerking van Zoosim van de Nederlandse spellenbedenker Corné van Moorsel. Dit spel over het opbouwen van een dierentuin is volgens goed Zochs gebruik in een schitterend jasje gestoken. De vraag is of het spel net zo smakelijk speelt als het eruit ziet.

O Zoo le Mio is een veilingspel met Carcassonne-trekjes. Vijf rondes lang worden telkens vijf tegels geveild. Met deze tegels wordt een dierentuin opgebouwd. Bij iedere te veilen tegel nemen de spelers zoveel geld in hun hand als ze bereid zijn om te betalen. De winnaar betaalt en de rest mag het geld gewoon houden. Bij gelijke stand wordt er gekeken in de vlaggenmast. In de vlaggenmast hangen namelijk de vlaggen van alle deelnemende dierentuinen (met namen als Porky Park en Villa Gorilla). Er wordt dan gekeken welke  vlag van de hoogstbiedenden het hoogst in de mast hangt. Deze speler mag de tegel kopen, maar zijn vlag zakt wel meteen naar de laatste plaats.

Op de rechthoekige tegels staan telkens twee dierverblijven, met wat paden en eventueel wat bomen. Er zijn vijf groepen dieren (zoogdieren, vogels, reptielen, vissen en apen). Niet elk dier binnen de verschillende groepen is even interessant (bruine beren zijn bijvoorbeeld hoger gewaardeerd dan dromedarissen). Dit wordt aangegeven met een aantal sterren bij elke attractie.

Aan het eind van iedere ronde worden alle dierentuinen gewaardeerd en krijg je inkomsten (voor iedere tegel één geld). Er zijn vijf groepen bezoekers die ieder aangetrokken worden door verschillende soorten dierentuinen, namelijk door de verschillende diergroepen. De dierentuin die de meeste punten scoort krijgt twee bezoekers en de tweede dierentuin krijgt één bezoeker. Bij gelijke stand heeft de nieuwste attractie de grootste aantrekkingskracht. Op dezelfde manier worden drie bomen verdeeld voor de groenste dierentuinen. Verder zijn er nog bankjes te verdienen voor iedere aaneengesloten route in de dierentuinen. Aan het eind van de eerste ronde krijg je voor elke bezoeker, bank of boom één punt, aan het eind van de tweede ronde, twee punten, enz. Wie aan het eind van het spel de meeste punten heeft, heeft gewonnen.

… en de waardering

Omdat O Zoo le Mio er zo ontzettend mooi uitziet en het thema me erg aansprak, hoopte ik dat het een heel erg leuk spel zou zijn. Helaas is dit niet zo. Het spel heeft zeker originele elementen (het waarderingssysteem, de vlag als tiebreaker in de veilingen), maar is helaas niet goed uitgebalanceerd. Iedere keer dat ik het spel heb gespeeld, was al heel vroeg in het spel duidelijk wie ging winnen. Degene met de meeste tegels heeft bijna altijd ook de meeste punten, maar krijgt in ieder geval gegarandeerd het meeste geld. Daarom kan die geluksvogel in de volgende ronde weer de meeste tegels kopen, waardoor hij de volgende ronde nog meer geld krijgt dan zijn tegenstanders. Als je eenmaal achterop raakt, ben je dus kansloos. Dit is heel frustrerend en zelfs het schitterende uitzicht op je opgebouwde dierentuin helpt hier niet bij. Voor vormgeving verdient dit spel absoluut vijf pionnen, voor het spel zelf echter (tot mijn spijt) maar twee.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *